Depressie wordt gekenmerkt door een reeks kernsymptomen, waaronder een slecht humeur, gebrek aan motivatie, verlies van plezier in activiteiten en hobby's, veranderingen in eetlust, slaapstoornissen, schuldgevoelens en concentratieproblemen.
De meeste mensen met een depressie ervaren op zijn minst een paar van deze kenmerkende symptomen, hoewel ze ze misschien niet allemaal hebben en ze misschien andere hebben. Onderzoek heeft gesuggereerd dat individuele factoren samen bepalen hoe iemands ervaring van depressie eruitziet en aanvoelt
Geen twee mensen met een depressie zullen identieke ervaringen hebben, maar inzicht in hoe elke bijdragende factor het risico en de symptomen van een persoon beïnvloedt, kan leiden tot een effectievere behandeling.
Biologische seks, genderidentiteit en depressie
Biologische sekse en genderidentiteit behoren tot deze bijdragende factoren. Er is lang gedacht dat mannen en vrouwen depressie op verschillende manieren ervaren en uiten, maar dat betekent niet dat de aandoening in twee verschillende vormen kan worden verdeeld. Het lijkt meer op de manier waarop psychische aandoeningen zich bij kinderen en tieners anders kunnen manifesteren dan bij volwassenen.
Op zichzelf hebben biologische sekse- en genderverschillen misschien geen grote impact. In combinatie met andere factoren, zoals stressfactoren in het leven, seksisme, gif.webptige mannelijkheid, trauma en gelijktijdig voorkomende psychische aandoeningen zoals angst, stoornissen in het gebruik van middelen of eetstoornissen, kunnen deze invloeden een persoon vatbaarder maken voor depressie.
Biologische seks
In 2018, een studie gepubliceerd in het tijdschrift Biologische Psychiatrie stelde voor dat er moleculaire verschillen zijn in de hersenen van mannen en vrouwen met een depressie; de studie keek alleen naar de hersenen van cisgender mannen en vrouwen.
Voor de studie onderzochten onderzoekers postmortale hersenweefselmonsters van 50 proefpersonen om te zien of er verschillen waren tussen de hersenen van mensen bij wie de diagnose depressieve stoornis was gesteld en degenen bij wie dit niet het geval was. Hoewel eerdere studies dezelfde vraag hadden willen onderzoeken, keken de meeste alleen naar de hersenen van cis-mannen. In de studie van 2018 werd gekeken naar zowel cisgender mannen als cisgender vrouwen.
De onderzoekers evalueerden het niveau van genexpressie in het hersenweefsel, waarbij ze specifiek keken naar hoe genen tot expressie werden gebracht in drie hersengebieden die verband houden met stemmingsregulatie. Volgens hun bevindingen bevatten hersenen verschillende genvarianten. Deze varianten waren ook anders dan die van mensen die geen depressie hadden.
De meeste genetische veranderingen die de onderzoekers opmerkten, deden zich alleen voor in de mannelijke of vrouwelijke hersenen, maar niet in beide. Een van de belangrijkste verschillen die onderzoekers opmerkten, was dat de vrouwelijke hersenen meer genen tot expressie brachten die de synaptische activiteit bepalen (de elektrische impulsen die hersencellen gebruiken om te communiceren).
Onderzoekers deden een interessante ontdekking over de genen die veranderd waren in zowel mannelijke als vrouwelijke hersenen: hetzelfde gen zou kunnen zijn veranderd, maar die veranderingen waren niet noodzakelijk hetzelfde.
In sommige gevallen was de verandering die in het mannelijke brein werd waargenomen de tegenover van de verandering die in het vrouwelijke brein wordt waargenomen. Als een bepaald gebied bijvoorbeeld verhoogde genexpressie in de vrouwelijke hersenen vertoonde, nam de genexpressie in die regio van de mannelijke hersenen af.
De bevindingen waren intrigerend, maar de onderzoekers concludeerden dat er meer onderzoek nodig is om hun waarde te begrijpen. De studie had wel beperkingen - met name dat de hersenen pas na de dood werden onderzocht. Daarom is het niet duidelijk wat genetische veranderingen in de hersenen voor mensen zouden betekenen levend met depressie.
Hoewel moleculair en fysiek bewijs van een verschil vrij nieuw is, vermoeden artsen en professionals in de geestelijke gezondheidszorg al lang dat mannen en vrouwen depressie op verschillende manieren ervaren en uiten.
Een studie uit 2019 gepubliceerd in het tijdschrift Vooruitgang in neurobiologie stelde voor dat biologische sekseverschillen niet alleen van invloed kunnen zijn op hoe depressie zich manifesteert bij mannen en vrouwen, maar ook hoe deze reageert op behandeling
De onderzoekers besteedden specifiek aandacht aan het effect van zwangerschap en de periode na de bevalling op het depressierisico voor biologisch vrouwelijke proefpersonen. De resultaten van het onderzoek leverden ondersteunend bewijs dat een persoon die biologisch vrouwelijk is, direct na de bevalling meer risico loopt op depressie dan in enige andere periode in hun leven.
Het is waarschijnlijk dat de hormonale veranderingen van zwangerschap, bevalling en borstvoeding, in combinatie met de psychologische stress van het ouder worden, de kwetsbaarheid van een persoon na de bevalling voor depressie vergroten. risico op depressie
Onderzoek heeft herhaaldelijk uitgewezen dat vrouwen twee keer zoveel kans hebben om de diagnose depressie te krijgen als mannen. Een mogelijke verklaring is dat hormonale veranderingen die specifiek zijn voor het vrouwelijk lichaam het ontstaan van depressie kunnen beïnvloeden. Studies ter ondersteuning van de theorie geven ook aan dat er een ongelijkheid is in het depressierisico tussen mannen en vrouwen die piekt in de adolescentie.
Tieners en jongvolwassenen van beide geslachten worden geconfronteerd met een cascade van veranderende hormonen en sociale stressoren die kunnen bijdragen aan depressie, evenals andere psychische aandoeningen zoals angst, eetstoornissen, stoornissen in het gebruik van middelen en zelfmoord.
Geslachtsrollen en identiteit
Het is misschien niet zo dat een groter aantal vrouwen depressief is, maar eerder dat een vrouw eerder een diagnose krijgt. Onderzoek heeft uitgewezen dat vrouwen die depressief zijn meer kans hebben om "typische" (of herkenbare) emotionele symptomen te vertonen, zoals huilen. Vrouwen hebben ook de neiging om te laten zien meer symptomen van depressie dan mannen.
Deze observatie is een voorbeeld van hoe sociale factoren de manier waarop mensen hun emoties ervaren en uiten, beïnvloeden. Hoewel er misschien een patroon is, is het geen strikte relatie: sommige vrouwen hebben moeite om hun gevoelens te uiten, terwijl sommige mannen zich daar prettig bij voelen.
Maar over het algemeen accepteren de traditionele rolpatronen van de westerse samenleving dat vrouwen openlijk hun gevoelens uiten. Vrouwen praten vaker over hoe ze zich voelen met een partner of vriend, en zoeken ook hulp bij symptomen van depressie door hun zorgen te delen met een arts of therapeut.
Omgekeerd zet de samenleving mannen vaak onder druk om een meer stoïcijnse benadering te volgen. Mannen zijn minder geneigd om hun emoties openlijk te uiten of te tonen en zijn vaak terughoudender om hulp te vragen.
Wanneer iemand zijn gevoelens niet vrijuit kan uiten, kunnen deze emoties in andere vormen naar boven komen. Verdriet dat naar beneden is geduwd, kan bijvoorbeeld uiteindelijk 'opborrelen' naar de oppervlakte als woede.
Onderzoek heeft uitgewezen dat mannen vaker depressieve gevoelens uiten op een manier die verschilt van de meer 'klassieke' presentatie. Dit verschil kan een reden zijn waarom depressie bij mannen vaak wordt gemist of toegeschreven aan andere oorzaken
Mannen kunnen op de volgende manieren vaker depressie uiten:
- Misbruik van alcohol of andere middelen
- Prikkelbaarheid, frequente uitbarstingen of "explosieve" woede
- Het nemen van risico's (zoals roekeloos rijden of rijden onder invloed van middelen)
- Escapisme (bijv. laat werken, meer tijd doorbrengen in de sportschool, urenlang videogames spelen)
Beheersend, gewelddadig en onvoorspelbaar gedrag kan bij elke persoon een teken zijn van een psychische aandoening zoals depressie of een stoornis in het gebruik van middelen. Echter, geestesziekte doet niet misbruik rechtvaardigen.
Als u vermoedt dat een geliefde behandeling voor depressie nodig heeft, maar ze beledigend zijn, moet u uw veiligheid voorop stellen. Er zijn middelen beschikbaar die u kunnen helpen veilig te blijven en uw geliefde de hulp te geven die ze nodig hebben.
Seksuele minderheden
Biologische en sociale stressoren kunnen ook overweldigend zijn voor mensen in seksuele minderheidsgroepen. Studies hebben consequent aangetoond dat depressie, angst en zelfmoord hoog zijn in de LGBTQ+-gemeenschap.
Onderzoek wijst ook uit dat het verhoogde risico op depressie bij transgenders, inclusief degenen die niet-binair zijn, jong begint. Uit een onderzoek uit 2018 bleek dat de prevalentie van depressie, angst en zelfmoordgedachten bij transgender- en gender-non-conforme jongeren zevenmaal hoger was dan bij hun cisgender-peers.
Studies hebben ook aangetoond dat kinderen en tieners die genderdysforie ervaren en/of twijfelen aan hun seksuele geaardheid, kwetsbaarder zijn voor depressie.
Om deze problemen nog groter te maken, hebben mensen in seksuele minderheidsgroepen vaak geen gelijke toegang tot gezondheidszorg, met inbegrip van geestelijke gezondheidsdiensten. Hoewel ze in de jeugd kunnen beginnen, kunnen deze verschillen blijven bestaan tot in de volwassenheid.
De mate van depressie bij transgender volwassenen is hoog en hangt vaak samen met cisseksisme (de veronderstelling dat de meeste mensen cisgender zijn) en transfobie, evenals een gebrek aan kennis bij zorgverleners.
Transgenders die een operatie voor geslachtsbevestiging zoeken en geen toegang hebben tot ondersteuning en behandeling, lopen een nog groter risico op depressie en zelfmoord. Onderzoek heeft echter aangetoond dat genderbevestigende hormoontherapie het mentale en fysieke welzijn kan verbeteren van mensen met genderdysforie.
Impact op depressiebehandeling
Een van de belangrijkste vragen voor onderzoekers is of onderzoeken naar het effect van biologisch geslacht en geslacht kunnen leiden tot een betere behandeling voor iedereen met een depressie. Hoewel de ervaring van elke persoon met depressie afhangt van veel factoren - niet alleen biologische sekse of genderidentiteit - kunnen belangrijke verschillen artsen helpen om behandelingen voor te schrijven of zelfs tot nieuwe behandelingen te leiden.
Veel medicijnen (waaronder medicijnen die vaak worden voorgeschreven voor de behandeling van geestesziekten) worden bijvoorbeeld gedoseerd op basis van gewicht. Vrouwelijke lichamen hebben meestal een hoger percentage lichaamsvet dan mannelijke lichamen, wat van invloed kan zijn op de manier waarop medicijnen worden gemetaboliseerd.
Hormonale fluctuaties die optreden gedurende de levensduur van een persoon met een functionerende baarmoeder kunnen ook van invloed zijn op de werking van medicijnen. De specifieke gebeurtenissen die vaak worden geassocieerd met veranderingen, zoals puberteit, zwangerschap en menopauze, moeten worden overwogen bij het nemen van beslissingen over vorm van behandeling van depressie.
Elke persoon die met depressie te maken heeft, kan baat hebben bij het leren over de verschillende benaderingen voor de behandeling van de aandoening, waaronder psychotherapie, medicatie en interventies zoals cognitieve gedragstherapie (CGT) of elektroconvulsietherapie (ECT).
Als u te maken heeft met een depressie, is de eerste stap om uw symptomen en zorgen te bespreken met uw arts of geestelijke gezondheidszorg.
Als u of een geliefde worstelt met depressie, neem dan contact op met de Nationale Hulplijn voor Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Van daaruit kunt u de risico's en voordelen van elke behandeling overwegen en een weloverwogen beslissing nemen over de veiligste en meest effectieve keuze voor u.
