Oniomanie (dwangmatig winkelen, of wat vaker wordt aangeduid als winkelverslaving) is misschien wel de meest sociaal aanvaardbare verslaving. Denk er eens over na: we worden omringd door advertenties die ons vertellen dat kopen ons gelukkig zal maken.
We worden aangemoedigd door politici om geld uit te geven als een manier om de economie te stimuleren. En voor sommigen van ons is er een aantrekkingskracht om te willen wat iedereen lijkt te hebben. Consumentisme, door onze eigen bedoelingen of niet (of een combinatie), is een maatstaf voor sociale waarde geworden.
Winkelverslaving is een gedragsverslaving waarbij dwangmatig kopen een manier is om je goed te voelen en negatieve gevoelens, zoals angst en depressie, te vermijden. Net als andere gedragsverslavingen, kan winkelverslaving het overnemen als een preoccupatie die leidt tot problemen op andere gebieden van je leven.
Bijna iedereen winkelt tot op zekere hoogte, maar er wordt aangenomen dat slechts ongeveer 6% van de Amerikaanse bevolking een winkelverslaving heeft.
Meestal beginnend in de late tienerjaren en vroege volwassenheid, komt winkelverslaving vaak samen met andere stoornissen, waaronder stemmings- en angststoornissen, stoornissen in het gebruik van middelen, eetstoornissen, andere stoornissen in de impulsbeheersing en persoonlijkheidsstoornissen. Sommige mensen ontwikkelen een winkelverslaving als een manier om te proberen hun zelfrespect te vergroten, hoewel dit meestal niet erg effectief is.
5 dingen die u moet weten over winkelverslaving
- Hoewel wijdverbreid consumentisme de afgelopen jaren is geëscaleerd, is winkelverslaving geen nieuwe aandoening. Het werd al in het begin van de negentiende eeuw erkend en in het begin van de twintigste eeuw als een psychiatrische stoornis genoemd
- Net als bij andere verslavingen, is winkelverslaving meestal een manier om met de emotionele pijn en moeilijkheden van het leven om te gaan, en het maakt de zaken eerder erger dan beter voor de shopper.
- Ondanks zijn lange geschiedenis is winkelverslaving controversieel, en experts, evenals het publiek, zijn het er niet over eens of winkelverslaving een echte verslaving is.
- Mensen die worstelen met een winkelverslaving, besteden doorgaans meer tijd en geld aan winkelen dan ze zich kunnen veroorloven, en velen komen in financiële problemen als gevolg van hun te hoge uitgaven.
- Winkelverslaving kan zowel impulsieve als dwangmatige uitgaven met zich meebrengen, die een tijdelijk hoogtepunt veroorzaken. Dat gezegd hebbende, mensen die verslaafd zijn aan winkelen, voelen zich vaak leeg en ontevreden met hun aankopen als ze thuiskomen.
Is het normaal winkelen of een verslaving?
Dus wat is het verschil tussen normaal winkelen, occasionele uitspattingen en winkelverslaving? Zoals met alle verslavingen, onderscheidt winkelverslaving zich van andere vormen van winkelen doordat het gedrag de belangrijkste manier wordt om met stress om te gaan, tot het punt waarop ze overmatig blijven winkelen, zelfs als het duidelijk een negatief effect heeft op andere gebieden van hun leven.
Net als bij andere verslavingen kunnen er geldproblemen ontstaan en kunnen relaties beschadigd raken, maar mensen met een winkelverslaving (soms "shopaholics" genoemd) voelen zich niet in staat om hun uitgaven te stoppen of zelfs maar onder controle te houden.
Deze moeilijkheid bij het beheersen van de wens om te winkelen komt voort uit een persoonlijkheidspatroon dat shopaholics delen, en dat hen onderscheidt van de meeste andere mensen. Ze hebben vaak een laag zelfbeeld, zijn gemakkelijk te beïnvloeden en zijn vaak goedhartig, sympathiek en beleefd tegen anderen, hoewel ze vaak eenzaam en geïsoleerd zijn. Winkelen geeft hen een manier om contact te zoeken met anderen.
Mensen met een winkelverslaving zijn over het algemeen materialistischer dan andere shoppers en proberen zichzelf overeind te houden door status te zoeken via materiële objecten en goedkeuring van anderen te zoeken. Ze houden zich meer bezig met fantasie dan andere mensen, en hebben - net als andere mensen met een verslaving - moeite om hun impulsen te weerstaan.
Als gevolg hiervan zijn ze vatbaarder voor " data-component="link" data-source="inlineLink" data-type="internalLink" data-ordinal="1">marketing- en reclameboodschappen die ons dagelijks omringen .
Terwijl reclame in het algemeen is ontworpen om de positieve resultaten van een aankoop te overdrijven en te suggereren dat de aankoop zal leiden tot een ontsnapping aan de problemen van het leven, zijn bepaalde marketingtrucs ontworpen om impulsaankopen op gang te brengen en zijn ze specifiek gericht op de impulsieve aard van mensen met een winkelverslaving .
Mensen die plezier beleven en ontsnappen aan negatieve gevoelens door te winkelen, noemen het soms 'retailtherapie'. Deze uitdrukking houdt in dat u hetzelfde voordeel kunt halen uit het kopen van iets voor uzelf als van het volgen van counseling of therapie. Dit is een onjuist en nutteloos idee.
Hoewel de term winkeltherapie vaak op een ironische manier wordt gebruikt, maken sommige mensen, waaronder shopaholics, actief tijd vrij om te winkelen, gewoon als een manier om met negatieve gevoelens om te gaan.
Hoewel er omstandigheden zijn waarin een nieuwe aankoop een probleem daadwerkelijk kan oplossen, wordt dit doorgaans niet gezien als winkeltherapie. Gewoonlijk zijn de dingen die mensen kopen wanneer ze zich bezighouden met winkeltherapie niet nodig, en de bijbehorende financiële kosten kunnen de middelen voor het oplossen van andere levensproblemen zelfs verminderen.
Verslaving aan online winkelen is een vorm van internetverslaving en mensen met sociale angst zijn bijzonder kwetsbaar om dit type te ontwikkelen, omdat er geen persoonlijk contact nodig is. Net als andere cyberverslavingen voelt het anoniem aan.
Dwangmatig versus impulsief winkelen
Impulsaankopen zijn ongeplande aankopen die spontaan gebeuren als reactie op de onmiddellijke wens om iets te hebben wat je in een winkel ziet. Impulsaankopen zijn iets anders dan dwangmatig kopen, wat doorgaans meer van tevoren gepland is als een manier om aan negatieve gevoelens te ontsnappen. Maar nogmaals, mensen met een winkelverslaving kunnen beide soorten verslavend kopen.
De controverse van winkelverslaving
Net als andere gedragsverslavingen is winkelverslaving een controversieel idee. Veel deskundigen zien af van het idee dat buitensporige uitgaven een verslaving zijn, omdat ze geloven dat er een psychoactieve stof moet zijn die symptomen veroorzaakt, zoals fysieke tolerantie en ontwenning, om een activiteit een echte verslaving te laten zijn.
Er is ook enige onenigheid onder professionals over de vraag of dwangmatig winkelen moet worden beschouwd als een obsessief-compulsieve stoornis (OCS), impulsbeheersingsstoornis (zoals kleptomanie of compulsief stelen), stemmingsstoornis (zoals depressie) of gedragsverslaving (zoals gokstoornis) .
Hoe winkelen net als andere verslavingen kan zijn
Er zijn verschillende kenmerken die winkelverslaving deelt met andere verslavingen. Net als bij andere verslavingen, raken mensen die te veel winkelen in beslag genomen door geld uitgeven en besteden ze veel tijd en geld aan de activiteit.
Werkelijke uitgaven zijn belangrijk voor het proces van winkelverslaving; etalages kijken is geen verslaving, en het verslavende patroon wordt in feite aangedreven door het proces van geld uitgeven.
Net als bij andere verslavingen, is winkelverslaving sterk geritualiseerd en volgt het een typisch verslavend patroon van gedachten over winkelen, het plannen van winkeluitstapjes en het winkelen zelf, vaak beschreven als plezierig, zelfs extatisch en als verlichting van negatieve gevoelens. Ten slotte crasht de shopper, met gevoelens van teleurstelling, vooral met zichzelf.
Dwangmatige shoppers gebruiken winkelen als een manier om te ontsnappen aan negatieve gevoelens, zoals depressie, angst, verveling en woede, evenals zelfkritische gedachten. Helaas is de ontsnapping van korte duur.
Artikelen die gekocht zijn tijdens een dwangmatige koopwoede worden vaak gewoon ongebruikt opgepot, en dwangmatige kopers beginnen dan met het plannen van de volgende kooplust. De meesten winkelen alleen, hoewel sommigen winkelen met anderen die het leuk vinden. Over het algemeen zal het tot schaamte leiden om te winkelen met mensen die dit soort enthousiasme voor winkelen niet delen.
Hoe om te gaan met winkelverslaving
Onderzoek wijst uit dat ongeveer driekwart van de dwangmatige shoppers bereid is toe te geven dat winkelen problematisch is, vooral op het gebied van financiën en relaties. Dit kan natuurlijk een weerspiegeling zijn van de bereidheid van degenen die aan onderzoek deelnemen om toe te geven dat ze deze (of enige problemen.
Leven met een winkelverslaving
Winkelverslaving is moeilijk om mee te leven, omdat we allemaal wel eens moeten winkelen. Stappen die u kunt nemen die kunnen helpen, zijn onder meer:
- Het vinden van alternatieve manieren om van je vrije tijd te genieten is essentieel om de cirkel van winkelen te doorbreken als een manier om je beter te voelen over jezelf.
- Als iemand anders in uw gezin de verantwoordelijkheid kan nemen voor het winkelen voor essentiële zaken, zoals eten en huishoudelijke artikelen, kan het helpen om de verantwoordelijkheid aan hem of haar te delegeren, in ieder geval tijdelijk terwijl u hulp zoekt.
- Het is een goed idee om creditcards weg te doen en slechts een klein bedrag aan noodgeld bij u te houden, zodat u geen impulsaankopen kunt doen.
- Alleen winkelen met vrienden of familieleden die niet dwangmatig geld uitgeven, is ook een goed idee, omdat ze u kunnen helpen uw uitgaven te beteugelen.
Volgende stappen om te overwegen
Het overwinnen van een verslaving vereist het leren van alternatieve manieren om met de stress en het leed van het dagelijks leven om te gaan. Dit kan alleen, maar vaak hebben mensen baat bij counseling of therapie. In de tussentijd kun je veel doen om de schade van dwangmatige uitgaven te verminderen en het problematische gedrag onder controle te krijgen. Het ontwikkelen van uw eigen bestedingsplan kan een goede eerste stap zijn.
De 9 beste online therapieprogramma's We hebben onpartijdige beoordelingen geprobeerd, getest en geschreven van de beste online therapieprogramma's, waaronder Talkspace, Betterhelp en Regain.Gelukkig, hoewel nog niet goed onderzocht, lijkt dwangmatig winkelen goed te reageren op een reeks behandelingen, waaronder medicijnen, zelfhulpboeken, zelfhulpgroepen, financiële counseling en cognitieve gedragstherapie (CGT).
Sommige persoonlijkheidskenmerken die in de 'shopaholic'-persoonlijkheid worden aangetroffen, voorspellen veel goeds voor het vermogen om zich te kunnen ontwikkelen en goed te kunnen reageren op een therapeutische relatie, wat de beste voorspeller is van succes bij verslavingsbehandeling. Er moet echter worden opgemerkt dat hoewel sommige medicijnen veelbelovend zijn, de resultaten gemengd zijn, dus ze moeten niet als een enige of betrouwbare behandeling worden beschouwd.
Als u denkt dat u een koopverslaving heeft, bespreek dan mogelijke behandelingen met uw arts. Als uw arts uw winkelprobleem niet serieus neemt, vindt u misschien een psycholoog nuttiger (en misschien heroverweegt u uw relatie met uw arts in zijn geheel).
Hulp krijgen bij het begrijpen van de emotionele wortels van uw winkelverslaving, evenals het vinden van manieren om uw neiging om winkelen te gebruiken om ermee om te gaan, zijn belangrijke aspecten van herstel van deze verwarrende toestand.
Uw relaties hebben mogelijk geleden als gevolg van uw te veel winkelen. Psychologische ondersteuning kan u ook helpen het goed te maken en het vertrouwen te herstellen van degenen die mogelijk gekwetst zijn door uw gedrag. Je zult misschien ook ontdekken dat therapie je helpt je relaties te verdiepen door je beter te laten begrijpen hoe je contact kunt maken met andere mensen op manieren die niet om geld draaien.
Afhankelijk van hoe ernstig uw winkelverslaving is, kan het ook nuttig zijn om financieel advies in te winnen, vooral als u schulden heeft gemaakt door meer uit te geven dan u verdient.
U kunt een afspraak maken met een financieel adviseur of adviseur bij uw bank om opties te bespreken om uw toegang tot gemakkelijke uitgaven te beperken, om strategieën te onderzoeken voor het afbetalen van bankschulden en bankkosten, en om geld op minder toegankelijke spaarrekeningen te zetten als een manier om het onderbreken van de gemakkelijke toegang tot contant geld dat de verslaving voedt.
Als u of een geliefde worstelt met middelengebruik of verslaving, neem dan contact op met de nationale hulplijn voor middelenmisbruik en geestelijke gezondheidszorg (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Een woord van Verywell
Een winkelverslaving kan net zo verontrustend zijn als elke andere verslaving. Maar er is hoop en steun van de mensen om je heen kan je helpen om je uitgaven onder controle te houden. Onthoud dat je een waardevol persoon bent, ongeacht hoeveel of hoe weinig je bezit.