Als u of een geliefde worstelt met middelengebruik of verslaving, neem dan contact op met de nationale hulplijn voor middelenmisbruik en geestelijke gezondheidszorg (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Methamfetamine ("meth") kan progressieve en soms ernstige schade aan de hersenen veroorzaken. De vraag is of de schade omkeerbaar is als iemand stopt met het gebruik van meth. Helaas is het antwoord zelden eenvoudig.
Hoewel het mogelijk is dat sommige schade ongedaan wordt gemaakt wanneer een persoon stopt met het gebruik van meth, zijn andere soorten schade moeilijker terug te draaien. Wat we wel weten is dat elk herstel van de hersenfunctie alleen mogelijk is na een aanhoudende periode van volledige onthouding.
Soorten hersenschade
Zwaar of langdurig gebruik van methamfetamine beschadigt de hersenen zowel functioneel als structureel. De hersenen van een persoon raken tijdens de verslaving aan de drug gewend.
Deze veranderde biochemische activiteit kan enige tijd duren om te normaliseren zodra het medicijn is gestopt. In de meeste gevallen zal het - zoals een disfunctie in de neuronen van de hersenen uiteindelijk zichzelf kan herstellen
Vanuit het oogpunt van de hersenstructuur is omkering niet altijd zo eenvoudig. Uiteindelijk veroorzaakt meth schade aan hersencellen. Het vermogen om de schade ongedaan te maken, hangt grotendeels af van waar het letsel is opgetreden.
Als er schade optreedt in een gebied waar andere hersencellen kunnen compenseren, is verbetering van de symptomen waarschijnlijk. Als er schade optreedt waar cellen meer gespecialiseerd zijn en minder overtolligheden hebben, kan de reparatie moeilijk, zo niet onmogelijk zijn.
Er zijn drie manieren waarop langdurig methgebruik de hersenen kan beschadigen:
- Het veroorzaken van acute neurotransmitterveranderingenneurotransmitter
- Dood van hersencellen veroorzaken
- Herbedrading van het beloningssysteem van de hersenen
Acute veranderingen in de neurotransmitter
Langdurige blootstelling aan meth verandert direct de cellulaire transporters en receptoren van de hersenen (de systemen die verantwoordelijk zijn voor het afleveren van berichten in de hersenen).
Deze transporters en receptoren zijn betrokken bij het reguleren van iemands stemmingen. Daarom kan chronische stoornis leiden tot symptomen van prikkelbaarheid, apathie, woede, depressie, slapeloosheid en angst.
Herbedrading van het beloningssysteem van de hersenen
Methamfetamineverslaving beschadigt ook het zogenaamde plezier- (of beloningscentrum) van de hersenen. Deze hersengebieden omvatten het ventrale tegmentale gebied, de nucleus accumbens en de frontale kwab. Veranderingen in deze hersengebieden zijn meestal permanent.
Veranderingen in het beloningscentrum van de hersenen zijn grotendeels verantwoordelijk voor de hunkering naar drugs die een persoon kan ervaren als hij stopt.
Hersenceldood
Het is bekend dat het gebruik van zware meth celdood veroorzaakt in delen van de hersenen die verband houden met zelfbeheersing, waaronder de frontale kwab, de nucleus caudatus en de hippocampus. Schade in dit gebied kan zich manifesteren met een verscheidenheid aan psychiatrische symptomen.
Helaas worden dit soort cellen niet als overbodig beschouwd. Hun functie kan niet worden gecompenseerd door andere hersencellen. Elke schade die eraan wordt toegebracht, kan mogelijk leiden tot langdurige veranderingen.
Waarschijnlijkheid van omkering
In de afgelopen jaren hebben wetenschappelijke studies zich gericht op het evalueren van het effect van langdurige onthouding op de hersenactiviteit bij voormalige methamfetaminegebruikers.
In een evaluatie uit 2010 van onderzoeken uitgevoerd door het Department of Psychology and Centre for Substance Abuse Research van Temple University werd gekeken naar het herstel van de hersenfunctie na stopzetting van verschillende recreatieve drugs, waaronder cannabis, MDMA en methamfetamine.
Met methamfetamine scoorden voormalige gebruikers die zes maanden niet hadden gedronken, lager op motorische vaardigheden, verbale vaardigheden en psychologische taken in vergelijking met een gematchte groep mensen die nog nooit hadden gebruikt.
Echter, na 12 en 17 maanden verbeterde hun vermogen om veel van de taken uit te voeren - hun motorische en verbale vaardigheden waren gelijk aan die van de niet-gebruikers.
Het enige gebied waar gebruikers achterbleven, was bij het uitvoeren van de psychologische taak. Voormalige gebruikers vertoonden meer kans op depressie, apathie of agressie dan niet-gebruikers.
Wat te verwachten na het stoppen?
Het vermogen om de normale hersenfunctie te herstellen na het stoppen met meth kan van persoon tot persoon verschillen. Het is grotendeels gerelateerd aan hoe lang iemand het medicijn heeft gebruikt, hoe vaak ze het hebben gebruikt en hoeveel ze hebben gebruikt.
Een voormalige gebruiker kan binnen zes tot twaalf maanden na het stoppen met het medicijn een verbetering van de volgende functies en/of symptomen verwachten:
- Minder nachtmerries
- Verbetering van depressie en angst
- Verbetering in focus en aandacht
- Normalisatie van hersenreceptoren en transporters
- Vermindering van zenuwachtigheid en emotionele woede
- Herstel van neurotransmitteractiviteit in delen van de hersenen die de persoonlijkheid reguleren
- Stabilisatie van stemmingswisselingen
Het enige dat misschien niet snel verbetert, is de hunkering naar drugs die een persoon kan ervaren, die zelfs na jaren van onthouding kan aanhouden. Dit specifieke probleem wordt vaak veroorzaakt door schade aan het beloningssysteem van de hersenen.
Om met hunkeren naar drugs om te gaan, zal een voormalige gebruiker zich moeten committeren aan een uitgebreid revalidatieprogramma. Hier kan een persoon leren om zelfbeheersing uit te oefenen en mogelijk nieuwe paden in de hersenen te bouwen.
