Edward C. Tolman is vooral bekend vanwege het cognitief behaviorisme, zijn onderzoek naar cognitieve kaarten, de theorie van latent leren en het concept van een interveniërende variabele. Tolman werd geboren op 14 april 1886 en stierf op 19 november 1959.
Wat is cognitief behaviorisme?
Cognitieve gedragstherapie (CGT) is een veel voorkomende vorm van gesprekstherapie (psychotherapie). Je werkt gestructureerd samen met een GGZ (psychotherapeut of therapeut) en woont een beperkt aantal sessies bij. CGT helpt je bewust te worden van onnauwkeurig of negatief denken, zodat je uitdagende situaties duidelijker kunt zien en er op een effectievere manier op kunt reageren.
CGT kan een zeer nuttig hulpmiddel zijn bij de behandeling van psychische stoornissen, zoals depressie, posttraumatische stressstoornis (PTSS) of een eetstoornis. Maar niet iedereen die baat heeft bij CGT heeft een psychische aandoening. Het kan een effectief hulpmiddel zijn om iedereen te helpen beter te leren omgaan met stressvolle levenssituaties.
Het vroege leven van Edward C. Tolman
Tolman begon zijn academische leven oorspronkelijk met het studeren van natuurkunde, wiskunde en scheikunde aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT). Na het lezen van William James' Principes van psychologie, besloot hij zijn focus te verleggen naar de studie van psychologie. Hij schreef zich in aan Harvard, waar hij werkte in het lab van Hugo Munsterberg. Behalve dat hij werd beïnvloed door James, zei hij later ook dat zijn werk sterk werd beïnvloed door Kurt Koffka en Kurt Lewin. Hij studeerde af met een Ph.D. in 1915.
Tolmans carrière en bijdragen aan de psychologie
Tolman is misschien wel het meest bekend om zijn werk met ratten en doolhoven. Tolmans werk daagde het behavioristische idee uit dat al het gedrag en leren het resultaat is van het basale stimulus-responspatroon.
In een klassiek experiment oefenden ratten enkele dagen een doolhof. Toen werd het vertrouwde pad dat ze normaal namen versperd. Volgens de behavioristische opvatting hadden de ratten eenvoudig associaties gevormd over welk gedrag werd versterkt en welk niet. In plaats daarvan ontdekte Tolman dat de ratten een mentale kaart van het doolhof hadden gevormd, waardoor ze een nieuw pad konden kiezen om hen naar de beloning te leiden.
Zijn theorie van latent leren suggereert dat leren zelfs plaatsvindt als er geen versterking wordt aangeboden. Latent leren is op dat moment niet per se zichtbaar, maar dat blijkt later in situaties waar het nodig is.
Tolmans concepten van latent leren en cognitieve kaarten hebben de weg vrijgemaakt voor de opkomst van de cognitieve psychologie.
Tolmans onderscheidingen en onderscheidingen
- In 1937 werd Tolman benoemd tot voorzitter van de American Psychological Association.
- In 1940 werd hij voorzitter van de Society for the Psychological Study of Social Issues.
- In 1949 werd hij benoemd tot Fellow van de American Academy of Arts and Sciences.
- In 1957 ontving hij de APA Award voor Distinguished Scientific Contributions