Psychose bij tieners: symptomen, risicofactoren, diagnose, behandeling en coping

Inhoudsopgave:

Anonim

Tieners kunnen alle vormen van psychische aandoeningen ervaren, inclusief psychose. Echter, net als bij de tekenen van depressie en andere vormen van psychische aandoeningen tijdens de adolescentie, kunnen de belangrijkste indicatoren die bij volwassenen worden gezien, worden gemist of eenvoudig worden toegeschreven aan de normale stress van de ontwikkeling van tieners.

Psychose houdt een verstoring in van de gedachten en percepties van een persoon die het voor hen moeilijk maakt om onderscheid te maken tussen wat echt is en wat niet. Het is echter belangrijk om vooraf te weten dat psychose een symptoom is in plaats van een diagnose.

Overzicht

De ernst van een psychose varieert. De ene persoon kan een lichte beperking hebben, terwijl een ander vanwege zijn symptomen worstelt met dagelijkse activiteiten.

Psychose komt over het algemeen voort uit verschillende psychiatrische stoornissen, hoewel het ook kan optreden in de loop van bepaalde medische en neurologische aandoeningen. Artsen moeten deze oorzaken uitsluiten voordat een psychiatrische diagnose wordt gesteld.

Vroege herkenning en behandeling kunnen de effecten van een psychose vertragen, stoppen of in sommige gevallen zelfs omkeren. Ouders moeten worden geïnformeerd over waar ze moeten zoeken en waar ze terecht kunnen voor hulp.

Symptomen

Helaas zeggen de meeste volwassenen met een psychose dat hun ouders de waarschuwingssignalen niet herkenden toen ze jonger waren. Volgens een onderzoek uitgevoerd door de National Alliance on Mental Illness (NAMI), zei slechts 18,2% van de mensen met een psychose dat hun ouders symptomen van een psychische aandoening zagen en tussenbeide kwamen.

Veel ouders kunnen vertrouwen op de arts van hun kind om tekenen van een psychische aandoening of psychose te identificeren. Volgens NAMI meldt echter slechts 4,5% van de mensen met een psychose dat medische professionals hun symptomen herkenden

Tieners met een psychose beginnen het contact met bepaalde aspecten van de werkelijkheid te verliezen.

Symptomen kunnen een tijdje verschijnen en dan verdwijnen. Ouders, verzorgers en andere volwassenen in het leven van een tiener (zoals leraren en coaches) kunnen het gedrag afdoen als een fase of typische stemmingswisselingen bij tieners. Wanneer symptomen komen en gaan, kunnen ze aannemen dat een tiener het goed doet in perioden waarin de symptomen niet aanwezig zijn.

De vroege waarschuwingssignalen van een psychose kunnen vergelijkbaar zijn met de tekenen van depressie of een andere psychische aandoening, waaronder:

  • Stemmingswisselingen
  • Ongewone bewegingen
  • Koud, afstandelijk gedrag
  • Onvermogen om emoties te uiten
  • Verlies van interesse in gebruikelijke activiteiten
  • Moeite met het onderhouden van relaties
  • Persoonlijke hygiëne niet bijhouden
  • Problemen op school (sociaal en/of academisch)

Uitdagingen

Het is niet ongebruikelijk dat tieners proberen hun symptomen zo lang mogelijk te verbergen of te verbergen. Een tiener die een psychose ervaart, zal zich waarschijnlijk verward, beschaamd en zelfs bang voelen.

Tekenen van psychose variëren van persoon tot persoon. Het is belangrijk om het welzijn van uw tiener te meten en nauwlettend te letten op veranderingen in hun stemming of gedrag die verder gaan dan de normale ups en downs van de adolescentie.

Ouders moeten ook weten dat een plotselinge psychose, zoals in het geval van een korte psychotische stoornis, relatief ongebruikelijk is. Daarentegen vertonen de meeste mensen met schizofrenie bijvoorbeeld maanden, zo niet jaren, tekenen van psychose voordat ze worden gediagnosticeerd.

Hallucinaties

Hallucinaties zijn een veel voorkomend symptoom van psychose en kunnen alle zintuigen beïnvloeden, waaronder zicht, gehoor, aanraking, geur en smaak.

Auditieve hallucinaties zijn de meest voorkomende vorm van hallucinatie. Een tiener kan stemmen horen die hem vertellen wat hij moet doen of die hem waarschuwen voor gevaar. Sommige tieners melden dat de stem uit hun brein lijkt te komen, terwijl anderen het gevoel hebben dat ze stemmen om zich heen horen van mensen die niet bestaan. Voor sommigen klinken de stemmen gewoon als achtergrondgeluid.

Visuele hallucinaties houdt in dat je dingen ziet die er niet echt zijn. Een tiener kan mensen of objecten zien die niemand anders ziet. Deze hallucinaties kunnen qua inhoud en intensiteit variëren. Sommige hallucinaties zijn gewoon verwarrend (een muur lijkt van kleur te veranderen of een object verschijnt op een onverwachte plaats), maar ze kunnen ook intens verontrustend zijn (zoals het zien van bloed op de vloer of het gezicht van een vreemde in de spiegel).

Olfactorische hallucinaties geuren inhouden. Een persoon kan geuren detecteren die niet echt aanwezig zijn, zoals parfum, rotte eieren of afval. Sommige olfactorische hallucinaties komen en gaan, terwijl andere de hele tijd aanwezig kunnen zijn.

Tieners met een psychose kunnen ook "fantoom" fysieke sensaties ervaren. Mensen met tactiele hallucinaties kunnen voelen alsof er iets op of onder hun huid kruipt of kunnen zich omdraaien denkend dat iemand hen op de schouder heeft getikt terwijl er niemand is.

Waanideeën

Tieners die wanen ervaren, hebben vaste valse overtuigingen die niet in overeenstemming zijn met hun cultuur. Een tiener kan bijvoorbeeld geloven dat de overheid hun gedrag controleert via de tv of ervan overtuigd raken dat iemand hen vergif.webptigt.

Zelfs als er geen bewijs is ter ondersteuning van deze overtuigingen, zullen tieners die psychose ervaren hun waanideeën behouden. Hoewel het frustrerend kan zijn, kun je niet praten met iemand die waanideeën ervaart om anders te denken of een waanvoorstelling op te geven door simpelweg te zeggen dat het niet waar is.

wanordelijk denken

Soms kunnen tieners met een psychose ongeorganiseerde spraak vertonen. Ze kunnen gemakkelijk in de war raken tijdens een gesprek. Hun zinnen zijn misschien niet logisch en hun spraak kan betekenisloze woorden bevatten.

Het ongeordende denken dat het gevolg is van een psychose kan van invloed zijn op de focus, de concentratie en ervoor zorgen dat tieners zich ongemakkelijk voelen in de omgang met anderen.

Oorzaken en risicofactoren

De exacte oorzaak van psychose is niet bekend, maar onderzoekers vermoeden dat er verschillende factoren zijn die bijdragen, zoals genetica. Een tiener met een broer of zus met schizofrenie kan bijvoorbeeld een genetische aanleg voor psychose hebben.

Tieners die een naast familielid hebben (zoals een ouder of broer of zus) die een psychose heeft gehad, lopen een groter risico om het zelf te ontwikkelen.

Psychose als symptoom van een psychiatrische stoornis

Bepaalde psychiatrische stoornissen kunnen gepaard gaan met psychose, waaronder:

  • Schizofrenie: Tieners met schizofrenie vertonen gedragsveranderingen die intens kunnen zijn. Ze kunnen hallucinaties of wanen hebben. Symptomen hebben vaak invloed op hun opleiding en hun relaties.
  • Schizo-affectieve stoornis: Een persoon met schizoaffectieve stoornis heeft een combinatie van prominente stemmingssymptomen die typisch zijn voor een bipolaire stoornis of depressie, samen met psychotische kenmerken van schizofrenie.
  • Schizofreniforme stoornis: Bij een schizofreniforme stoornis zijn de symptomen van schizofrenie van beperkte duur, meestal tussen één en zes maanden.
  • Korte psychotische stoornis: Een persoon kan een plotselinge aanval van psychose ervaren, meestal in verband met een stressvolle levensgebeurtenis, zoals het verlies van een geliefde. In deze gevallen verdwijnen de symptomen meestal in minder dan een maand.
  • Door middelen veroorzaakte psychotische stoornis: Tieners met ernstige problemen met middelengebruik kunnen hallucinaties of wanen ervaren als gevolg van hun middelengebruik.
  • Stemmingsstoornissen: Soms komt psychose voor bij bepaalde presentaties van ernstige depressie en bipolaire stoornis.
  • Psychotische stoornis door medische aandoening: In sommige gevallen kan psychose worden veroorzaakt door een onderliggende aandoening zoals een hersentumor of hoofdletsel.

Risicofactoren

Onderzoekers hebben ook mogelijke omgevingsrisicofactoren onderzocht die kunnen interageren met een genetische kwetsbaarheid voor psychose en deze kunnen "triggeren", zoals:

  • Foetale hypoxie: Foetale hypoxie treedt op wanneer de zuurstoftoevoer naar een zich ontwikkelende foetus wordt verstoord. Er is gesuggereerd dat de resulterende veranderingen in de foetale hersenen de latere aanleg voor schizofrenie kunnen beïnvloeden. Foetale hypoxie kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, zoals bloedingen tijdens de zwangerschap of een spoedkeizersnede.
  • Maternale infectie: Het kind van een moeder die tijdens de zwangerschap een infectie heeft gehad, loopt mogelijk een hoger risico op schizofrenie
  • Leeftijd vader: Verschillende onderzoeken hebben de leeftijd van een vader in verband gebracht met een verhoogd risico op schizofrenie. Voor elk decennium van het leven van een vader neemt het risico op schizofrenie bij nakomelingen 1,5 keer toe
  • Prenatale ondervoeding. Historisch gezien neemt het aantal schizofrenie tijdens perioden van hongersnood toe. Een gebrek aan belangrijke vitamines, zoals B en D, is ook in verband gebracht met hogere percentages schizofrenie.
  • Trauma: Volwassenen met schizofrenie rapporteren hogere percentages kindertrauma's
  • Stressvolle gezinsomgeving: Bepaalde stressoren die een ongezonde kinderomgeving creëren, zijn ook in verband gebracht met de latere ontwikkeling van psychose

Psychose en marihuanagebruik

Studies hebben ook een verband aangetoond tussen tieners die marihuana roken en psychose. In 2011 publiceerde een team van onderzoekers onder leiding van Rebecca Kuepper de bevindingen van hun onderzoek in de British Journal of Medicine.

Na bijna 2000 tieners gedurende 10 jaar te hebben gevolgd, ontdekten de onderzoekers dat tieners die minstens vijf keer marihuana hadden gerookt, twee keer zoveel kans hadden om een ​​psychose te ontwikkelen in vergelijking met degenen die nog nooit wiet hadden gerookt.

Een andere studie wees uit dat het roken van marihuana symptomen van psychose eerder kan veroorzaken. Onderzoekers ontdekten dat marihuanarokers waarschijnlijk twee jaar eerder een psychose zouden krijgen dan hun niet-marihuana rokende tegenhangers.

Hoewel er niet genoeg bewijs is om definitief te concluderen dat marihuana psychose veroorzaakt, hebben de onderzoeken tot nu toe aangetoond dat tieners bijzonder kwetsbaar kunnen zijn voor de effecten van marihuana.

Een reden hiervoor is dat onderzoekers vermoeden dat marihuana de normale hersenontwikkeling zou kunnen verstoren. Tijdens de adolescentie zijn de emotionele en redeneringscentra van de hersenen nog niet volledig gevormd en moeten ze nieuwe verbindingen blijven maken. Onderzoek heeft gesuggereerd dat wanneer tieners marihuana gebruiken, dit hun kwetsbaarheid voor psychose via dit mechanisme kan vergroten.

Diagnose

Psychose is een symptoom van een diagnosticeerbare aandoening in plaats van er een op zichzelf te zijn. Dokters en professionals in de geestelijke gezondheidszorg kunnen echter de gevoelens en het gedrag van een persoon evalueren om te zien of ze een psychose ervaren.

Door vast te stellen of iemand al dan niet een psychose heeft, en om erachter te komen wat het symptoom heeft veroorzaakt, kunnen zorgverleners tot een diagnose komen.

De screeningsinstrumenten die worden gebruikt voor psychose zijn meestal vragenlijsten. De richtlijnen en criteria voor het diagnosticeren van specifieke aandoeningen en stoornissen die psychose veroorzaken, zijn te vinden in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5).

Een arts of professional in de geestelijke gezondheidszorg (zoals een psychiater) begint meestal met het stellen van vragen over iemands symptomen. Hun vragen kunnen gaan over de inhoud van de gedachten van de persoon, wanneer de gedachten begonnen, hoe lang ze al plaatsvinden en of ze constant zijn of komen en gaan.

Een persoon die een psychose ervaart, is zich misschien niet bewust van een specifieke trigger, maar als er een gebeurtenis of incident is geweest die het symptoom heeft veroorzaakt, kan dit een zorgverlener helpen een nauwkeurige diagnose te stellen.

Terwijl ze vragen stellen, evenals op andere momenten tijdens de evaluatie, zal een zorgverlener ook het gedrag, de houding en het uiterlijk van een persoon observeren op aanwijzingen die op een bepaalde diagnose kunnen wijzen.

Aanbieders zullen ook willen weten hoe het dagelijkse leven van een persoon eruit ziet en op welke manieren het is beïnvloed door hun symptomen. Een aanbieder wil bijvoorbeeld weten of de persoon problemen heeft met zelfzorg, zoals douchen, het huis schoonmaken, de was doen, naar de winkel gaan voor boodschappen en ervoor zorgen dat rekeningen op tijd worden betaald.

Als een persoon deze vragen niet kan beantwoorden, kunnen zorgverleners zich wenden tot familieleden die inzicht en informatie kunnen geven.

Weten over de sociale activiteiten van een persoon en of ze naar school of werk kunnen gaan, is nuttig voor het stellen van een diagnose. Het kan ook helpen om te weten of een persoon in staat is geweest om nauwe relaties met familie en vrienden te onderhouden.

Zodra een zorgverlener informatie heeft verzameld over iemands psychose, kan hij deze vergelijken met de verschillende diagnostische criteria voor stoornissen die het symptoom veroorzaken, en zoeken naar andere mogelijke verklaringen.

Een psychose kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door bepaalde medicijnen of stoffen, maar zal verdwijnen zodra het medicijn wordt gestopt

In sommige gevallen kan een arts andere tests willen bestellen om een ​​oorzaak voor psychose vast te stellen. Bijvoorbeeld een bloed- of urinetest om te controleren op illegale drugs of een MRI van de hersenen om te zoeken naar laesies of tumoren.

Als ze niet zeker zijn van een diagnose, kan een zorgverlener een persoon met een psychose doorverwijzen naar een specialist voor een meer grondige evaluatie of opname in een psychiatrische instelling voor psychiatrische patiënten aanbevelen.

Behandeling

Er is geen remedie voor psychose, maar er zijn behandelingen. Ouders, opvoeders en medische professionals moeten weten dat hoe eerder een tiener met psychose hulp krijgt, hoe beter de uitkomst waarschijnlijk zal zijn.

Gezinsinterventie

Gezinsinterventie is de sleutel voor tieners met een psychose. Studies tonen aan dat ouderparticipatie zeer beschermend kan zijn tegen terugval

Interventies die gezinsgericht zijn, kunnen psycho-educatie, training in communicatieve vaardigheden en probleemoplossende therapie omvatten. Een ondersteunende thuisomgeving en leren hoe je de inspanningen van een tiener kunt ondersteunen, zijn essentieel voor herstel.

Het is ook nuttig voor ouders om te leren hoe ze thuis regels en verwachtingen kunnen aanpassen. Tieners met een psychose zijn bijvoorbeeld mogelijk niet in staat om op jongere broers en zussen te passen of voor langere tijd alleen thuis te blijven.

Ouders van tieners met een psychose ervaren vaak schuldgevoelens en angsten. Broers en zussen zullen ook hun eigen unieke reacties op de situatie hebben, die kunnen variëren van woede tot verwarring en angst. Gezinstherapie is essentieel om ervoor te zorgen dat aan ieders emotionele behoeften wordt voldaan.

medicatie

Sommige tieners met een psychose kunnen baat hebben bij medicatie. Antipsychotische medicatie kan helpen om bepaalde chemische stoffen in de hersenen in evenwicht te brengen die bijdragen aan hallucinaties, wanen en gestoord denken.

Antipsychotica zijn er in twee klassen: typische en atypische, waarbij de eerste een oudere klasse van medicijnen vertegenwoordigt die minder vaak worden voorgeschreven. Hoewel ze niet zonder bijwerkingen zijn, hebben atypische antipsychotica over het algemeen minder kans op ernstige bijwerkingen (zoals tardieve dyskinesie) die worden geassocieerd met typische antipsychotica.

Voorbeelden van typische antipsychotica zijn:

  • Haldol (haloperidol)
  • Trilafon (perfenazine)
  • Thorazine (chloorpromazine)

Voorbeelden van atypische antipsychotica zijn:

  • Abilify (aripiprazol)
  • Zyprexa (olanzapine)
  • Seroquel (quetiapine)
  • Risperdal (risperidon)

Therapie

Individuele therapie is een belangrijk onderdeel van de behandeling van een tiener voor psychose. Er zijn veel verschillende opties voor psychotherapie, die in combinatie met medicijnen kunnen worden gebruikt.

Een voorbeeld is cognitieve gedragstherapie (CGT). Samen met een opgeleide professional in de geestelijke gezondheidszorg kan CGT tieners helpen om op een gezonde manier met stress om te gaan en om te gaan met de unieke en uitdagingen die voortkomen uit psychose.

Andere vormen van therapie die kunnen worden gebruikt, zijn onder meer:

  • Groepstherapie
  • Dierondersteunde therapie (AAT)
  • Elektroconvulsietherapie (ECT)
  • Diepe hersenstimulatietherapie (DBS)

Onderwijs

Tieners met een psychose, evenals hun families, moeten worden voorgelicht over hun ziekte. Een persoon met een psychose die hun symptomen begrijpt, zal beter toegerust zijn om ermee om te gaan.

Life skills training is ook een cruciaal onderdeel van de behandeling.

Tieners die leren leven met een psychische aandoening hebben vaak baat bij sociale vaardigheidstraining, die hen helpt om op een sociaal passende manier met leeftijdsgenoten om te gaan.

Ze kunnen ook de levensvaardigheden ontwikkelen die ze nodig hebben om hun dagelijkse activiteiten, zoals baden en maaltijden bereiden, effectief uit te voeren.

Omgaan met

Als je voor een tiener zorgt die een psychose doormaakt, kun je je verward, bang en overweldigd voelen. Je kunt zelfs een gevoel van verdriet ervaren. Deze emoties zijn normaal en komen vaak voor bij zorgverleners, maar kunnen bijzonder intens zijn voor degenen die voor iemand met een psychose zorgen

Mantelzorg kan ongelooflijk stressvol zijn, maar u moet weten dat u het niet alleen hoeft te doorstaan. Er zijn middelen, ondersteuning en copingstrategieën die kunnen helpen.

Terwijl je je tiener ondersteunt en geruststelt (en hem ook veilig houdt), heb je een breed netwerk nodig dat je kunt bereiken voor comfort, advies en middelen.

U zult waarschijnlijk nauw samenwerken met de medische en geestelijke zorgverleners die toezicht houden op de zorg van uw tiener, maar ze kunnen ook uitstekende bronnen van informatie en ondersteuning zijn voor u en uw gezin.

Er zijn ook steungroepen speciaal voor zorgverleners, zowel persoonlijk als online, die u misschien nuttig vindt. Soms is het genoeg om je gevoelens te valideren en je kracht te geven.

Als je tiener nog naar school gaat, vind je het misschien handig om contact op te nemen met leraren, directeuren en beheerders. Er kunnen programma's zijn om tieners te ondersteunen die extra hulp of toezicht op school nodig hebben, waaronder mogelijk counseling waaraan u en uw gezin kunnen deelnemen.

U kunt zelf besluiten dat u graag naar een therapeut wilt. Werken met een professional in de geestelijke gezondheidszorg kan u de tijd en ruimte geven om uw zorgen en frustraties zonder oordeel te uiten.

Je kunt waardevolle copingvaardigheden en -technieken leren om met stress om te gaan, die je voorbereiden om te zorgen voor en te pleiten voor je eigen behoeften en die van je tiener.

Als uw gezin meer hulp nodig heeft, kijk dan naar uw gemeenschap, religieus of spiritueel centrum en plaatselijke sociale werkkantoren. Diensten zoals respijtzorg kunnen voor u beschikbaar zijn.

Zelfs iets eenvoudigs als een vriend of buurman helpen met boodschappen, de was of het vervoer van je kinderen naar school kan een grote hulp zijn.

Een woord van Verywell

Als uw tiener tekenen van psychose vertoont, moet u professionele hulp zoeken. U kunt beginnen door uw zorgen met de arts van uw tiener naar voren te brengen, hoewel deze moet worden doorverwezen naar een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg (zoals een psychiater) die uw tiener een goede evaluatie kan geven.

Als uw tiener in direct gevaar verkeert, zoals dreigen zichzelf of iemand anders iets aan te doen, bel dan 911 of ga naar de eerste hulp.

Praat met de arts van uw tiener over uw zorgen. Ze kunnen uw tiener doorverwijzen naar een professional in de geestelijke gezondheidszorg, zoals een psychiater, die een evaluatie kan uitvoeren en een behandelplan kan maken.