Methylfenidaat is een stimulerend middel voor het zenuwstelsel dat vaak wordt gebruikt voor de behandeling van ADHD en narcolepsie. Het medicijn, dat onder verschillende merknamen wordt verkocht, is in de VS vooral bekend als Ritalin. Bij gebruik zoals voorgeschreven, kan methylfenidaat een persoon gedurende een korte periode meer focus geven en zelfs helpen de eetlust onder controle te houden bij mensen die gevaarlijk zwaarlijvig zijn.
Omdat het sterker is dan cafeïne, maar niet zo sterk als amfetaminen, kan methylfenidaat worden misbruikt door degenen die het recreatief gebruiken (meestal door het te snuiven of in een ader te injecteren).
Op straat wordt het medicijn gewoonlijk vitamine R, R-ball, ananas en skippy genoemd.
Het is bekend dat studenten methylfenidaat gebruiken om laat op te blijven om voor examens te studeren. Het is een praktijk die kan leiden tot verslaving, een probleem waarvoor vaak behandeling in een drugsrehabilitatiecentrum nodig is.
Uitscheiding van methylfenidaat
De tijdsduur dat methylfenidaat in het lichaam detecteerbaar is, is afhankelijk van verschillende variabelen, waaronder welk type drugstest wordt gebruikt en welke formulering van het medicijn wordt gebruikt. Er zijn zowel vormen met onmiddellijke afgif.webpte als met verlengde afgif.webpte van methylfenidaat op de markt, waarvan de laatste langer in het lichaam blijft. Beide worden voornamelijk via de urine uitgescheiden.
Methylfenidaat heeft een relatief korte halfwaardetijd (1 tot 4 uur) en heeft niet de neiging zich op te hopen in cellen zoals sommige andere geneesmiddelen. De eliminatie is echter zeer variabel, waarbij sommige mensen 97% van het geneesmiddel in 1 tot 2 dagen uitscheiden, terwijl anderen slechts 78% in dezelfde periode uitscheiden.
De oorzaken van deze variaties kunnen het metabolisme, de body mass index (BMI), de leeftijd, de gezondheidstoestand en de nierfunctie van een persoon zijn. Als zodanig is het bijna onmogelijk om de exacte tijd te bepalen waarop methylfenidaat niet langer een negatief resultaat zal registreren op een medicijnscherm.
Geschatte detectievensters
Het volgende geeft een schatting van het detectievenster op basis van de verschillende screeningsmethoden voor geneesmiddelen:
- Bloedonderzoek: wordt niet vaak gebruikt voor drugsscreening drug
- Haaranalyse: tot 90 dagen aantoonbaar in follikels
- Op speeksel gebaseerd scherm: één tot drie dagen
- Urine-gebaseerd scherm: één tot drie dagen
Andere redenen voor drugstesten
Op bloed gebaseerde schermen worden niet vaak gebruikt in gevallen voor recreatief drugsgebruik vanwege de snelheid waarmee methylfenidaat uit het lichaam wordt uitgescheiden. Als misbruik wordt vermoed, kan een urine- of speekseltest het huidige gebruik bevestigen (en ook de medicijnniveaus in het lichaam schatten), terwijl een haarzakjesmonster bewijs kan leveren van recent gebruik.
Bloedonderzoek wordt voornamelijk gebruikt om vast te stellen of een persoon die het middel om medische redenen gebruikt, de juiste dosering krijgt voorgeschreven. Hiertoe wordt 1 tot 2 uur na inname bloed afgenomen. Dit geeft tijd voor de bloedconcentratieniveaus om te pieken. Op basis van de bevindingen kan een arts beslissen of de dosering moet worden aangepast om het gewenste therapeutische effect te bereiken.