Eetstoornissen en borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS) komen vaak samen voor, maar tot voor kort was er weinig bekend over de relatie tussen beide. Recent onderzoek onthult hoe vaak borderline en eetstoornissen samen voorkomen, waarom ze verband kunnen houden en hoe deze twee soorten stoornissen kunnen worden behandeld als ze samen voorkomen.
Wat zijn eetstoornissen?
Eetstoornissen zijn psychiatrische stoornissen die worden gekenmerkt door ernstige problemen met eetgedrag en gerelateerde gedachten en emoties. De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5), de officiële gids voor de diagnose van psychiatrische stoornissen die wordt gebruikt door zorgverleners in de geestelijke gezondheidszorg, erkent acht soorten eetstoornissen. Eetstoornissen opgenomen in de DSM-5 zijn onder meer:
- Anorexia nervosa
- Vermijdende/restrictieve voedselinnamestoornis (ARFID)
- Vreetbui syndroom
- Boulimia nervosa
- Ruminatiestoornis
- Andere gespecificeerde voedings- of eetstoornis (OSFED)
- Pica
- Niet-gespecificeerde voedings- of eetstoornis (UFED)
Anorexia en boulimia
Anorexia wordt gekenmerkt door een beperkte voedselconsumptie, een preoccupatie met gewichtstoename en een aanzienlijk laag lichaamsgewicht.
Het centrale kenmerk van boulimia nervosa is daarentegen de aanwezigheid van eetbuien, gevolgd door gedragingen die de eetbuien proberen te compenseren, zoals zelfopgewekt braken, overmatig gebruik van laxeermiddelen, overmatige lichaamsbeweging en andere.
Er kan enige overlap zijn in symptomen tussen deze twee aandoeningen. Iemand kan zich bijvoorbeeld bezighouden met eetaanvallen en purgeren, maar is ook niet bereid om een normaal lichaamsgewicht te behouden.
Vreetbui syndroom
De eetbuistoornis is in 2013 officieel aan de DSM toegevoegd als diagnose. De aandoening wordt gekenmerkt door eetbuien waarbij mensen het gevoel hebben dat hun eten uit de hand loopt. Deze episodes gaan ook vaak gepaard met gevoelens van schaamte of schuldgevoelens. In tegenstelling tot boulimia is er geen begeleidend compenserend gedrag.
Andere eetstoornissen
Pica en herkauwstoornis werden verplaatst van het nu geëlimineerde DSM-IV-gedeelte van aandoeningen die gewoonlijk worden gediagnosticeerd in de kindertijd, kindertijd en adolescentie naar het gedeelte over voedings- en eetstoornissen van de DSM-5. Pica omvat het verlangen naar en het consumeren van niet- voedsel stoffen. Een ruminatiestoornis houdt in dat eerder gegeten voedsel wordt uitgebraakt om het te spugen of opnieuw door te slikken.
Vermijdende/restrictieve voedselinnamestoornis is een nieuwe toevoeging aan de DSM, voorheen bekend als selectieve eetstoornis. Deze aandoening wordt gekenmerkt door een beperkte voedselinname, maar wordt niet gekenmerkt door angst over lichaamsgrootte of gewichtstoename.
De DSM-5 bevat ook overkoepelende diagnosemogelijkheden van "anders gespecificeerd" en "niet gespecificeerd" voor aandoeningen die niet voldoen aan de criteria van andere eetstoornissen zoals anorexia nervosa of eetbuistoornis.
prevalentie
Mensen met een borderline persoonlijkheidsstoornis hebben een grotere prevalentie van eetstoornissen dan mensen in de algemene bevolking
Uit een veel geciteerd onderzoek van Dr. Mary Zanarini en haar collega's van het McLean Hospital bleek bijvoorbeeld dat 53,8% van de patiënten met BPS ook voldeden aan de criteria voor een eetstoornis (vergeleken met 24,6% van de patiënten met andere persoonlijkheidsstoornissen). studie voldeed 21,7% van de patiënten met BPS aan de criteria voor anorexia nervosa en 24,1% voor boulimia nervosa.
Dit wil natuurlijk niet zeggen dat mensen met een eetstoornis noodzakelijkerwijs een borderline persoonlijkheidsstoornis hebben. In feite heeft de overgrote meerderheid van de mensen met een eetstoornis geen borderline-stoornis.
Het lijkt erop dat het percentage BPS bij mensen met eetstoornissen enigszins verhoogd is in vergelijking met de algemene bevolking - ongeveer 6 tot 11%, vergeleken met 2 tot 4% in de algemene bevolking.
Sommige eetstoornissen zijn echter geassocieerd met een hoger risico op BPS dan andere. Een studie toonde aan dat mensen met boulimia nervosa, het zuiverende type, een groter risico lopen op BPS (waarbij ongeveer 11% voldoet aan de BPS-criteria) dan mensen met anorexia nervosa, eetbuien/purgerend type (waarbij ongeveer 4% voldoet aan de BPD-criteria).
Hoe zijn ze verwant?
Waarom lijken mensen met BPS vaker eetstoornissen te hebben dan mensen in de algemene bevolking? Experts hebben opgemerkt dat een mogelijke verklaring is dat borderline en eetstoornissen (met name boulimia nervosa) een gemeenschappelijke risicofactor delen. Zowel BPS als eetstoornissen worden geassocieerd met geschiedenissen van kindertrauma, zoals fysiek, seksueel en emotioneel misbruik
Het kan zijn dat iemand met een voorgeschiedenis van jeugdtrauma een groter risico loopt op zowel borderline als eetstoornissen.
Bovendien hebben sommige deskundigen gesuggereerd dat het kan zijn dat de symptomen van BPS iemand in gevaar brengen voor het ontwikkelen van een eetstoornis. Chronische impulsiviteit en drang tot zelfbeschadiging kunnen er bijvoorbeeld toe leiden dat iemand problematisch eetgedrag vertoont, dat na verloop van tijd kan oplopen tot het niveau van een eetstoornis.
Omgekeerd kan het vertonen van eetstoornisgedrag leiden tot stresservaringen (bijv. intense schaamte, ziekenhuisopname, ontwrichting van het gezin) die borderline kan veroorzaken bij iemand met een genetische kwetsbaarheid voor de stoornis.
behandelingen
Wat kan er gedaan worden aan borderline en gelijktijdig voorkomende eetstoornissen? Het goede nieuws is dat er voor beide soorten aandoeningen effectieve behandelingen beschikbaar zijn. Hoewel sommige onderzoeken hebben aangetoond dat mensen met een borderline-stoornis niet zo goed reageren op de behandeling van een eetstoornis, hebben andere onderzoeken geen verschillen gevonden in de respons op de behandeling tussen mensen met een eetstoornis met of zonder borderline.
Welk probleem moet als eerste worden behandeld? Het kan zijn dat zowel de eetstoornis als de BPS-symptomen tegelijkertijd kunnen worden behandeld, maar dit kan per geval worden beslist. Sommige mensen hebben bijvoorbeeld symptomen van een eetstoornis die zo ernstig zijn dat ze onmiddellijk levensbedreigend zijn.
In dit geval kan een ziekenhuisopname voor de symptomen van een eetstoornis nodig zijn voordat de behandeling van de BPS-symptomen kan beginnen. Als alternatief kunnen bij iemand met zeer ernstige BPS-symptomen die levensbedreigend zijn of hun vermogen om aan de behandeling deel te nemen te verminderen, eerst de BPS-symptomen worden behandeld.
De 9 beste online therapieprogramma's We hebben onpartijdige beoordelingen geprobeerd, getest en geschreven van de beste online therapieprogramma's, waaronder Talkspace, Betterhelp en Regain.Hulp zoeken
Als u denkt dat u (of een naaste) een borderline-stoornis en/of een eetstoornis heeft, is de eerste stap het vinden van een hulpverlener in de geestelijke gezondheidszorg die de juiste diagnose kan stellen en u de juiste behandeling kan geven.
