Wat is radicale acceptatie?

Radicale acceptatie is gebaseerd op het idee dat lijden niet direct voortkomt uit pijn, maar uit iemands gehechtheid aan de pijn. Het heeft zijn wortels in het boeddhisme en het psychologische paradigma van Carl Rogers dat acceptatie de eerste stap naar verandering is.

Wat is radicale acceptatie?

Radicale acceptatie kan worden gedefinieerd als het vermogen om situaties te accepteren die buiten je controle liggen zonder ze te beoordelen, wat op zijn beurt het lijden dat daardoor wordt veroorzaakt, vermindert.

In plaats van gehecht te zijn aan een pijnlijk verleden, suggereert radicale acceptatie dat onthechting de sleutel is tot het overwinnen van lijden. Niet-gehechtheid betekent niet dat je geen emoties voelt. Het verwijst eerder naar een intentie om niet toe te staan ​​dat pijn in lijden verandert. Dit betekent dat je naar je gedachten en gevoelens kijkt om vast te stellen wanneer je jezelf toestaat om je slechter te voelen dan nodig is.

Het gebrek aan oordeel dat een belangrijk onderdeel is van radicale acceptatie, houdt geen goedkeuring van de situatie in. In plaats daarvan gaat het om het accepteren van de realiteit voor wat het is en niet verstrikt raken in een emotionele reactie op die realiteit.

Hoe radicale acceptatie eruit ziet?

Radicale acceptatie is helemaal geen gemakkelijke oefening. Het kan zelfs een leven lang oefenen vergen om er echt grip op te krijgen.

Radicale acceptatie wordt meestal toegepast in situaties waarin je niet in staat bent om te herstellen of te veranderen wat er is gebeurd of wanneer er iets is gebeurd dat oneerlijk aanvoelt, zoals het verlies van een geliefde of het verliezen van je baan.

Hoewel verdriet en teleurstelling normale emoties zijn, ontstaat er lijden wanneer de aanvankelijke pijn aanhoudt vanwege een gebrek aan acceptatie.

Radicale acceptatie betekent niet dat je het eens bent met wat er gebeurt of met je is gebeurd. Het geeft eerder een kans op hoop aan omdat je de dingen accepteert zoals ze zijn en niet vecht tegen de realiteit.

Hoewel dit moeilijk kan zijn om te oefenen als de dingen erg slecht gaan, zal het de vrije loop laten van je emoties alleen maar bijdragen aan je lijden en de pijn die je ervaart. Het is waar dat je jezelf meer ellende kunt bezorgen als je uit de buurt blijft of stilstaat.

Sommige mensen denken misschien dat vergeving en radicale acceptatie hetzelfde zijn. In feite zijn ze heel verschillend. Vergeving houdt in dat je een vriendelijke daad naar de andere persoon uitbreidt, terwijl radicale acceptatie de uitbreiding is van een vriendelijke daad naar jezelf.

Oorsprong van radicale acceptatie

Het concept van radicale acceptatie vindt zijn oorsprong in dialectische gedragstherapie (DBT), voorgesteld door psycholoog Marsha Linehan in 1993. Dit type therapie is ontworpen om mensen met de diagnose borderline-persoonlijkheidsstoornis te helpen die intense emoties ervaren. Het is echter ook nuttig voor andere problemen, zoals depressie en eetstoornissen.

Tijdens DGT wordt cliënten geleerd hoe ze stresstolerantie kunnen oefenen, waardoor ze pijnlijke situaties niet langer in langdurig lijden kunnen veranderen.

Hoewel pijn een onvermijdelijk onderdeel van het leven is, houdt radicale acceptatie in dat je je verwijdert van emotionele reacties en hulpeloosheid in de richting van kalm en logisch denken. Hoewel u de feiten van een situatie misschien niet kunt veranderen, kunt u wel kiezen hoe u deze bekijkt.

In plaats van de goedkeuring van een situatie te signaleren, signaleert distress tolerantie acceptatie en emotionele onthechting. Het houdt een focus in op wat je kunt controleren en het vrijmaken van middelen om je in staat te stellen om aan zelfzorg te doen.

Dit betekent het loslaten van bitterheid en het loslaten van nutteloze emoties. Als deze emoties eenmaal onder controle zijn, is het mogelijk om oplossingen te vinden en (waar mogelijk) plannen voor verandering te maken.

In feite verwijst het woord dialectisch naar de dualiteit van de emotionele geest en de logische geest die in evenwicht moet worden gebracht door wat in DBT de wijze geest wordt genoemd. Dit verwijst naar het nemen van doordachte actie na het verwijderen van het al te emotionele deel van hoe je een probleem in je leven aanpakt. Op deze manier verwijst acceptatie niet naar oordelen of evalueren, maar eerder naar de realiteit nemen voor wat ze is, zodat je verder kunt met je leven.

Tekenen van gebrek aan acceptatie

Hoewel het normaal is om op negatieve situaties te reageren met emoties zoals verdriet of woede, jezelf of andere mensen de schuld te geven, of te wensen dat dingen anders zouden kunnen, zal je vast blijven zitten.

Hier zijn enkele denkpatronen of werkelijke gedachten die aangeven dat je misschien radicale acceptatie moet oefenen:

• Ik kan hier niet mee omgaan.
• Dit is niet eerlijk.
• Dingen zouden niet zo moeten zijn.
• Ik kan niet geloven dat dit gebeurt.
• Het is niet juist.
• Dingen zouden anders moeten zijn.
• Waarom overkomt mij dit?
• Waarom gebeurt dit nu?
• Dit is verschrikkelijk.
• Waarom is mij dit nu overkomen?
• Wat heb ik gedaan om dit te verdienen?
• Alles werkt tegen mij.
• Ik kan nooit een pauze nemen.
• Er gebeuren altijd nare dingen met mij.
• Niemand anders heeft hier mee te maken.
• Ik wou dat de dingen anders waren.
• Ik kan niet accepteren dat dit is gebeurd.
• Ik zal me hier nooit goed bij voelen.
• Mensen moeten zich niet gedragen zoals ze doen.
• Ik kan niet voorbij gaan aan wat er is gebeurd.
• Dit is verschrikkelijk en ik kom er nooit overheen.
• Ik zou hier niet mee te maken moeten hebben.

Redenen voor gebrek aan acceptatie

Sommige mensen hebben moeite met het accepteren van situaties omdat ze het gevoel hebben dat acceptatie hetzelfde is als instemmen met wat er is gebeurd of zeggen dat het oké is. In andere gevallen willen mensen de pijn die gepaard gaat met acceptatie niet erkennen.

Wat je redenen voor een gebrek aan acceptatie ook zijn, weet dat deze gevoelens normaal zijn en dat veel andere mensen zich precies hetzelfde hebben gevoeld.

Dat betekent niet dat het voor jou onmogelijk is om je anders te voelen of uiteindelijk een plaats van acceptatie te bereiken. Het vereist gewoon oefening en toewijding.

Het probleem met een gebrek aan acceptatie is dat wanneer je probeert geen pijn te voelen, je er ook voor kiest om niet tegelijkertijd vreugde en geluk te voelen. Het vermijden van je emoties betekent op de lange termijn meer problemen veroorzaken, zoals angst, depressie, verslaving en andere geestelijke gezondheidsproblemen. In plaats daarvan zal het beoefenen van kalme acceptatie je in staat stellen je emoties te verwerken en verder te gaan.

Hoe radicale acceptatie te oefenen?

Lees meer over de stappen die u kunt nemen om uw vermogen tot radicale acceptatie te verbeteren. Onthoud dat het een vaardigheid is die beter wordt naarmate je meer oefent.

• Als je niet in staat bent om een ​​probleem op te lossen of je perspectief erop te veranderen, dan kan radicale acceptatie de oplossing zijn.
• Wanneer je je in een situatie bevindt die extreme emoties veroorzaakt, probeer je dan te concentreren op diep ademhalen en de gedachten die je hebt te onderzoeken (en laat ze voorbijgaan).
• Let op je gedachten op tekenen van niet accepteren.
• Herinner jezelf eraan dat de realiteit niet kan worden veranderd.
• Oefen een gevoel van acceptatie door middel van ontspanningsstrategieën en zelfpraat.
• Denk na over wat je zou doen als je zou kunnen accepteren wat er is gebeurd (en doe die dingen dan alsof je al hebt geaccepteerd wat er is gebeurd).
• Wees je bewust van hoe je je voelt in je lichaam.
• Accepteer dat het leven de moeite waard kan zijn, zelfs als je pijn ervaart.
• Identificeer de gebeurtenissen in je leven die je moeilijk kunt accepteren.
• Denk na over de oorzaken van gebeurtenissen die u niet kunt accepteren.
• Accepteer de emoties die je voelt als je aan gebeurtenissen denkt.
• Maak een plan van aanpak of wat je gaat doen.
• Maak coping-statements om u door moeilijke tijden heen te helpen.
• Accepteer de dingen zoals ze zijn in plaats van hoe je wilt dat ze zijn.
• Begrijp wat binnen uw controle en buiten uw controle ligt.
• Oefen mindfulness en leef in het heden.
• Vind manieren om jezelf te aarden of te kalmeren.
• Zie jezelf als een waarnemer in plaats van een deelnemer.
• Controleer de feiten en de realiteit van waar u aan denkt.
• Tel af als je je niet meer onder controle hebt en je rustiger wilt voelen.
• Gebruik je vijf zintuigen om jezelf te aarden in het moment.
• Oefen radicale acceptatie in het dagelijks leven om de gewoonte gemakkelijker te maken.
• Sta jezelf toe om de behoefte om situaties te beheersen los te laten.
• Concentreer u op uw wijze geest in plaats van op catastrofale gedachten.
• Sta jezelf toe om onvolmaakt te zijn en fouten te maken.
• Stop met het beoordelen van situaties of er een waarde aan te hechten (goed of slecht).
• Zie mensen als mensen en niet allemaal goed of allemaal slecht.
• Vergeef jezelf maar leer ook verder te gaan en verantwoordelijkheid te nemen.
• Sta jezelf toe om niet meer te denken aan hoe de dingen 'hadden kunnen zijn'.
• Lees boeken over radicale acceptatie.
• Ga naar een therapeut als je niet in staat bent om op eigen kracht door moeilijke gevoelens heen te komen.
• Oefen empathie en leer wat je kunt over andere mensen om ze te accepteren.
• Neem deel aan dagboeken en zelfreflectie om je emoties te begrijpen.
• Houd notities bij wanneer je je veroordelend voelt.
• Zoek naar patronen in je negatieve gedachten.
• Ontspan je lichaam en kijk hoe je ademt.
• Geef niet toe aan driften zoals verslavend gedrag.

Omgaan met verklaringen voor radicale acceptatie

Hier is een lijst met coping-uitspraken die je kunt gebruiken als je het gevoel hebt dat je situaties niet kunt accepteren en verder kunt gaan. Houd deze bij je, zodat je ze kunt gebruiken op het moment dat je je niet meer onder controle hebt.

• Ik kan alleen het huidige moment beheersen.
• Als ik vecht tegen mijn zorgen en negatieve emoties, voed ik ze alleen maar om groter te worden.
• Ook al vind ik het misschien niet leuk wat er is gebeurd, het huidige moment is precies wat het is.
• Ik kan de dingen die in het verleden zijn gebeurd niet veranderen.
• Ik ben in staat om het huidige moment precies te accepteren zoals het is.
• Ik kan moeilijke emoties doorstaan, ook al is het moeilijk.
• Het is nutteloos voor mij om te vechten tegen wat er in het verleden is gebeurd.
• Het is voor mij niet mogelijk om te veranderen wat er is gebeurd.
• Ik kan de dingen accepteren zoals ze zijn.
• Ik kom hier hoe dan ook doorheen.
• Ik zal overleven en dit gevoel zal vervagen, ook al voelt dit nu pijnlijk.
• Het heeft geen zin om tegen het verleden te vechten.
• Wat ik nu doormaak is moeilijk, maar het is tijdelijk.
• Het is mogelijk dat ik angst voel, maar toch op een effectieve manier met deze situatie omga.
• Als ik probeer te vechten tegen de realiteit, zie ik de opties niet in mijn situatie.
• Het is mogelijk voor mij om te accepteren wat er is gebeurd en toch blij te zijn.
• Ik kan ervoor kiezen om een ​​nieuwe weg in te slaan, zelfs als ik me slecht voel.
• Het enige waar ik controle over heb, is wat ik in het heden doe.
• Ik begrijp niet waarom dit gebeurde, maar ik kan accepteren dat het gebeurde.
• Als ik rationeel blijf, ben ik beter in staat om goede keuzes te maken en problemen op te lossen.
• Het is beter om de juiste acties te ondernemen dan te blijven oordelen of de schuld te geven.
• Het is het beste om aanwezig te blijven en je te concentreren op wat er op dit moment moet gebeuren.

Wanneer radicale acceptatie niet gepast is

Er zijn situaties waarin u zich niet wilt bezighouden met radicale acceptatie, omdat dit niet als ongepast zou worden beschouwd. De meeste hiervan betreffen situaties waarin het verstandiger is om te proberen de situatie te veranderen in plaats van de dingen te accepteren zoals ze zijn.

• Als je een gewelddadige relatie hebt
• Als er iets gevaarlijks is aan uw werksituatie
• Als je wordt lastiggevallen op het werk
• Als je wordt uitgebuit op je werk of geen eerlijk loon krijgt
• Als iemand je slecht of respectloos behandelt
• Als je een burn-out of een gebrek aan motivatie ervaart in je huidige situatie
• Wanneer je enige mate van controle over een situatie hebt
• Wanneer u een verandering zou kunnen aanbrengen om uw situatie te verbeteren
• Wanneer je opzettelijk geen actie onderneemt uit angst
• Wanneer je acceptatie gebruikt als een kruk om een ​​situatie niet onder ogen te hoeven zien
• Wanneer je mensen behaagt in plaats van voor jezelf op te komen

Wanneer radicale acceptatie passend is

Aan de andere kant zijn er situaties waarin radicale acceptatie helemaal op zijn plaats is, waaronder de volgende:

• Als je gaat scheiden of uit elkaar gaat en het moeilijk vindt om verder te gaan?
• Als je een onverwachte verandering in je levensplannen ervaart waar je geen controle over hebt
• Als u het verlies van een dierbare heeft meegemaakt
• Als u last heeft van baanverlies
• Wanneer je een traumatische gebeurtenis hebt meegemaakt waar je geen controle over had
• Als je als kind een traumatische opvoeding of verwaarlozing of mishandeling hebt gehad
• Wanneer je jezelf meer pijn doet omdat je weigert te accepteren wat er is gebeurd
• Wanneer je de vreugde in je leven beperkt vanwege het gevoel dat je alle emoties moet vermijden
• Als je moeite hebt om de emoties die je ervaart onder woorden te brengen
• Als je vaak uit woede of negatieve emoties reageert op kleine dingen die zijn gebeurd
• Als je het gevoel hebt vast te zitten of niet in staat bent om verder te gaan na een negatieve gebeurtenis
• Als andere mensen je hebben verteld dat het belangrijk is om het verleden los te laten
• Als er geen mogelijkheid is om uw situatie op te lossen of te verbeteren
• Als je andere manieren hebt geprobeerd om met je pijn om te gaan en niets heeft gewerkt

Mindfulness versus radicale acceptatie

Je vraagt ​​je misschien af ​​of radicale acceptatie gewoon een andere manier is om mindfulness uit te leggen. Hoewel deze twee concepten overeenkomsten vertonen, zijn ze eigenlijk heel verschillend. Mindfulness is de focus op het huidige moment en is slechts één methode om radicale acceptatie te beoefenen.

Mindfulness vindt zijn oorsprong in de boeddhistische traditie van het handhaven van een staat van zen en kalmte. Wanneer je in een staat van mindfulness bent, leef je in het huidige moment zonder enige gedachte of oordeel. Radicale acceptatie bouwt voort op mindfulness, zodat het het algemene doel is.

Normale acceptatie versus radicale acceptatie

Radicale acceptatie is geen passieve daad. Het is eerder een bewuste keuze om dingen anders te zien. In plaats van weerstand te bieden, houdt het in dat je opzettelijk radicaal bent in je opvattingen over wat je kunt accepteren (omdat het jouw realiteit is).

Het doel van radicale acceptatie is om zover te komen dat je in staat bent om de opties in jouw situatie te zien. Als u bijvoorbeeld chronische pijn heeft, kunt u ervoor kiezen te geloven dat zelfs als het leven pijnlijk is, er goede momenten zijn en het leven de moeite waard is. Je leven leven met deze mindset is het idee achter radicale acceptatie.

Een ander voorbeeld is hoe om te gaan met de dood. In plaats van je te concentreren op het onrecht van een overlijden of waarom het niet had mogen gebeuren zoals het is gegaan, stelt radicale acceptatie je in staat je te concentreren op je verdriet en de beste manier om ermee om te gaan. Op deze manier reageer je nog steeds, maar het is met minder intense emoties. Je bent doelgericht en gericht op het vinden van een uitweg voor jezelf.

Handelen volgens radicale acceptatieprincipes geeft je een gevoel van opluchting en een beter gevoel over je situatie. Op deze manier vind je een balans tussen het maken van veranderingen en het accepteren van je lot.

Ironisch genoeg is het soms pas als je in het reine komt en accepteert wat er is gebeurd, dat je door kunt gaan en de veranderingen kunt aanbrengen waardoor je je beter voelt over alles als geheel.

Een woord van Verywell

Als je een trauma of andere negatieve gebeurtenissen in je leven hebt meegemaakt, zal het waarschijnlijk niet helpen om je emoties te onderdrukken of overdreven emotioneel te zijn. Het beoefenen van radicale acceptatie en het aanboren van je wijze geest (een balans tussen emotie en logica) zal je het verst brengen.

Hoewel het in het begin niet gemakkelijk zal zijn om te gaan met situaties die je veel pijn hebben bezorgd, kan het zijn dat je je uiteindelijk beter begint te voelen als je radicale acceptatie toepast.

Tegelijkertijd is het belangrijk om te erkennen dat er situaties zijn die je niet zou moeten accepteren en die niet voldoen aan de criteria voor radicale acceptatie. Het is meestal gemakkelijk om deze situaties te identificeren, omdat het situaties zijn waarin het mogelijk is dat dingen anders zijn als je iets verandert of actie onderneemt.

Als je bijvoorbeeld vastzit in een uitzichtloze baan waar je een hekel aan hebt, kan het beoefenen van radicale acceptatie ervoor zorgen dat je je baan niet zo haat, maar het houdt je vast. Evenzo, als je vastzit in een relatie die nergens toe leidt, kan het beoefenen van radicale acceptatie je gevoel van onbehagen verminderen, maar op de lange termijn zou je willen dat je net uit de relatie was gekomen.

Als je vasthoudt aan een trauma uit het verleden omdat je het gevoel hebt dat loslaten hetzelfde zou zijn als zeggen dat je het eens bent met wat er is gebeurd, dan is de kans groot dat radicale acceptatie je kan helpen. Het zijn die situaties waarin er niets te veranderen is en alleen lijden overblijft dat radicale acceptatie het meest logisch is.

Wanneer je die situaties in je leven identificeert, wees dan voorbereid om je emoties te erkennen en ga dan verder. Hoewel dit op de korte termijn niet gemakkelijk zal zijn, zou je moeten ontdekken dat op de lange termijn de dingen in je leven geleidelijk beginnen te verbeteren. En wanneer dingen beginnen te verbeteren, zult u merken dat alles vanzelf gemakkelijker en lichter wordt, waardoor het voor u gemakkelijker wordt om andere noodzakelijke veranderingen in uw leven aan te brengen.