Is dwangmatig winkelen echt een verslaving?

Inhoudsopgave:

Anonim

Wat is dwangmatig winkelen?

Dwangmatig winkelen wordt gekenmerkt door een obsessie die leidt tot winkelen en kopen, wat vervolgens negatieve gevolgen heeft. Het wordt gekenmerkt door een overmatige preoccupatie met winkelen en een gebrek aan impulscontrole. Deze cyclus kan leiden tot een aantal nadelige gevolgen, waaronder financiële problemen en relatieconflicten.

Zelden wordt dwangmatig winkelen zo serieus genomen als verslaving aan middelen als alcohol en drugs of ander gedrag, zoals dwangmatig gokken. Dit kan zijn omdat dwangmatig winkelen nog niet als een officiële diagnose wordt beschouwd. Hoewel dwangmatig winkelen tot een aantal problemen kan leiden, wordt het niet erkend als een duidelijke gedragsverslaving in de "Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders" (DSM-5).

Ook gekend als:

Winkelverslaving staat bekend onder een aantal verschillende termen, waaronder:

  • Dwangmatig winkelen
  • Dwangmatige uitgaven
  • Dwangmatig kopen
  • Oniomanie

Dwangmatig winkelen wordt vaak gebagatelliseerd

In de media wordt winkelverslaving vaak gebagatelliseerd. Het wordt afgeschilderd als het gedrag van oppervlakkige modeslachtoffers - altijd vrouwelijk - en getypeerd door rijke beroemdheden die weinig meer met hun tijd te maken hebben dan schoenen kopen. In deze context lijkt dwangmatig winkelen op zich geen probleem.

De film "Confessions of a Shopaholic" versterkte in sommige opzichten dit beeld, hoewel het ook enkele observaties bevatte die relevant zijn voor mensen die problemen hebben met dwangmatig winkelen.

Er is een groeiend aantal onderzoeken naar dwangmatig winkelen, maar veel van deze onderzoeken zijn gepubliceerd in tijdschriften over marketing en consumentenonderzoek. Om een ​​beter begrip te krijgen van de klinische kenmerken en mogelijke behandelingen voor dwangmatig winkelen, moet er verder onderzoek worden gedaan dat is gericht op de oorzaken, preventie en behandeling van de aandoening vanuit een medisch perspectief.

Symptomen

Hoewel veel mensen graag winkelen en sommigen merken dat ze van tijd tot tijd meer uitgeven dan ze van plan waren, maken deze gedragingen alleen geen dwangmatige shopper. Symptomen van dwangmatig winkelen zijn eerder:

  • Bezig zijn met winkelen
  • Dingen kopen die niet nodig zijn
  • Moeite met het weerstaan ​​van de impuls om iets te kopen
  • Gevoelens van euforie na het winkelen of dingen kopen
  • Financiële problemen veroorzaakt door overmatig winkelen
  • Schuldgevoel of spijt na een dagje shoppen
  • Impulsieve aankopen waarbij vaak veel meer wordt uitgegeven dan normaal
  • Schaamte, schaamte en pogingen om winkelgedrag te verbergen
  • Winkelen als reactie op emotionele problemen zoals eenzaamheid of verdriet
  • Veel tijd besteden aan winkelen en kopen

Dwangmatig winkelen kan ook leiden tot andere problemen, waaronder echtelijke conflicten, werkproblemen en academische problemen.

Onderzoek wijst uit dat tussen 80% en 95% van de mensen die dwangmatig winkelen vrouwen zijn. De artikelen die mensen kopen zijn niet per se duur, maar worden in grote hoeveelheden gekocht en worden meestal nooit gebruikt.

Hoewel de exacte prevalentiecijfers niet bekend zijn, wordt geschat dat ongeveer 5% van de Amerikaanse volwassenen een winkelverslaving heeft

Online winkelen

Online winkelen voegt een ander element toe aan dwangmatig winkelen. Onderzoek heeft uitgewezen dat online winkelen vooral aantrekkelijk is voor mensen die "verslaafd" zijn aan winkelen. Dit komt omdat online winkelen een beroep doet op verschillende motivaties die vooral sterk zijn bij dwangmatige kopers, waaronder:

  • De mogelijkheid om te kopen zonder gezien te worden
  • De mogelijkheid om sociale interacties te vermijden tijdens het winkelen
  • Het vermogen om plezier te beleven tijdens het winkelen
  • De behoefte om op zoek te gaan naar variatie in en informatie over producten

Omdat geheimhouding bij het uitvoeren van de activiteit en intens plezier tijdens het uitvoeren ervan gebruikelijk zijn in alle verslavende gedragingen, ondersteunt dit onderzoek het idee dat dwangmatig winkelen inderdaad een verslaving is.

Online winkelen en andere computeractiviteiten met een verslavende component, waaronder online gokken, online porno en het spelen van videogames, zijn nog niet opgenomen in de DSM als op zichzelf staande verslavende aandoeningen.

Hoewel deze "cyberverslavingen" nog geen officiële erkenning hebben gekregen, is dat grotendeels een weerspiegeling van het gebrek aan een sterke onderzoeksresultaten waarop de vereiste details kunnen worden gebaseerd voor het ontwikkelen van de officiële criteria voor psychische aandoeningen. Het geeft niet aan dat cyberverslavingen niet gangbaar of problematisch zijn, of dat ze niet serieus worden genomen door de psychiatrische gemeenschap.

Er is ook een groeiend bewustzijn van de noodzaak om mensen te helpen die financiële problemen ervaren als gevolg van dwangmatig winkelen. Dwangmatig winkelen kan leiden tot aanzienlijke schulden, verminderde kwaliteit van leven, problemen met geldbeheer en andere problemen waarvoor vaak professionele hulp nodig is.

Oorzaken

Hoewel de exacte oorzaken van dwangmatig winkelen niet bekend zijn, wordt aangenomen dat dezelfde factoren die bijdragen aan andere verslavingen ook een rol kunnen spelen bij het veroorzaken van gedragsverslavingen zoals dwangmatig winkelen. Genetische, biologische, omgevings- en persoonlijkheidsfactoren kunnen allemaal een rol spelen.

Het beloningssysteem van de hersenen

Winkelen en kopen kunnen de beloningssystemen van de hersenen activeren, wat bijdraagt ​​aan een voortdurende behoefte om die plezierpaden te blijven stimuleren. Dingen die mensen plezierig vinden, of het nu gaat om winkelen, eten of seks, activeren het beloningscentrum van de hersenen om de afgif.webpte van dopamine te activeren.

Dopamine is een neurotransmitter die gevoelens van plezier veroorzaakt. Na verloop van tijd kan er steeds meer stimulatie nodig zijn om het vrijkomen van de "feel good"-chemicaliën te activeren, wat kan leiden tot een cyclus van dwangmatig gedrag.

Hoger risico op andere gedragsverslavingen

Sommige onderzoeken suggereren ook dat dwangmatige kopers een hoger risico lopen op aandoeningen, waaronder gokstoornissen en andere gedragsverslavingen zoals seks, internet en gameverslaving.

Onderzoek heeft ook aangetoond dat mensen die dwangmatig winkelen, persoonlijkheidskenmerken delen die vergelijkbaar zijn met mensen met andere gedragsverslavingen, waaronder:

  • Schade vermijden
  • Nieuwigheid zoeken
  • volharding
  • Afhankelijkheid belonen

De auteurs van een onderzoek karakteriseerden dwangmatige shoppers als "nieuwsgierige, snel verveelde, impulsieve en actieve zoekers naar nieuwe stimuli en beloningen, maar toonden tegelijkertijd pessimisme en zorgen in afwachting van komende uitdagingen."

Studies suggereren dat mensen met symptomen van dwangmatig winkelen ook vaak symptomen van negatieve emoties ervaren, waaronder depressie en angst

Winkelen en kopen zijn soms een manier om die gevoelens van ongemak tijdelijk te verlichten. Hoewel ze een korte boost van positieve emotie kunnen bieden, wordt dergelijk gedrag vaak gevolgd door schaamte, schuldgevoelens en spijt.

Vergelijkbare voorwaarden

Dwangmatig winkelen wordt al 100 jaar erkend. Hoewel 'winkelverslaving' geen officiële diagnose is, kunnen mensen met problemen om hun uitgaven onder controle te houden worden gediagnosticeerd onder 'stoornis in de impulsbeheersing, niet anders gespecificeerd'.

Sommige deskundigen hebben gesuggereerd dat dwangmatig winkelen een vorm van obsessief-compulsieve stoornis (OCS) is of dat het een soort bipolaire stoornis is. Hoewel er overlappingen zijn, zijn geen van beide momenteel geaccepteerde standpunten. Eén studie vond ook een verband tussen dwangmatig kopen en middelengebruik, depressie en gegeneraliseerde angststoornis

Dwangmatige shoppers beginnen soms ook de items die ze kopen te hamsteren. Dit kan leiden tot verdere gevolgen omdat hun woonruimtes overweldigd raken en rommelig worden met onnodige aankopen.

Hoewel dwangmatig winkelen (samen met vele andere gedragsverslavingen zoals seksverslaving) werd overwogen voor opname in de DSM-5, wordt het momenteel niet vermeld als een verslavende stoornis, noch als een op zichzelf staande stoornis in de impulsbeheersing.

Behandeling

Sommige behandelingen kunnen nuttig zijn bij het aanpakken van de symptomen van dwangmatig winkelen. Cognitieve gedragstherapie (CGT) is een benadering die veelbelovend is. CGT omvat het identificeren van de gedachten en emoties die bijdragen aan het gedrag en het vervolgens vervangen van die gedachten en acties door meer nuttige.

Sommige onderzoeken suggereren ook dat selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), een klasse antidepressiva die vaak worden gebruikt bij de behandeling van depressie, ook enige verlichting kunnen bieden van dwangmatige koopsymptomen.

Omgaan met

Als u worstelt met dwangmatig winkelen, zijn er ook zelfhulpstrategieën die u kunt gebruiken om uw symptomen het hoofd te bieden. Enkele dingen die u kunt doen zijn:

  • Winkel alleen met vrienden. Roep de hulp in van vrienden en geliefden om u te helpen uw winkelgedrag te beheren. Het is mogelijk dat u minder snel te veel geld uitgeeft als u bij anderen bent en uw vrienden kunnen u helpen uw grenzen te onthouden.
  • Stop met het gebruik van creditcards. Door tijdens het winkelen op kredietlijnen te vertrouwen, kunt u zich tijdelijk concentreren op de positieve effecten van winkelen terwijl u de nadelen vermijdt. Blijf bij het betalen met contant geld, dat dwingt je om de directe gevolgen van te hoge uitgaven te zien.
  • Vind andere manieren om je tijd te besteden. Dwangmatig winkelen is waarschijnlijker als u zich verveelt, dus zoek naar zinvolle activiteiten om uw tijd te vullen. In plaats van te winkelen, kunt u zich bezighouden met vrijetijdsactiviteiten of hobby's. Wandelen, tuinieren, lezen, schilderen, een instrument oefenen, vrijwilligerswerk doen voor een goed doel of tijd doorbrengen met vrienden zijn allemaal dingen die je zou kunnen doen in plaats van winkelen.

Een woord van Verywell

Als u denkt dat u een koopverslaving heeft, praat dan met uw arts of geestelijke gezondheidswerker over uw behandelingsopties. Psychotherapie en steungroepen kunnen effectieve opties zijn, maar zelfhulpstrategieën kunnen ook nuttig zijn voor het beheersen van dwangmatig gedrag. Praten met een financieel adviseur kan u ook helpen eventuele problemen met geld als gevolg van uw dwangmatige uitgaven op te lossen en u beter inzicht te geven in de mogelijke langetermijneffecten van te hoge uitgaven.