Als je hebt besloten dat je hulp nodig hebt voor je drank- of drugsprobleem, ben je de eerste fase van herstel al ingegaan door toe te geven dat je een probleem hebt en hulp van buitenaf te zoeken.
Dit proces - hulp zoeken en een soort behandeling of revalidatie zoeken - staat bekend als het starten van een behandeling. Het is de eerste van vier stadia van herstel of revalidatie zoals beschreven door het National Institute on Drug Abuse:
- Initiatie behandeling
- Vroege onthouding
- Onderhoud van onthouding
- Geavanceerde herstel
Ontkenning en ambivalentie
Als u bent zoals de meeste mensen die hulp zoeken voor problemen met middelenmisbruik, koestert u in de zeer vroege stadia waarschijnlijk nog wat ambivalente gevoelens over het opgeven van uw favoriete medicijn, en ontkent u misschien nog steeds de volledige omvang van uw probleem.
Dit is gebruikelijk voor mensen in de begintijd. Als u deelneemt aan een professioneel revalidatie- of behandelingsprogramma, zal het eerste doel van de hulpverlener of verslavingsspecialist zijn om te bepalen of u ontkenningsproblemen of ambivalente gevoelens heeft.
Ontkenning
Ontkenning betekent eenvoudigweg weigeren de realiteit van uw omstandigheden te geloven. Veel mensen die nieuw zijn in herstel hebben meestal een zekere mate van ontkenning over hun verslaving. Ontkenning kan vele vormen aannemen, van denken dat je je middelengebruik nog steeds onder controle kunt houden tot ontkennen dat je echt verslaafd bent.
De volgende onjuiste overtuigingen zijn typische vormen van ontkenning:
Vormen van ontkenning
- Geloven dat je anders bent dan die "echte" alcoholisten en verslaafden.
- Denken dat u uw probleem kunt oplossen door te "bezuinigen" in plaats van alcohol volledig te elimineren. U denkt misschien dat u uw middelenmisbruik 'onder controle' kunt krijgen.
- Weigeren te geloven dat een secundair medicijn ook een probleem is. Bijvoorbeeld een alcoholist die denkt dat doorgaan met het roken van wiet oké is of een cocaïneverslaafde die weigert te denken dat drinken ook een probleem is.
- Geloven dat Anonieme Alcoholisten of Anonieme Narcotica niet helpt, omdat je "niet zoals die mensen" bent.
- Aandringen om tijd door te brengen met 'vrienden' die het erover eens zijn dat drugs geen probleem zijn of die met jou gebruiken.
Confronteren en uitdagen
Elk van de bovenstaande vormen van ontkenning kan uw herstel belemmeren. Het doel van professionele behandelprogramma's is om die ontkenning te doorbreken en u te helpen de waarheid over uw situatie te zien. Uw counselor of caseworker kan u uitdagen en confronteren in een poging u te motiveren om van gedachten te veranderen.
Uw hulpverlener kan u herinneren aan alle negatieve gevolgen die uw middelenmisbruik in uw leven heeft gehad of u uitdagen om tijdelijk te stoppen met drinken of drugs te gebruiken als u denkt dat u niet echt verslaafd bent. Hoe dan ook, het doel is om u de waarheid te laten zien.
Ambivalentie
Als u zich in de beginfase bevindt om hulp te zoeken voor een probleem met middelenmisbruik, heeft u waarschijnlijk enkele ambivalente gevoelens over het definitief opgeven van uw favoriete medicijn. Als je bent zoals de meeste alcoholisten of verslaafden, kun je je het leven niet voorstellen zonder ooit weer te drinken of te drogeren.
De kans is groot dat je in de eerste plaats hebt besloten hulp te zoeken omdat je negatieve gevolgen hebt ondervonden van je drugs- of alcoholgebruik. Je realiseerde je dat je hulp nodig had, maar helemaal stoppen voor de rest van je leven was niet wat je in gedachten had.
De volgende redenen zijn waarom veel nieuwkomers op het gebied van herstel gevoelens van ambivalentie hebben:
Redenen voor ambivalentie
- U kunt zich wenden tot uw favoriete medicijn als coping-strategie en u kent nog geen beter coping-mechanisme.
- U kunt zich te zwak of hulpeloos voelen om de cyclus van verslaving te doorbreken.
- Je bent misschien in een afkickkliniek terechtgekomen vanwege druk van anderen - zoals een echtgenoot, baas of rechter - en je probeert ze gewoon gelukkig te houden.
Gemotiveerd raken
Als je hebt besloten om hulp te zoeken omdat je een aantal negatieve gevolgen hebt ondervonden, was dat misschien genoeg motivatie om je toe te geven dat je een probleem hebt. Maar het is misschien niet genoeg motivatie voor u om het probleem op te lossen, tenzij u nieuwe copingvaardigheden leert.
Als je altijd je favoriete medicijn hebt gekozen in tijden van stress, wanneer je je wilt ontspannen, of wanneer je van streek of boos bent, is de kans groot dat je ambivalente gevoelens hebt over het opgeven ervan.
Aanmoediging en ondersteuning
Uw hulpverlener zal in dit vroege stadium van de behandeling proberen uw ambivalente gevoelens en hun onderliggende redenen te identificeren. U zult waarschijnlijk worden gevraagd om uw doelen in het leven op te sommen en te laten zien hoeveel gemakkelijker het zal zijn om die doelen te bereiken als u schoon en nuchter leeft.
Nogmaals, in de vroege fase van herstel en tijdens uw behandelproces is het doel u gemotiveerd te krijgen om positieve veranderingen in uw leven aan te brengen. Uw behandelprogramma is er om uw inspanningen om die veranderingen aan te brengen aan te moedigen en te ondersteunen.
Keer terug naar de vier stadia van herstel