Lithiumtoxiciteit is een potentieel ernstige aandoening die wordt veroorzaakt door te veel lithium in uw systeem. Aangezien lithium in de eerste plaats wordt gebruikt als stemmingsstabilisator, komen de meeste gevallen voor bij mensen met een bipolaire stoornis.
In feite ervaren veel mensen die regelmatig lithium gebruiken deze medicijntoxiciteit minstens één keer, dus het is erg belangrijk dat mensen die dit medicijn nemen zich bewust zijn van de symptomen. Geliefden en vrienden moeten ook worden voorgelicht over de symptomen, zodat ze kunnen helpen als je jezelf niet kunt helpen.
Soorten toxiciteit
Er zijn drie soorten lithiumtoxiciteit: acuut, chronisch en acuut-op-chronisch
Acute gif.webptigheid
Acute lithiumtoxiciteit treedt op wanneer iemand die helemaal geen lithium gebruikt, het inneemt. Dit kan gebeuren wanneer een familielid pillen uit de verkeerde fles neemt, wanneer een kind in de medicijnen van een ouder komt, of bij een zelfmoordpoging door iemand die geen lithium gebruikt.
Acute toxiciteit kan iets minder medisch risico en minder ernstige symptomen met zich meebrengen dan de andere typen, afhankelijk van de ingenomen hoeveelheid, omdat lithium sneller uit uw lichaam zal verdwijnen als uw systeem er niet aan gewend is.
Chronische toxiciteit
De chronische vorm van lithiumtoxiciteit kan optreden wanneer u dagelijks lithium inneemt, maar uw serumbloedspiegel is tot in het toxische bereik gekropen. Mogelijke oorzaken voor deze verhoging zijn een dosisverhoging, uitdroging, interacties met andere medicijnen en problemen met nierfunctie.
Dit type toxiciteit wordt minder snel ontdekt dan de andere typen, dus er kunnen ernstigere symptomen optreden voordat het wordt geïdentificeerd. Medicijnen die kunnen bijdragen aan uitdroging of ervoor kunnen zorgen dat uw nieren niet zo goed functioneren als normaal, zijn onder meer diuretica, angiotensine-converting enzyme (ACE)-remmers en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's).
Acute-op-chronische toxiciteit
Wanneer u regelmatig lithium gebruikt en u per ongeluk of opzettelijk een hogere dosis inneemt dan voorgeschreven, resulteert dit in acute-op-chronische toxiciteit.
Omdat de niveaus in uw bloed die lithium effectief maken en de niveaus die het gif.webptig maken zo dicht bij elkaar liggen, hoeft de extra hoeveelheid die acute-op-chronische toxiciteit veroorzaakt niet erg hoog te zijn.
Dit type lithiumtoxiciteit wordt als de meest ernstige vorm beschouwd, met het grootste potentieel voor langetermijngevolgen.
Testen
Lithium is een zacht metaal dat nuttig kan zijn in de juiste doses en schadelijk kan zijn als u te veel inneemt. Een van de redenen waarom artsen periodieke bloedonderzoeken laten uitvoeren wanneer u lithium inneemt, is omdat het tijdsbestek tussen een effectieve dosis en een toxische dosis erg groot is. klein.
Wat voor de een een veilige, effectieve dosis is, kan voor de ander gif.webptig zijn. Hoe hoger uw serumspiegel, hoe groter de kans dat er zowel bijwerkingen als toxische symptomen optreden (ook wel lithiumintoxicatie genoemd).
Een therapeutisch lithiumniveau ligt ergens tussen 0,6 en 1,2 milli-equivalent per liter (mEq/L). Wanneer uw niveau 1,5 mEq/L of meer bereikt, beginnen symptomen van toxiciteit te verschijnen.
De niveaus van toxiciteit zijn geclassificeerd als:
- Mild: 1,5 tot 2,5 mEq/L
- Matig: 2,5 tot 3,5 mEq/L
- Ernstig: boven 3,5 mEq/L
Symptomen
Symptomen van lithiumtoxiciteit variëren afhankelijk van het type dat u heeft
Acute gif.webptigheid
Veel voorkomende symptomen van acute toxiciteit zijn:
- Diarree
- Duizeligheid
- Misselijkheid
- Maagpijn
- Braken
- Zwakheid
Symptomen van het zenuwstelsel die zich later kunnen ontwikkelen, zodra het geneesmiddel is opgenomen, kunnen zijn:
- trillende handen
- Slaperigheid
- Verwarring of opwinding
- Onvermogen om uw armen en benen volledig onder controle te houden (ataxie)
- Spiertrekkingen
- Onduidelijke spraak
- Oogbewegingen die u niet kunt beheersen (nystagmus)
In ernstige gevallen kunnen er symptomen zijn zoals:
- epileptische aanvallen
- Coma
- Hersenbeschadiging
In zeldzame gevallen kunnen er hartproblemen zijn.
Chronische toxiciteit
Anders dan bij acute lithiumvergif.webptiging, hebben mensen met chronische lithiumtoxiciteit veel minder kans op maag- en darmproblemen en vertonen ze in plaats daarvan meestal eerst neurologische symptomen, zoals:
- Onduidelijke spraak
- Slaperigheid
- Ataxie
- Verwarring of opwinding
- trillingen
- Verhoogde reflexen
Ernstige gevallen van chronische toxiciteit kunnen symptomen veroorzaken zoals:
- Geheugenproblemen en andere cognitieve stoornissen
- Aanzienlijke bewegingsproblemen
- Psychose
- Nierfalen
- epileptische aanvallen
- Coma
Als er ernstige symptomen optreden, kunnen deze langdurig aanhouden, zelfs na een succesvolle behandeling bij een klein aantal mensen.
Acute-op-chronische toxiciteit
Symptomen van deze aandoening omvatten doorgaans zowel de algemene gastro-intestinale symptomen van acute toxiciteit als enkele van de ernstige symptomen van chronische toxiciteit
Wanneer hulp krijgen?
Als u of een geliefde tekenen van lithiumtoxiciteit vertoont, vooral als deze ernstig zijn, moet u naar de eerste hulp gaan of 911 bellen. Bel op zijn minst de hulplijn voor gif.webpbestrijding op 1-800-222-1222 om advies te krijgen over wat te doen.
Neem indien mogelijk de lithiumfles mee zodat het medisch personeel de naam, dosis en sterkte kan zien. Probeer erachter te komen wanneer het lithium is ingenomen en hoeveel er is ingenomen.
Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Diagnose
Uw arts zal u diagnosticeren op basis van de tekenen en symptomen waarmee u binnenkomt, bevindingen van een lichamelijk onderzoek, uw geschiedenis van het nemen van lithium en een bloedtest om te zien hoe hoog het lithiumgehalte in uw bloed is. Het lithiumgehalte dat in uw bloed verschijnt, weerspiegelt mogelijk niet hoeveel toxiciteit u ervaart als u een acute of acute-op-chronische vergif.webptiging heeft, dus uw arts zal meer vertrouwen op de symptomen die u in dit geval vertoont.
Behandeling
Wat uw behandeling inhoudt, hangt af van hoe ernstig uw toxiciteit is en het type dat u heeft. In alle gevallen zullen intraveneuze (IV) vloeistoffen worden toegediend om ervoor te zorgen dat u niet uitgedroogd bent en om het lithium uit uw systeem te helpen verwijderen .
Acute gif.webptigheid
Afhankelijk van de hoeveelheid die u heeft ingenomen en hoe snel de inname van lithium wordt ontdekt, kan de behandeling actieve kool omvatten als u ook andere stoffen heeft ingenomen, nierdialyse in ernstige gevallen of volledige darmspoeling, waarbij een polyethyleenglycoloplossing wordt gebruikt om te spoelen. grote hoeveelheden of lithium met verlengde afgif.webpte uit uw systeem.
Volledige darmspoeling wordt alleen gedaan als u geen symptomen van lethargie of verwarring heeft.
Chronische toxiciteit
Lithium zal uw systeem langzamer zuiveren bij chronische toxiciteit dan bij het acute type. Als uw symptomen vroeg worden ontdekt, kan het voldoende zijn om uw lithiumdosering te verlagen of helemaal te stoppen, en zo nodig een lagere dosering te hervatten. Anders kan een reeks dialysebehandelingen nodig zijn om het overtollige lithium uit uw systeem te verwijderen.
Acute-op-chronische toxiciteit
Intraveneuze vloeistoffen en een dialysekuur zijn meestal geïndiceerd voor acute-op-chronische toxiciteit, samen met andere mogelijke symptoomspecifieke behandelingen zoals medicijnen tegen misselijkheid of om aanvallen te beheersen.
Outlook
Wanneer u met lithiumtoxiciteit in het ziekenhuis wordt opgenomen, moet u blijven totdat uw symptomen verdwenen zijn en uw lithiumserumspiegel lager is dan 1,5 mEq/L. De meeste mensen herstellen zonder problemen van lithiumvergif.webptiging
Een klein aantal mensen met ernstige vergif.webptiging kan complicaties op de lange termijn hebben, die het meest waarschijnlijk zijn in gevallen van acute-op-chronische lithiumintoxicatie. Hiervan zijn de meest voorkomende problemen met het zenuwstelsel, maar de schildklier, de nieren, de bijschildklier en het hart kunnen worden aangetast.
Een woord van Verywell
Zorg ervoor dat u met uw arts praat als u nieuwe vrij verkrijgbare of voorgeschreven medicijnen begint om ervoor te zorgen dat ze geen interactie hebben met lithium. Dit geldt met name voor de eerder genoemde medicijnen die kunnen leiden tot uitdroging of die ervoor kunnen zorgen dat uw nieren niet zo goed werken als normaal, waaronder diuretica, ACE-remmers en NSAID's zoals aspirine, Motrin/Advil (ibuprofen) en Aleve (naproxen).
Zorg er ook voor dat u zich aan al uw afspraken houdt, zodat uw arts uw lithiumspiegel regelmatig kan controleren.
