Overzicht van het Electra-complex in de psychologie

Het Electra-complex is een psychoanalytische term die wordt gebruikt om het gevoel van competitie van een meisje met haar moeder om de genegenheid van haar vader te beschrijven. Het is vergelijkbaar met het Oedipus-complex bij mannen.

Volgens Freud is een jong meisje tijdens de psychoseksuele ontwikkeling van vrouwen aanvankelijk gehecht aan haar moeder. Als ze ontdekt dat ze geen penis heeft, raakt ze gehecht aan haar vader en krijgt ze een hekel aan haar moeder, die ze de schuld geeft van haar 'castratie'.

Als gevolg hiervan geloofde Freud dat het meisje zich dan begon te identificeren met en haar moeder na te streven uit angst haar liefde te verliezen. Het oplossen van het Electra-complex leidt uiteindelijk tot identificatie met de ouder van hetzelfde geslacht.

Geschiedenis

Hoewel de term "Electra-complex" vaak wordt geassocieerd met Sigmund Freud, was het eigenlijk Carl Jung die de term in 1913 bedacht. De term is afgeleid van de Griekse mythe van Electra en haar broer Orestes, die de dood van hun moeder als wraak beraamden voor de moord op hun vader.

Freud ontwikkelde de onderliggende ideeën van het Electra-complex, hoewel hij het niet als zodanig noemde. Freud verwierp de term en beschreef het als een poging 'om de analogie tussen de houding van de twee geslachten te benadrukken'.

Freud verwees naar de neiging van een dochter om met haar moeder te wedijveren om het bezit van haar vader als de vrouwelijke Oedipus-houding of het negatieve Oedipus-complex. Het was Jung die Freuds vrouwelijke Oedipus-houding het Electra-complex noemde.

Freud en Jung waren oorspronkelijk goede vrienden en collega's, maar Jung raakte steeds meer ontevreden over bepaalde aspecten van Freuds theorieën. Hij was van mening dat Freud de nadruk legde op de rol die seksualiteit speelde bij het motiveren van menselijk gedrag. Uiteindelijk nam Jung ontslag uit zijn psychoanalytische banden en groeide de bitterheid tussen de twee mannen.

Hoe werkt het Electra-complex?

Volgens de Freudiaanse theorie is een belangrijk onderdeel van het ontwikkelingsproces het leren identificeren met de ouder van hetzelfde geslacht. Tijdens de stadia van Freuds theorie van psychoseksuele ontwikkeling is de libidinale energie gericht op verschillende erogene zones van het lichaam van het kind.

Als er iets misgaat tijdens een van deze fasen, kan een fixatie op dat punt in de ontwikkeling optreden. Een fixatie is een aanhoudende focus op een eerder psychoseksueel stadium. Dergelijke fixaties leidden volgens Freud vaak tot angst en speelden een rol bij neurose en onaangepast gedrag op volwassen leeftijd.

Freud beschreef het vrouwelijke Oedipus-houdingscomplex als het verlangen van een dochter naar haar vader en concurrentie met haar moeder. De dochter bezit een onbewust verlangen om haar moeder te vervangen als seksuele partner van haar vader, wat leidt tot een rivaliteit tussen dochter en moeder.

Het Electra-complex wordt verondersteld plaats te vinden tijdens de fallische fase van psychoseksuele ontwikkeling, in de leeftijd van 3 tot 6, gedurende welke tijd dochters meer tijd doorbrengen met hun vaders, flirten en seksueel gedrag beoefenen zonder seksueel contact. Freud gaf wel toe dat hij minder wist over de ontwikkeling van kleine meisjes dan kleine jongens.

Bij het oplossen van het Electra-complex spelen een aantal afweermechanismen een rol. Het is het oer-ID (een onderdeel van de persoonlijkheid dat vanaf de geboorte aanwezig is) dat het kind dwingt om haar vader te bezitten en te concurreren met haar moeder. Om het conflict op te lossen, moeten deze driften en verlangens eerst uit het bewuste geheugen worden verdrongen.

Freud suggereerde ook dat wanneer een jong meisje ontdekt dat ze geen penis heeft, ze "penisjaloezie" ontwikkelt en een hekel krijgt aan haar moeder omdat ze "haar de wereld instuurt die zo onvoldoende uitgerust is".

Uiteindelijk leidt deze wrok ertoe dat de dochter zich met haar moeder identificeert en veel van dezelfde persoonlijkheidskenmerken in haar ego opneemt. Dit proces stelt de dochter ook in staat om de moraliteit van haar moeder te internaliseren in haar super-ego, wat haar er uiteindelijk toe leidt de regels van haar ouders en de samenleving te volgen.

Freud geloofde dat dit proces er ook toe leidt dat kinderen hun genderrollen accepteren, een begrip van hun eigen seksualiteit ontwikkelen en zelfs een gevoel voor moraliteit vormen.

Een woord van Verywell

Het Electra-complex wordt tegenwoordig niet algemeen aanvaard door professionals in de geestelijke gezondheidszorg, die Freuds ideeën over psychoseksuele ontwikkeling vaak als verouderd en seksistisch beschouwen omdat ze vertrouwen op eeuwenoude genderrollen. Dat gezegd hebbende, blijkt uit onderzoek dat kinderen van hun ouders leren over genderrollen en seksualiteit.

Als u zich zorgen maakt over het geseksualiseerde gedrag van uw kind, kan een professional in de geestelijke gezondheidszorg een beoordeling uitvoeren. Ze kunnen dan behandelingsaanbevelingen doen om eventuele seksuele gedragsproblemen aan te pakken. Zoek naar behandelingsopties bij jou in de buurt voor een traditionele face-to-face behandeling of overweeg een online therapieprogramma.

U zal helpen de ontwikkeling van de site, het delen van de pagina met je vrienden

wave wave wave wave wave