Hoe kan een volwassene die zich pas verstrooid, onoplettend, rusteloos of overweldigd voelt, weten of ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) de schuldige is? Dit is een bijzonder uitdagende vraag voor volwassenen die niet het gevoel hebben dat ze symptomen vertoonden toen ze jonger waren, aangezien ADHD meestal in de kindertijd wordt gediagnosticeerd.
Betekent dit dat ze ADHD hebben ontwikkeld als volwassene, werd het gemist toen ze een kind waren, of speelt er iets anders? Leer met dit overzicht meer over wat ADHD is, het ontstaan en de progressie van de stoornis en wat het betekent om op latere leeftijd ADHD-achtige symptomen te ontwikkelen.
Wat is ADHD?
ADHD is een neurologische ontwikkelingsstoornis die zich in de kindertijd ontwikkelt. Belangrijke symptomen van de aandoening kunnen zijn: gebrek aan focus, moeite met het beheersen van impulsen, problemen met de organisatie, moeite met opletten en/of hyperactiviteit.
De exacte oorzaak van ADHD is niet bekend, maar veel medische onderzoeken hebben een sterke genetische component aangetoond en wijzen op een ontwikkelingsstoornis van de uitvoerende functie van de hersenen als een sleutelcomponent. Als zodanig komt de aandoening vaak voor in families. Omgevingsfactoren en het gezinsleven kunnen de symptomen verergeren (of verbeteren), maar veroorzaken geen ADHD. In plaats daarvan wordt gedacht dat het een puur op de hersenen gebaseerde aandoening is.
Er is geen "genezing" voor ADHD, maar behandelingen, waaronder medicijnen, gedragstherapie en andere vormen van ondersteuning, kunnen veel helpen. Terwijl sommigen over ADHD heen groeien, doen de meesten dat niet. Een minderheid ziet hun symptomen verminderen naarmate ze ouder worden.
Volgens de ADHD-advocaat- en steungroep Kinderen en volwassenen met aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (CHADD), heeft 11% van de schoolkinderen ADHD en de stoornis duurt 75% van de tijd voort tot in de volwassenheid. Voor de meerderheid is ADHD een levenslange toestand.
Kun je ADHD krijgen als volwassene?
Het korte antwoord is: nee, volwassenen krijgen niet ineens ADHD. Om aan de criteria voor een ADHD-diagnose te voldoen, moeten er in de kindertijd verschillende symptomen aanwezig zijn die beperkingen veroorzaken. Specifiek moeten tekenen van ADHD duidelijk zijn vóór de leeftijd van 12 jaar. Dit betekent technisch gezien dat ADHD zich niet ontwikkelt op volwassen leeftijd.
Met andere woorden, als je als volwassene ADHD hebt, heb je het als kind ook gehad. Als gevolg hiervan wordt de diagnose mogelijk pas op latere leeftijd bij iemand vastgesteld. Omgekeerd, als u deze symptomen als kind absoluut niet vertoonde, kunnen uw huidige symptomen het gevolg zijn van iets anders, zoals depressie, angst of een andere stemmingsstoornis.
ADHD is soms moeilijk te diagnosticeren, omdat de symptomen van persoon tot persoon heel verschillend kunnen zijn en de diagnose grotendeels door observatie wordt gesteld in plaats van met meer concrete middelen, zoals een bloedtest of andere fysieke markers.
Als volwassene die op zoek is naar een diagnose, is het mogelijk dat niemand wist naar ADHD te zoeken, en misschien heb je het altijd al gehad. ADHD-symptomen kunnen zich ook op verschillende manieren manifesteren naarmate een persoon ouder wordt. Bij jongere kinderen kan hyperactiviteit zich bijvoorbeeld voordoen als een onvermogen om stil te zitten, terwijl volwassenen gewoon rusteloos lijken.
Bovendien vinden sommige mensen met ADHD manieren om ermee om te gaan die hun symptomen kunnen maskeren, zoals het gebruik van een fidget, het gebruik van organisatorische ondersteuning, het opnemen van veel fysieke activiteit in hun schema of het consumeren van veel cafeïne, wat op dezelfde manier werkt (hoewel mate) aan voorgeschreven stimulerende medicijnen, zoals Adderall (amfetamine en dextroamphetamine).
Hoe symptomen in de loop van de tijd veranderen
Symptomen van ADHD kunnen al in de voorschoolse jaren optreden, vooral als een kind de hyperactieve en impulsieve symptomen vertoont. Deze gedragingen worden meestal eerder opgemerkt, simpelweg omdat ze de neiging hebben om meer storend te zijn. Tekenen van onoplettendheid kunnen echter gemakkelijk worden gemist, omdat deze kinderen stilletjes ongericht kunnen zijn of in staat zijn om het goed te doen zonder goed op te letten.
Symptomen van onoplettendheid hebben de neiging om meer op te vallen wanneer een kind ouder wordt, vooral nadat het naar de lagere school gaat, wat steeds meer eisen stelt aan aanhoudende focus.
Terwijl zeer jonge kinderen worden aangemoedigd om in de klas te bewegen en te leren door middel van fysieke activiteit en spel, wordt van oudere kinderen verwacht dat ze stil zitten, aandachtig luisteren, een steeds grotere zelfbeheersing behouden en snel reageren op vragen van de leraar.
Tienerjaren
De adolescentie kan een hele reeks nieuwe uitdagingen met zich meebrengen, aangezien tieners steeds meer verantwoordelijk worden voor zelfmanagement, terwijl verwachtingen, verantwoordelijkheden en academische en sociale druk toenemen.
Vaak worden ADHD-symptomen meer uitgesproken wanneer van tieners wordt verwacht dat ze hun eigen tijd indelen, vooruit plannen om steeds grotere projecten en taken te voltooien en goed nadenken over potentieel risicovol gedrag.
Kwesties zoals impulsiviteit, gebrek aan aandacht en een laag zelfbeeld kunnen leiden tot duidelijker negatieve resultaten, waaronder drugsgebruik, tienerzwangerschappen en roekeloos rijgedrag.
volwassenheid
Op volwassen leeftijd merken sommige mensen een vermindering van de symptomen, terwijl anderen ze nog steeds in dezelfde mate ervaren. Vaak lijken de symptomen van ADHD bij volwassenen echter minder op het kind dat lijkt te worden aangedreven door een motor en meer op een persoon die vergeetachtig, rusteloos, gemakkelijk afgeleid en/of overdreven reactief op frustratie is.
Soortgelijke behandelingsopties, waaronder medicatie en gedragstherapie, zijn beschikbaar voor volwassenen en bieden goede resultaten voor velen met ADHD. De sleutel is om ervoor te zorgen dat u een juiste diagnose krijgt door een arts te raadplegen die ervaring heeft met het behandelen van patiënten met ADHD.
Een woord van Verywell
Als je op volwassen leeftijd plotseling symptomen ervaart die lijken op ADHD, maar die je nog nooit eerder hebt ervaren, is het onwaarschijnlijk dat ADHD het probleem is. Zorg ervoor dat u met uw arts praat over uw zorgen over geheugen, onoplettendheid of andere lastige symptomen. Er zijn bepaalde omstandigheden van volwassenheid die een beetje op ADHD kunnen lijken, waaronder depressie, angst, slaapproblemen en zelfs de menopauze.
Zodra u een nauwkeurige diagnose heeft, zult u zich waarschijnlijk beter voelen als u weet wat er werkelijk aan de hand is en kunt u uw energie steken in het nastreven van effectieve behandelingsopties.