Als je veel gebruik maakt van sociale media, heb je de hashtag #MeToo vast wel eens voorbij zien komen op Twitter, Facebook, Instagram en meer. Wat begon als een manier voor overlevenden van seksuele intimidatie, aanranding en seksueel pesten om hun verhalen te delen en te delen, is uitgegroeid tot een wereldwijde beweging die heeft geleid tot aanzienlijke veranderingen, zowel op sociaal als op juridisch vlak.
Als u een overlevende bent van aanranding, kunt u contact opnemen met de RAINN National Sexual Assault Hotline op 1-800-656-4673 om vertrouwelijke ondersteuning te krijgen van een getraind personeelslid bij een lokale RAINN-filiaal.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Bovendien heeft de beweging ervoor gezorgd dat overlevenden zich gesteund voelen en tegelijkertijd een nationaal en wereldwijd gesprek zijn gestart over de wijdverbreide problemen rond intimidatie, mishandeling en de veranderingen die moeten worden aangebracht.
Geschiedenis achter de beweging
De #MeToo-zin werd voor het eerst bedacht in 2006 door Tarana Burke, een pleitbezorger voor vrouwen in New York. Burke wilde een manier vinden om vrouwen die seksueel geweld hadden doorstaan, sterker te maken door hen te laten weten dat ze niet alleen waren - dat andere vrouwen dezelfde ervaring hadden gehad als zij.
Toen, in 2017, werd de uitdrukking opnieuw geïntroduceerd door actrice Alyssa Milano als een manier om vrouwen en mannen aan te moedigen hun verhalen te delen als onderdeel van een beweging tegen seksuele intimidatie. De resultaten van de nieuw leven ingeblazen beweging zijn sindsdien verbluffend, met mensen die hun verhalen delen, vergezeld van de hashtag #MeToo, op veel verschillende sociale-mediaplatforms.
En in de nasleep van deze onthullingen zijn enkele van de machtigste mensen van het land op het gebied van entertainment, sport en politiek ontmaskerd voor het seksueel lastigvallen of mishandelen van anderen.
Milano's beslissing om de uitdrukking opnieuw in te voeren werd ingegeven door een artikel in de New York Times waarin Harvey Weinstein werd beschuldigd van seksuele intimidatie. Milano was op dat moment niet op de hoogte van de oorsprong van de uitdrukking en begon overlevenden aan te moedigen de hashtag #MeToo op sociale media te gebruiken om bewustzijn voor het probleem te creëren en een gevoel van gemeenschap en steun op te bouwen onder overlevenden.
Aanvankelijk waren Ashley Judd en Rose McGowan het meest uitgesproken over de acties van Weinstein. Maar vele anderen, die zich gesterkt voelden door zowel de beweging als de onverschrokkenheid van Judd en McGowan, begonnen ook hun verhalen te delen. Ondertussen had Milano geen idee hoe snel een klein idee zou aanslaan, waardoor de uitdrukking de komende weken meer dan 12 miljoen keer zou worden gebruikt.
Voor mensen die dagelijks met overlevenden van aanranding en intimidatie werkten, was de reactie onvoorstelbaar. Ten slotte kreeg het probleem waar ze onvermoeibaar aan hadden gewerkt, wat tractie en kreeg het nationale aandacht. De lokale basisinspanning onder leiding van Burke was nu uitgebreid tot een gemeenschap van overlevenden uit alle lagen van de bevolking. En, het is nog lang niet voorbij.
Overzicht van de successen van de beweging
Over het algemeen bloeit de #MeToo-beweging.
Er is een voortdurende openbare dialoog over de problemen, evenals progressieve veranderingen in hoe de samenleving de zeer reële uitdagingen van het omgaan met seksuele intimidatie en aanranding beschouwt. In feite is een van de grootste veranderingen het feit dat overlevenden hun verhalen nu zonder angst publiekelijk kunnen delen.
Zo wordt de stilte rond seksuele intimidatie en aanranding doorbroken. Mensen staan nu open voor een discussie over de problemen en worden steeds enthousiaster over het zien van iets gedaan. Hier is een overzicht van enkele van de andere veranderingen die de #MeToo-beweging heeft mogelijk gemaakt of gevraagd.
- Bevestigd voor overlevenden dat ze niet alleen zijn
- Een sterkere gemeenschap ontwikkeld waar overlevenden het gevoel hebben dat ze een stem hebben
- Aangetoond hoe wijdverbreid het probleem is
- Verschuivende sociale normen en meningen over de kwestie
- Blootgestelde geloofssystemen die misbruik mogelijk maken
- Meer compassie voor overlevenden
- Leidt tot concrete veranderingen in wetten en beleid
- Mogelijkheden gecreëerd voor overlevenden om hun mening te geven en hun verhalen te delen
- Breek de stilte rond seksuele intimidatie, aanranding en seksueel pesten
- De-stigmatiseerde het probleem en maakte het veilig voor discussies
- Leid tot de straf of opsluiting van een aantal machtige mannen
- Benadrukt het feit dat actie nodig is om anti-intimidatiebeleid in te voeren
- Heeft verschillende staten ertoe aangezet om geheimhoudingsovereenkomsten te verbieden, die machtige mensen helpen hun acties te verbergen door de stilte van de overlevende te kopen
- Leidde tot de oprichting van Time's Up Legal Defense Fund, dat juridische vertegenwoordiging heeft geboden aan bijna 4.000 overlevenden
- Leidt tot uitgebreidere wetten inzake seksuele intimidatie in Californië en New York
- Leiden tot de totstandkoming en goedkeuring van nieuwe wettelijke normen door de Internationale Arbeidsorganisatie (10 landen hebben deze al geratificeerd)
Wat is het volgende?
Hoewel de #MeToo-beweging in korte tijd veel heeft bereikt, zijn sommige voorstanders niet zo optimistisch over de successen. Hoewel mensen zeker aandacht schenken aan wat er gebeurt - en de meesten het erover eens zijn dat seksuele intimidatie verkeerd is - worden mensen nog steeds in recordaantallen lastiggevallen en aangevallen.
Volgens een onderzoek uit 2018 van de University of California en de non-profitorganisatie Stop Street Harassment meldde landelijk 81% van de vrouwen en 43% van de mannen tijdens hun leven enige vorm van seksuele intimidatie of aanranding te hebben ervaren.
Bovendien hebben overlevenden van aanranding en intimidatie nog steeds te maken met de schuld van het slachtoffer, om nog maar te zwijgen van de dreiging van vergelding als ze zich uitspreken. Er is ook nog een enorme hoeveelheid verandering die nog moet plaatsvinden om de strijd te winnen tegen seksuele intimidatie en aanranding. Bovenaan de lijst staat de noodzaak om aandacht te besteden aan hoe daders situaties in hun voordeel opzetten en vaak wegkomen met iemand lastig te vallen en zelfs aan te vallen. Totdat die kwestie is onderzocht en adequaat is aangepakt, hebben de meeste advocaten het gevoel dat ze niet kunnen rusten.
Volgens de mensen die dagelijks met problemen als intimidatie en aanranding werken, heeft de #MeToo-beweging de zaken in de goede richting gebracht, maar er is nog een lange weg te gaan.
Een woord van Verywell
Vandaag de dag is de uitdrukking #MeToo nog steeds een teken van solidariteit voor slachtoffers van seksuele intimidatie en aanranding. Tweets en Instagram-berichten met de hashtag #MeToo worden zelfs nog dagelijks gepost. Het zijn consistente herinneringen dat seksueel geweld een wijdverbreid probleem is. Het lijdt dan ook geen twijfel dat de #MeToo-beweging effectief is geweest in het bevorderen van sociale verandering en het creëren van een gemeenschap van steun.
Maar er is nog veel dat de #MeToo-beweging niet heeft bereikt. Van veranderingen in federale wetten tot echte veiligheid voor overlevenden die zich uitspreken, er moet nog veel worden aangepakt voordat aanranding en intimidatie tot het verleden behoren.
7 tips voor genezing van seksuele intimidatie op het werk