Een paniekaanval is een plotselinge episode van intense angst die ernstige lichamelijke reacties veroorzaakt, zoals een snelle hartslag en kortademigheid, terwijl er geen echt gevaar of duidelijke oorzaak is. Veel mensen hebben slechts één of twee paniekaanvallen in hun leven en het probleem verdwijnt. Maar als u terugkerende, onverwachte paniekaanvallen heeft gehad en lange perioden in constante angst voor een nieuwe aanval heeft doorgebracht, kunt u een aandoening hebben die paniekstoornis wordt genoemd.
Paniekstoornis is een angststoornis die wordt gekenmerkt door frequente en vaak extreme paniekaanvallen. Paniekaanvallen worden gevolgd door intense gevoelens van angst en vrees en interfereren vaak met het dagelijks leven door pogingen om het risico op aanvallen te verminderen.
Hoewel paniekaanvallen beangstigend zijn en een paniekstoornis invloed kan hebben op elk gebied van uw leven, kan behandeling zeer effectief zijn om zowel het aantal aanvallen te verminderen als uw kwaliteit van leven te herstellen.
Behandelingsopties
Er zijn verschillende opties om paniekstoornis te behandelen, en meestal is een combinatie hiervan het meest effectief. Behandelingen kunnen verschillende soorten psychotherapie, medicijnen, veranderingen in levensstijl en stressverlichting omvatten.
Psychotherapie
Psychotherapie is de ruggengraat van de behandeling van paniekstoornissen en is de beste behandeling om de incidentie van paniekaanvallen in de toekomst te verminderen.
De eerste stap in psychotherapie is eenvoudig onderwijs; uitleggen wat er gebeurt tijdens een paniekaanval. Het is duidelijk dat u, op basis van het aantal mensen dat noodhulp zoekt voor paniekaanvallen, lichamelijke sensaties kunt voelen die zeer zorgwekkend zijn. Een therapeut zal beginnen met uit te leggen wat er in het lichaam gebeurt en hoe de "vecht- of vlucht"-reflex deze symptomen veroorzaakt.
Psychotherapiebenaderingen die succesvol zijn geweest bij de behandeling van paniekstoornissen zijn onder meer:
Cognitieve gedragstherapie
De American Psychiatric Association suggereert dat een vorm van psychotherapie genaamd cognitieve gedragstherapie (CGT) het meest effectief is voor paniekstoornis.
Cognitieve gedragstherapie weerspiegelt het belang van zowel gedrags- als denkprocessen bij het begrijpen en beheersen van angst- en paniekaanvallen. De focus van de behandeling ligt op inadequaat, belemmerend en schadelijk gedrag en irrationele denkprocessen die bijdragen aan het voortduren van symptomen.
CGT omvat twee basisstappen bij de behandeling van paniekstoornis. De eerste is om negatieve gedachten en gedragingen te herkennen. Dit kan op verschillende manieren, waarbij het bijhouden van een dagboek soms een grote rol speelt.
Zodra deze negatieve denk- en gedragspatronen zijn geïdentificeerd, kunt u beginnen met het ontwikkelen van gezonde copingmethoden om negatief gedrag en negatieve gedachten te veranderen. Een methode die vaak bij paniek wordt gebruikt, is desensibilisatie. Bij deze techniek wordt een persoon langzaam meer en meer blootgesteld aan een paniekopwekkende stimulus totdat deze geen paniekreactie meer oproept.
Paniekgerichte psychodynamische psychotherapie
Paniekgerichte psychodynamische therapie is ook effectief bij de behandeling van paniekstoornis. Psychodynamische therapie is geworteld in de psychoanalytische theorieën van Freud. De focus van de behandeling is om cliënten te helpen bewust te worden van hun onbewuste conflicten en fantasieën en om afweermechanismen te identificeren die het voortduren van symptomen beïnvloeden. In tegenstelling tot CGT ligt de focus van deze therapie op het blootleggen van het onbewuste deel van de geest waar pijnlijke gedachten en herinneringen zijn opgeslagen.
Werken met een therapeut
Psychotherapie wordt meestal uitgevoerd door een ervaren hulpverlener, maatschappelijk werker, psycholoog of psychiater. Houd in gedachten dat net zoals er veel verschillende persoonlijkheden zijn onder artsen, er net zoveel persoonlijkheden zijn onder zorgverleners.
Soms moeten mensen meer dan één zorgverlener "interviewen" (een second opinion krijgen) om de beste therapeut te vinden om hen te begeleiden. Paniekstoornisbehandeling is geen "snelle oplossing" en een ondersteunende relatie met een therapeut zal u een heel eind helpen om het werk te doen dat nodig is om uw leven te herstellen.
Paniekstoornis Discussiegids
Ontvang onze afdrukbare gids om u te helpen de juiste vragen te stellen bij uw volgende doktersafspraak.
Download PDF
medicijnen
De medicijnen die vaker worden gebruikt voor paniekstoornissen zijn antidepressiva en angststillers. Het is belangrijk op te merken dat als een antidepressivum wordt aanbevolen, dit niet betekent dat uw arts denkt dat u depressief bent. Alle antidepressiva werken door een of meer van de volgende hersenchemicaliën (neurotransmitters) te veranderen:
- serotonine. Deze chemische stof in de hersenen speelt een rol bij het moduleren van angst, stemming, slaap, eetlust en seksualiteit.
- Er wordt aangenomen dat noradrenaline, dat slaap en alertheid beïnvloedt, gecorreleerd is aan de vecht- of vluchtreactie op stress.
- Dopamine beïnvloedt lichaamsbeweging en wordt ook verondersteld betrokken te zijn bij motivatie, beloning, versterking en verslavend gedrag. Veel theorieën over psychose suggereren dat dopamine een rol speelt bij psychotische symptomen.
antidepressiva
Antidepressiva die worden gebruikt om paniekstoornissen te behandelen, zijn onderverdeeld in vier hoofdcategorieën. De meest voorgeschreven medicijnen zijn SSRI's, waarbij MAO-remmers slechts zelden worden gebruikt als andere medicijnen hebben gefaald.
- Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) - SSRI's werken door het serotonineniveau in de hersenen te verhogen. Voorbeelden zijn Paxil (paroxetine), Zoloft (sertraline) en Prozac (fluoxetine).
- Serotonine-noradrenalineheropnameremmers (SNRI's) - SNRI's werken op zowel serotonine als noradrenaline in de hersenen. Voorbeelden zijn Effexor (venlafaxine) en Cymbalta (duloxetine).
- Tricyclische antidepressiva (TCA's) - TCA's beïnvloeden serotonine, noradrenaline en in mindere mate dopamine. Voorbeelden zijn imipramine en amitriptyline.
- Monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers) - MAO-remmers remmen ook paniek door hersenchemicaliën te veranderen. voorbeelden zijn onder meer Nardil (fenelzine) en Parnate (tranylcypromine). MAO-remmers kunnen moeilijk te gebruiken zijn en vereisen dat mensen zich aan een zeer strikt dieet houden, omdat de medicatie een gevaarlijke wisselwerking kan hebben met sommige voedingsmiddelen, dranken en andere medicijnen.
Medicijnen tegen angst
Medicijnen tegen angst, zoals benzodiazepinen, worden soms op korte termijn gebruikt voor paniekaanvallen, maar kunnen gemakkelijk verslavend worden.
Medicijnen voor de behandeling van paniekstoornis kunnen worden voorgeschreven door een psychiater of een huisarts. De duur van medicamenteuze therapie varieert sterk van persoon tot persoon. Het kan voor sommigen nodig zijn om hun hele leven een medicatieregime voort te zetten.
Hulp en bronnen krijgen
Paniekstoornis is een behandelbare aandoening en de meeste mensen zullen met therapie een significante symptoomvermindering ervaren. Hoe eerder de behandeling begint, hoe kleiner de kans dat u agorafobie ontwikkelt en hoe eerder u weer op de been kunt komen en echt weer kunt gaan leven. Kom meer te weten over de veelvoorkomende belemmeringen bij het zoeken naar hulp en over de hulp en middelen die beschikbaar zijn voor mensen met een paniekstoornis.
