Stoornissen in het gebruik van middelen (SUD) kunnen vaak voorkomen naast eetstoornissen, waaronder anorexia nervosa, boulimia nervosa en eetbuistoornis. Zowel SUD's als eetstoornissen alleen kunnen complexe emotionele, fysieke en sociale problemen veroorzaken, samen met een verhoogd risico op overlijden. Wanneer ze samen voorkomen, kunnen ze een bijzonder gevaarlijke combinatie zijn en complicaties opleveren voor de behandeling.
Wat zijn stoornissen in het gebruik van middelen?
Stoornissen in middelengebruik omvatten een breed scala aan problemen die verband houden met het gebruik van drugs. De Diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen, vijfde editie (DSM-5) herkent stofgerelateerde aandoeningen die het gevolg zijn van het gebruik van 10 afzonderlijke klassen drugs, waaronder alcohol, cafeïne, marihuana en opioïden.
Het verdeelt de stoornissen in twee groepen: stoornissen door middelengebruik en door middelen veroorzaakte stoornissen. Stoornissen in het gebruik van middelen zijn gedragingen die verband houden met het gebruik van een middel. Daarentegen verwijzen door middelen veroorzaakte stoornissen naar de bedwelmende effecten van een bepaalde stof en de effecten van het stoppen ermee, evenals de verschillende stoornissen die stoffen kunnen veroorzaken.
Wat zijn de criteria voor stoornissen in het gebruik van middelen?Prevalentie en comorbiditeit
De mate van gelijktijdig voorkomen van eetstoornissen en middelengebruik varieert sterk van onderzoek tot onderzoek - van 17 procent tot 46 procent. Een deel van deze variantie komt voort uit wat wordt gemeten. Bijvoorbeeld welke populatie wordt onderzocht (zoals een community-based versus een treatment-based onderzoekspopulatie), welke eetstoornissen, welke stoffen en de mate van gebruik (van eenmalige tot fysiologische afhankelijkheid) allemaal van invloed zijn op de resultaten.
Tot op heden heeft het merendeel van het onderzoek naar eetstoornissen zich gericht op vrouwen, hoewel de weinige onderzoeken met mannen vergelijkbare prevalentiecijfers van comorbide stoornissen laten zien.
In 2003 meldde het National Center on Addiction and Substance Abuse dat ongeveer 50 procent van de mensen met een eetstoornis alcohol of andere illegale middelen misbruikte, vergeleken met slechts 9 procent van het algemene publiek.
Ze meldden ook dat meer dan 35 procent van de mensen die middelen misbruikten, ook een eetstoornis had.
Welke eetstoornissen en welke middelen?
De meeste onderzoeken melden een sterker verband tussen boulimia nervosa en middelenmisbruik dan tussen anorexia nervosa en middelengebruik.
Patiënten met boulimia nervosa en anorexia eetbuien/purgerende type hebben de meeste kans om middelen te gebruiken. Patiënten met boulimia nervosa hebben de hoogste alcoholconsumptie in vergelijking met alle andere soorten eetstoornissen. Patiënten met een anorexia nervosa-beperkend type bleken het minst geneigd om alcohol te gebruiken in vergelijking met andere subgroepen van patiënten met een eetstoornis. Ze zijn ook het minst geneigd om andere middelen te gebruiken.
Mensen met een eetstoornis gebruiken en misbruiken verschillende middelen. De stoffen die het meest voorkomen bij patiënten met eetstoornissen zijn sedativa, marihuana en cafeïnepillen. Andere gerapporteerde stoffen zijn onder meer stimulerende middelen, hallucinogenen, opiaten, cocaïne/crack, fencyclidine en inhaleermiddelen.
Personen met een eetstoornis kunnen ook legale middelen gebruiken en misbruiken, zoals laxeermiddelen, diuretica, dieetpillen, schildklierhormonen, nicotine en kunstmatige zoetstoffen.
Eetstoornissen en SUD's: wat is de link?
De associaties tussen eetstoornissen en middelengebruik zijn complex en worden niet volledig begrepen.
Middelengebruik kan beginnen voor, tegelijk met of na het ontstaan van een eetstoornis. Het is niet bekend of de ene aandoening de andere vervangt of dekking biedt, of de ene de andere drijft, of dat ze toevallig samen voorkomen.
Sommige patiënten melden dat ze middelen zoals methamfetamine of dieetpillen zoeken om te proberen hun gewicht te verminderen. Andere patiënten melden dat ze een eetstoornis ontwikkelen nadat hun gewicht of eetlust is onderdrukt door drugsgebruik. Uit een onderzoek bleek dat vrouwen met boulimia nervosa middelen gebruikten om hun eetbuien te verminderen, terwijl vrouwen met anorexia nervosa middelen gebruikten om af te vallen.
theorieën
Er zijn verschillende theorieën over waarom deze twee aandoeningen samen kunnen voorkomen. Enkele van de voorgestelde verklaringen zijn onder meer dat eetstoornissen zelf een soort verslaving zijn, gedeelde genetische en biologische factoren en gedeelde omgevingsrisicofactoren zoals trauma.
Recent onderzoek suggereert dat eetstoornissen en SUD's een genetische basis hebben. Boulimia nervosa en stoornissen in het gebruik van middelen lijken bepaalde gedragskenmerken te delen, zoals een verhoogde impulsiviteit die individuen vatbaar kan maken voor de ontwikkeling van beide stoornissen. Er wordt voorgesteld dat beide aandoeningen verschillende risicofactoren delen, waaronder:
- Gedeelde hersenchemie (impact op dopamine- en serotoninehersensystemen)
- Gemeenschappelijke familiegeschiedenis (een familiegeschiedenis van middelenmisbruik of eetstoornissen kan het risico op de ontwikkeling van de andere stoornis verhogen.)
- Laag zelfbeeld, depressie of angst
- Begin na stressvolle gebeurtenissen
- Ongezonde sociale normen en groepsdruk
- Kwetsbaarheid voor berichten van advertenties en media
- Geschiedenis van kindermishandeling
Patiënten met eetstoornissen die ook een verslaving hebben, hebben een ernstigere eetstoornis en verslavingssymptomen, hebben een hoger terugvalpercentage, hebben ernstigere medische complicaties en zijn ernstiger aangetast dan personen met alleen een eetstoornis. Zowel eetstoornissen als SUD's kunnen tot de dood leiden; onderzoek suggereert dat wanneer gecombineerd het sterftecijfer zelfs groter is dan het sterftecijfer voor elk afzonderlijk.
Implicaties van beoordeling en behandeling
Vanwege de hoge comorbiditeit tussen eetstoornissen en stoornissen in het gebruik van middelen, moet iedereen die wordt behandeld voor de een altijd worden beoordeeld op de ander. Helaas zijn behandelaars die zijn opgeleid in het opsporen en behandelen van de een mogelijk niet opgeleid in het opsporen en behandelen van de ander.
Eetstoornissen en SUD's zijn verschillende aandoeningen die anders zijn begrepen en behandeld.
SUD-behandeling
Behandeling voor SUD's is ontworpen om patiënten te helpen terughoudendheid en onthouding van stoffen te vergroten. Personen met SUD's worden sterk aangemoedigd om deel te nemen aan zelfhulpprogramma's zoals de Anonieme Alcoholisten, waarvan wordt aangenomen dat ze de kans op terugval verminderen.
Behandeling van eetstoornissen
Daarentegen wordt herstel van eetstoornissen anders geconceptualiseerd, wat agressieve psychologische interventie, voedingsondersteuning en medisch management vereist. Een van de belangrijkste doelen van de behandeling is het verminderen van overcontrole en het elimineren van diëten, voedselbeperkingen en compenserend gedrag, terwijl het eetpatroon wordt genormaliseerd. Zelfhulpprogramma's worden historisch gezien niet beschouwd als een belangrijk onderdeel van de behandeling van eetstoornissen of het voorkomen van terugval.
Co-behandeling
Eetstoornissen en stoornissen in het gebruik van middelen worden zelden op een alomvattende manier samen behandeld. Programma's voor middelenmisbruik laten vaak geen patiënten met actieve eetstoornissen toe. Evenzo sluiten behandelprogramma's voor eetstoornissen vaak patiënten uit die alcohol of illegale drugs gebruiken, terwijl ze patiënten kunnen toelaten die vrij verkrijgbare laxeermiddelen, diuretica of dieetpillen gebruiken.
Als gevolg hiervan wordt een meerderheid van de behandelingen sequentieel of parallel uitgevoerd en ontbreken geïntegreerde behandelprogramma's. Dit gebrek aan toegang tot geïntegreerde behandeling kan tijd en kosten met zich meebrengen en kan ervoor zorgen dat patiënten met de diagnose beide aandoeningen heen en weer gaan tussen de twee aandoeningen.
Het is niet ongebruikelijk dat patiënten die worden behandeld voor middelenmisbruik, een toename van de symptomen van een eetstoornis ervaren wanneer ze aan herstel beginnen te werken. Evenzo kunnen patiënten die een eetstoornisbehandeling ondergaan hun middelengebruik verhogen wanneer ze proberen hun eetgedrag te stabiliseren en eetstoornisgedrag te elimineren.
Soms kan een klinische of residentiële behandeling nodig zijn voor patiënten met zowel eetstoornissen als SUD's. Beide aandoeningen verhogen het risico op medische problemen, dus medisch toezicht is belangrijk. Deskundigen adviseren voorzichtigheid bij het gebruik van medicijnen voor de behandeling van comorbide eetstoornissen en middelenmisbruik, omdat een uitgehongerd lichaam onvoorspelbaar kan zijn in het verwerken van stoffen. Evenzo kunnen professionals in chemische afhankelijkheid veranderingen in het dieet en lichaamsbeweging aanmoedigen, wat de symptomen van eetstoornissen kan verergeren.
Sommige verslavingszorgprofessionals hebben de neiging om een eetstoornis als een verslaving te zien. Er is echter een gebrek aan bewijs voor een verslavingsmodel voor eetstoornissen.
Het is belangrijk dat patiënten met comorbide eetstoornissen en SUD's leren dat hoewel ze zich kunnen onthouden van middelen, dat voedsel een basisbehoefte is en dat een moderatiemodel het beste is. Dus hoewel ze de controle over stoffen zullen moeten vergroten, moeten ze in feite de rigide controle over eten verminderen.
Een geïntegreerde behandelaanpak die beide aandoeningen tegelijkertijd aanpakt, lijkt het beste als deze beschikbaar is.
Hoewel er weinig onderzoek is gedaan naar geïntegreerde behandelingen voor beide stoornissen, suggereren onderzoekers dat CGT en dialectische gedragstherapie (DBT), die met succes zijn toegepast op beide stoornissen, redelijke kandidaten zouden zijn voor gecombineerde behandelingen. Geïntegreerde cognitieve gedragstherapie kan effectief worden aangepast om patiënten met gelijktijdig voorkomende eetstoornissen en middelengebruik te behandelen.
Merk op dat een gerelateerd probleem op het snijvlak van eetstoornissen en stoornissen in het gebruik van middelen vaak wordt aangeduid als dronkenorexia, of opzettelijk minder voedsel eten voorafgaand aan alcoholgebruik in een poging om de alcoholcalorieën die men van plan is te consumeren te compenseren.
Wat is dronkenorexia?Een woord van Verywell
Als jij of iemand van wie je houdt worstelt met een eetstoornis en middelenmisbruik, zoek dan hulp bij een opgeleide professional die behandelaanbevelingen kan geven. Vroegtijdige interventie verbetert de uitkomst voor zowel als gecombineerde aandoeningen.
Hoe medicijnen en psychotherapie eetstoornissen kunnen behandelen