Gewichtsstigma verwijst over het algemeen naar sociale afkeuring van mensen met overgewicht of die lijden aan obesitas. De World Obesity Federation definieert gewichtsstigma als de discriminerende handelingen die op mensen zijn gericht vanwege hun gewicht en grootte. Het is een resultaat van gewichtsbias, dat zijn de negatieve meningen en ideologieën die verband houden met gewicht
De veronderstelling dat grotere individuen lui zijn of gebrek aan wilskracht hebben, is alomtegenwoordig in onze samenleving. Gewichtsvooroordeel kan al op jonge leeftijd beginnen en is waargenomen bij kinderen van 3 tot 5 jaar oud. Dit kan er natuurlijk toe leiden dat kinderen zelf problemen met het lichaamsbeeld ontwikkelen die kunnen leiden tot volwassenheid
Grotere individuen worden gediscrimineerd in veel publieke en private domeinen - school, werk, gezondheidszorg, kledingwinkels en de media, om er maar een paar te noemen.
Gewichtsstigma is een veel voorkomende vorm van discriminatie in onze samenleving, vergelijkbaar met rassendiscriminatie. In feite bleek uit één onderzoek dat het gewichtsstigma in de Verenigde Staten tussen het midden van de jaren negentig en de jaren 2000 met 66% toenam.
Gewichtsbias en cultureel stigma
De voortdurende voorkeur van onze cultuur voor het dunne ideale lichaamstype heeft de collectieve mening versterkt dat mensen met overgewicht op de een of andere manier minder wenselijk of waardig zijn.
De media hebben grote individuen lange tijd afgeschilderd als onaantrekkelijk, onaantrekkelijk en als objecten van spot. Advertentie- en marketingcampagnes zetten vaak grotere individuen ertoe aan om junkfood of fastfood te verkopen, wat de bestaande vooringenomenheid versterkt. Als zodanig blijven deze "fat-shaming" stereotypen het gewichtsstigma in onze cultuur bestendigen
Het probleem gaat niet per se over overgewicht of "dik" - het probleem is het stigma eromheen. Hoewel de body positivity-beweging de afgelopen jaren vooruitgang heeft geboekt om lichamen van alle vormen, maten en capaciteiten acceptabeler te maken voor de media en de reguliere cultuur, is het redelijk om te zeggen dat we nog een lange weg te gaan hebben voordat we zwaarder worden. stigma wordt uitgeroeid.
Waarom lichaamspositiviteit belangrijk isStigma tegenover grotere individuen schaadt mensen van elke omvang. Het woord 'vet' wordt zelden ter discussie gesteld in een gesprek, zelfs niet als het op een pejoratieve manier wordt gebruikt. De 'oorlog tegen zwaarlijvigheid', die soms bedoeld lijkt om mensen bang te maken en te beschamen om te gaan diëten, is daar gedeeltelijk debet aan.
Onderzoek toont aan dat gewichtsstigma in feite een drijvende factor is voor de obesitas-epidemie, wat bijdraagt aan gewichtstoename en een slechte gezondheid. De dieetindustrie, die ten onrechte suggereert dat men zijn gewicht op de weegschaal kan kiezen, is ook een bijdragende factor. In feite werken diëten zelden op de lange termijn
Gewichtsstigma leidt ook tot veel negatieve resultaten, waaronder ongezonde gewichtspraktijken, eetaanvallen en sociale en emotionele schade. Verder zorgt het gewichtsstigma ervoor dat individuen zich beschaamd en beschaamd voelen, wat hen in de weg kan staan om elke behandeling te zoeken die ze nodig hebben, al dan niet gerelateerd aan obesitas.
Gewicht wordt grotendeels bepaald door genetica en aanvullende factoren die vaak buiten de controle van een persoon liggen
De Obesitas Action Coalition merkt ook op dat overtuigingen over de stabiliteit en causaliteit van obesitas bijdragen aan een negatieve houding en gewichtsstigma. Mensen die door obesitas worden getroffen, hebben bijvoorbeeld meer kans op stigmatisering als hun gewicht wordt gezien als veroorzaakt door controleerbare factoren zoals te veel eten in plaats van door oncontroleerbare factoren zoals een schildklieraandoening. In dergelijke gevallen beschouwen mensen obesitas als een persoonlijke keuze in plaats van een ernstige medische aandoening.
Hoe gewichtsstigma eruit ziet?
Onderzoek toont aan dat grotere individuen te maken hebben met discriminatie op de werkplek, belemmeringen in het onderwijs en negatieve houdingen van beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg. De volgende voorbeelden laten zien hoe gewichtsstigma veroorzaakt door onderliggende vooroordelen zich in het echte leven heeft uitgespeeld:
- In 2013 stuurde Geoffrey Miller, een vaste aanstellingshoogleraar psychologie aan de Universiteit van New Mexico en een gastprofessor aan de Universiteit van New York, een beschamende tweet: "Beste zwaarlijvige promovendi: als je niet de wilskracht had om te stoppen met het eten van koolhydraten, heb je niet de wilskracht om een proefschrift te schrijven #waarheid."
- In 2015 verscheen "Project Harpoon" op Facebook met foto's van grotere modellen en beroemdheden in contrast met gephotoshopte afbeeldingen van hen om te laten zien hoe ze slanker zouden lijken.
- Jonge kinderen worden vaak gepest en gepest vanwege hun gewicht. In 2011 meldde een 6-jarig kind bijvoorbeeld dat het op de kleuterschool 'dikke broek' en 'groot, dik olifantenmeisje' werd genoemd.
- Vliegtuigstoelen worden steeds kleiner en niet geschikt voor grotere personen. Sommige luchtvaartmaatschappijen kunnen van grotere passagiers eisen dat ze een extra stoel kopen.
- Uit een onderzoek uit 2015 bleek dat televisieprogramma's die populair zijn onder kinderen tot 14 gevallen van fat-shaming per aflevering bevatten. Meestal neemt niemand het op tegen het personage dat de fat-shaming doet, en vaak wordt het plagen gevolgd door gelach.
- Patiënten met een groter lichaam worden gediscrimineerd in zorginstellingen. Als ze naar een arts gaan, krijgen ze vaak te horen dat hun symptomen het gevolg zijn van overgewicht, waardoor hun klachten niet altijd volledig worden onderzocht.
Gevaren van gewichtsstigma
Fat- en body-shaming is geen effectieve tactiek om mensen te laten afvallen. In feite is het gevaarlijk.
Onderzoek toont aan dat gewichtsstigma bijdraagt aan eetaanvallen en gewichtstoename, die beide fysiek en emotioneel schadelijk kunnen zijn. Gewichtsstigma draagt ook bij aan schaamte en is brandstof voor eetstoornissen
Personen die in grotere lichamen leven, ervaren regelmatig een gewichtsstigma. Activiteiten die zo basaal zijn als sporten, eten en winkelen, kunnen allemaal plagen en/of het gevoel oproepen dat iemands lichaam niet acceptabel is, waardoor gevoelens van schaamte en angst toenemen.
Personen met een kleiner lichaam worden ook beïnvloed door het gewichtsstigma. Angst om dik te zijn kan een aantal van de gedragingen veroorzaken die eetstoornissen kunnen veroorzaken en zelfs het herstel bemoeilijken.
Doe mee aan de strijd tegen gewichtsstigma
Om meer te weten te komen over gewichtsstigma en om mee te doen in de strijd ertegen, organiseert de National Eating Disorder Association (NEDA) elk najaar een jaarlijkse Weight Stigma Awareness Week, met webinars, tweet-chats en tot nadenken stemmende artikelen.
De Obesity Action Coalition (OAC) is een organisatie die werkt aan het elimineren van het negatieve stigma dat samenhangt met obesitas. Ze bieden een aantal bronnen op hun website en houden ook een jaarlijkse conventie. Onlangs lanceerden zij de landelijke campagne StopWeightBias.
Bekijk in de tussentijd het UConn Rudd Center for Food Policy and Obesity, een multidisciplinair beleidsonderzoekscentrum en een leider in onderzoek en beleid op het gebied van gewichtsstigma. De organisatie beschikt over een aantal bronnen, waaronder richtlijnen voor media-afbeeldingen van personen met obesitas en toolkits voor zorgverleners voor het voorkomen van gewichtsbias.
U kunt ook deze brochure Over Obesitas Stigma lezen van de Obesitas Actie Coalitie.
Een woord van Verywell
Gewichtsstigma en vooringenomenheid zijn diep geworteld in onze cultuur, maar we kunnen allemaal ons steentje bijdragen om onszelf over deze kwestie te informeren en ook toe te geven waar we medeplichtig zijn aan die inherente vooringenomenheid.
Het is belangrijk op te merken dat als overgewicht de algehele gezondheid en het welzijn van een persoon beïnvloedt, het prima is om lichaamspositief te zijn en toch een doel te hebben om extra gewicht te verliezen. Zolang de focus ligt op gezond worden versus dun zijn, je bevordert nog steeds acceptatie voor alle lichamen.
