Wat is verslaving?
Verslaving is een complexe, chronische hersenaandoening die wordt beïnvloed door genen en de omgeving en die wordt gekenmerkt door middelengebruik of dwanghandelingen die doorgaan ondanks schadelijke gevolgen.
Lange tijd betekende verslaving een oncontroleerbare gewoonte om alcohol of andere drugs te gebruiken. Meer recentelijk is het concept van verslaving uitgebreid met gedragingen, zoals gokken, evenals middelen, en zelfs gewone en noodzakelijke activiteiten, zoals lichaamsbeweging en eten.
Types
Hoewel verslaving aan stoffen vaak duidelijk leek, is er enige controverse over welke stoffen echt verslavend zijn. De huidige richtlijnen in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5), het diagnostische hulpmiddel dat wordt gebruikt om verschillende soorten psychische aandoeningen te diagnosticeren, geven aan dat de meeste psychoactieve stoffen, waaronder medicijnen, verslavend kunnen zijn.
Verslavingen versus stoornissen in het gebruik van middelen
De term verslaving wordt gebruikt om dwangmatig drugszoekend gedrag te beschrijven dat voortduurt ondanks negatieve uitkomsten, maar het is belangrijk op te merken dat verslaving niet als een officiële diagnose wordt beschouwd in de DSM-5.
In plaats van de term 'verslaving' te gebruiken, classificeert de DSM-5 stoornissen in het gebruik van middelen. Hoewel de diagnostische criteria voor elk type verschillen, beschrijft de DSM-5 deze aandoeningen als een problematisch gebruikspatroon van bedwelmende middelen dat leidt tot aanzienlijke beperkingen en angst. Deze symptomen kunnen leiden tot verminderde controle, sociale beperkingen, riskant gebruik en tolerantie/ontwenning.
Hoewel deze aandoeningen informeel kunnen worden aangeduid als verslavingen, zal uw arts u officieel diagnosticeren met een vorm van een stoornis in het gebruik van middelen of een van de twee gedragsverslavingsstoornissen die officieel zijn erkend door de American Psychiatric Association (APA).
Stofgebruiksstoornissen
Er zijn verschillende stoornissen in het gebruik van middelen gevonden in de DSM-5:
- Aan alcohol gerelateerde aandoeningen
- Cafeïne-gerelateerde aandoeningen
- Cannabisgerelateerde aandoeningen
- Hallucinogeen-gerelateerde aandoeningen
- Opioïd-gerelateerde aandoeningen
- Sedatieve, hypnotische of anxiolytische gerelateerde stoornissen
- Aan stimulantia gerelateerde aandoeningen
- Tabaksgerelateerde aandoeningen
Gedragsverslavingen
De DSM-5 herkent ook twee soorten: gedragsverslaving:
- Gokverslaving
- Internet gaming stoornis
Er is nog steeds veel discussie over de vraag of veel gedragsverslavingen "echte" verslavingen zijn. Meer onderzoek is nodig om dit probleem op te helderen. Hoewel winkelverslaving, seksverslaving en bewegingsverslaving vaak worden gezien als gedragsverslavingen, erkent de DSM-5 deze niet officieel als afzonderlijke stoornissen.
Symptomen
De tekenen en symptomen variëren van het ene verslavingstype tot het andere, maar enkele veelvoorkomende symptomen van verslaving zijn:
- Een onvermogen om te stoppen
- Veranderingen in stemming, eetlust en slaap
- Doorgaan ondanks negatieve gevolgen
- Ontkenning
- Risicovol gedrag vertonen
- Zich gepreoccupeerd voelen met de stof of het gedrag
- Juridische en financiële problemen
- Interesse verliezen in andere dingen waar je vroeger van genoot
- De stof of het gedrag belangrijker vinden dan andere delen van het leven, inclusief gezin, werk en andere verantwoordelijkheden
- Geheimhouding
- Steeds grotere hoeveelheden van een stof gebruiken
- Meer van de stof innemen dan je van plan was
- Ontwenningsverschijnselen
Kenmerken van verslaving definiëren
Twee aspecten die alle verslavingen gemeen hebben:
- Het verslavende gedrag is onaangepast. Het gedrag veroorzaakt problemen voor het individu of de mensen om hen heen. Dus in plaats van de persoon te helpen met situaties om te gaan of problemen te overwinnen, heeft het de neiging deze vermogens te ondermijnen.
- Het gedrag is hardnekkig. Wanneer mensen verslaafd zijn, zullen ze doorgaan met het verslavende gedrag, ondanks de problemen die het veroorzaakt. Dus af en toe een weekendje genotzucht is geen verslaving, hoewel het verschillende soorten problemen kan veroorzaken. Verslaving wordt gekenmerkt door frequente betrokkenheid bij het gedrag.
Verslaving versus afhankelijkheid
Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen afhankelijkheid en verslaving. Wanneer mensen afhankelijk worden van een stof, betekent dit dat ze drugstolerantie en ontwenningsverschijnselen ervaren:
- Tolerantie betekent dat het lichaam zich heeft aangepast aan de aanwezigheid van het medicijn, zodat het meer van het medicijn nodig heeft om dezelfde effecten te produceren.
- Intrekking treedt op wanneer mensen bepaalde lichamelijke en psychische symptomen ervaren als het gebruik van het middel plotseling wordt verminderd of stopgezet.
Een persoon kan afhankelijk worden van een medicijn zonder verslaafd te raken, hoewel de twee vaak samen voorkomen. Verslaving treedt op wanneer mensen dwangmatig een medicijn blijven gebruiken ondanks schadelijke gevolgen
Diagnose
Verslavingsdiagnose vereist meestal het erkennen dat er een probleem is en hulp zoeken. Middelengebruik is niet altijd een indicatie van verslaving, hoewel drugsgebruik naast het risico op verslaving ook tal van gezondheids- en sociale risico's met zich meebrengt.
Zodra een persoon heeft besloten dat hij een probleem heeft en hulp nodig heeft, is de volgende stap een onderzoek door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg. Dit omvat vragen over gedrag of middelengebruik, een onderzoek om de algehele gezondheid te beoordelen en de ontwikkeling van een behandelplan dat het beste werkt voor de specifieke verslaving van het individu.
De exacte diagnose die een persoon krijgt, hangt af van de aard van zijn verslaving. Veelgebruikte middelen die tot verslaving kunnen leiden, zijn onder meer:
- Alcohol
- Cocaïne
- Hallucinogenen
- inhaleren
- Marihuana
- MDMA en andere clubdrugs
- methamfetamine
- opioïden
- Voorgeschreven medicijnen
- steroïden
- Tabak/nicotine
Omdat sommige stoffen gevaarlijke ontwenningsverschijnselen kunnen veroorzaken, is het belangrijk om een passende diagnose te krijgen om de beste behandeling te krijgen.
Als je denkt dat je een verslaving hebt
Het is gebruikelijk, zo niet normaal, om door een fase te gaan waarin u zich bezighoudt met middelengebruik of verslavingsgedrag zonder te geloven dat u verslaafd bent. Dit komt zelfs zo vaak voor dat het een naam heeft, de pre-contemplatiefase.
Als je begint te denken dat je misschien een verslaving hebt, ben je waarschijnlijk in de contemplatiefase terechtgekomen. Dit is een goed moment om meer te weten te komen over de stof of het gedrag waarmee u zich bezighoudt en om eerlijk na te denken over de vraag of u tekenen of symptomen van verslaving ervaart.
Veel mensen besluiten dan om veranderingen door te voeren. Voor sommige mensen is dit gemakkelijk en beheersbaar. Voor veel anderen kan stoppen leiden tot onaangename ontwenningsverschijnselen, zelfs bij gedrag, en kan het ongemakkelijke gevoelens oproepen die werden verzacht of onderdrukt door het verslavende gedrag.
Als dit gebeurt, of als je hebt gedronken of drugs hebt gebruikt, zoals opioïden (illegaal of voorgeschreven), andere voorgeschreven medicijnen, stimulerende middelen, cocaïne of meth, moet je onmiddellijk medische hulp zoeken.
Stoppen met sommige medicijnen en vervolgens terugvallen kan het risico op een overdosis, psychische problemen of andere levensbedreigende medische complicaties vergroten en moet onder medisch toezicht gebeuren.
Oorzaken
Stoffen en gedragingen kunnen een fysieke en psychologische high veroorzaken. Na verloop van tijd ontwikkelen mensen een tolerantie, wat betekent dat er meer van iets nodig is om dezelfde eerste effecten te bereiken. Enkele van de factoren die kunnen bijdragen aan verslaving zijn:
- De hersenen: Verslaving leidt in de loop van de tijd tot veranderingen in de beloningscircuits van de hersenen.
- Familiegeschiedenis: De kans is groter dat u verslaafd raakt als u familieleden heeft die ook verslaafd zijn.
- Genetica: Onderzoek suggereert dat genetica de kans op het ontwikkelen van een verslaving vergroot
- Milieu: Blootstelling aan verslavende middelen, sociale druk, gebrek aan sociale steun en slechte copingvaardigheden kunnen ook bijdragen aan de ontwikkeling van verslavingen.
- Frequentie en duur van gebruik: Hoe meer iemand een middel gebruikt, hoe groter de kans dat hij eraan verslaafd raakt.
Verslavingen hebben tijd nodig om zich te ontwikkelen. Het is onwaarschijnlijk dat een persoon verslaafd raakt na één keer gebruik van een middel, hoewel het mogelijk is om een psychisch gezondheidsprobleem te ontwikkelen of te overlijden aan een overdosis of een andere complicatie na één keer gebruik van sommige middelen.
Behandeling
Verslaving is behandelbaar, maar niet alle routes naar herstel zijn hetzelfde. Terugvallen zijn niet ongewoon, dus de reis kan enige tijd duren. Enkele van de gebruikelijke behandelingsbenaderingen die kunnen worden gebruikt, zijn:
- Psychotherapie: Cognitieve gedragstherapie (CGT) kan worden gebruikt om denk- en gedragspatronen aan te pakken die bijdragen aan verslavingen. Andere therapieën die kunnen worden gebruikt, waaronder contingentiebeheer, gezinstherapie en groepstherapie
- medicijnen: Dit kunnen medicijnen zijn om hunkering en ontwenningsverschijnselen te helpen behandelen, evenals andere medicijnen om onderliggende psychische stoornissen zoals angst of depressie te behandelen. Medicijnen die kunnen worden voorgeschreven zijn onder meer methadon, buprenorfine, nicotinevervangende therapieën en naltrexon.
- ziekenhuisopname: In sommige gevallen moeten mensen mogelijk in het ziekenhuis worden opgenomen om mogelijk ernstige complicaties te behandelen terwijl ze ontgif.webpten van een stof.
- Steungroepen en zelfhulp: Persoonlijke en online ondersteuningsgroepen kunnen een geweldige bron zijn voor onderwijs en sociale ondersteuning, omdat mensen nieuwe manieren leren om ermee om te gaan tijdens herstel.
Hoewel er enkele stromingen zijn die de noodzaak van volledige onthouding benadrukken, zijn veel mensen in staat om verslavend gedrag, zoals drinken, eten, winkelen en seks, te leren beheersen. Welke aanpak voor u het beste is, hangt van veel factoren af en kunt u het beste in overleg met uw arts of therapeut bepalen.
Omgaan met
Naast het krijgen van de juiste behandeling, zijn er dingen die u kunt doen die het gemakkelijker maken om ermee om te gaan en te helpen bij uw herstel.
- Herken de tekenen. Vaak raken de verslavingen van mensen verankerd in hun levensstijl, tot het punt waarop ze nooit of zelden ontwenningsverschijnselen voelen. Of ze herkennen hun ontwenningsverschijnselen misschien niet voor wat ze zijn, waardoor ze ouder worden, te hard werken of gewoon niet van ochtenden houden. Mensen kunnen jaren doorgaan zonder te beseffen hoe afhankelijk ze zijn van hun verslaving.
- Leer over verslaving. Onthoud dat er altijd hulp beschikbaar is. Jezelf opleiden is een goed begin. Je kunt de hoeveelheid schade aan jezelf en de mensen om je heen aanzienlijk verminderen, en misschien ben je op een dag klaar om voorgoed te veranderen.
- Ontwikkel copingvaardigheden. De schade die door verslaving wordt veroorzaakt, is bijzonder moeilijk te herkennen wanneer verslaving de belangrijkste manier is om met andere problemen om te gaan. Soms zijn andere problemen direct gerelateerd aan de verslaving, zoals gezondheidsproblemen, en soms zijn ze indirect gerelateerd aan de verslaving, bijvoorbeeld relatieproblemen. Door nieuwe copingvaardigheden te ontwikkelen, kunt u de stress van het leven het hoofd bieden zonder afhankelijk te zijn van stoffen of gedrag.
- Krijg ondersteuning. Sociale steun van vrienden en familie is belangrijk. Deelnemen aan een steungroep kan een geweldige manier zijn om contact te maken met mensen met gedeelde ervaringen.
Als u of een geliefde worstelt met middelengebruik of verslaving, neem dan contact op met de nationale hulplijn voor middelenmisbruik en geestelijke gezondheidszorg (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Een woord van Verywell
Veel mensen zijn bang voor de term verslaving en denken dat het een indicatie is van falen of waardeloosheid. Mensen met een verslaving dragen vaak stigmatisering over hun gedrag, wat leidt tot schaamte en angst om hulp te zoeken. De wereld verandert en je zult merken dat hulp krijgen voor je verslaving het beste is wat je ooit voor jezelf kunt doen. In de tussentijd hopen we dat het opleiden van jezelf zal helpen op je reis naar welzijn.