Verslaving aan videogames is dwangmatig of ongecontroleerd gebruik van videogames, op een manier die problemen veroorzaakt op andere gebieden van het leven van de persoon. Vaak beschouwd als een vorm van computerverslaving of internetverslaving, is videogameverslaving een toenemende zorg voor ouders, aangezien videogames steeds gebruikelijker zijn geworden en vaak gericht zijn op kinderen.
Overzicht
Videogames omvatten computergames, consolegames, arcade-machinegames en zelfs mobiele telefoons en geavanceerde rekenmachinegames. Games kunnen worden ingesloten in sociale netwerksites, zoals Facebook.
Sinds de jaren vijftig is gaming uitgegroeid tot een miljardenindustrie. Sommige mensen maken zich zorgen over de langetermijneffecten van het spelen van videogames, vooral bij kinderen. De zorgen spitsen zich toe op de volgende vragen:
- "Zijn videogames schadelijk?"
- "Veroorzaken gewelddadige videogames agressie?"
- "Zijn videogames verslavend?"
Hoewel onderzoek geen uitsluitsel geeft, lijkt er bewijs te zijn dat videogames schadelijk kunnen zijn, agressie kunnen vergroten en verslavend kunnen zijn. Deze effecten zijn echter zeer individueel en kunnen veel meer factoren omvatten dan alleen de hoeveelheid tijd die wordt besteed aan het spelen spellen.
Tekenen van verslaving
Onderzoeksstudies tonen aan dat 1% tot 16% van de videogamers voldoet aan de criteria voor verslaving. De officiële definitie van videogameverslaving verschilt echter per organisatie. Als je dit in overweging neemt, is het gemakkelijk om in de war te raken over de vraag of het spel van jou of iemand anders binnen het gemiddelde of zware bereik valt.
Zoals bij alle verslavingen, is het belangrijk bij het overwegen van de mogelijkheid van een videogameverslaving om niet alleen rekening te houden met de hoeveelheid tijd die aan gamen wordt besteed, maar ook met de functie die het voor het individu heeft. Het spelen van videogames, als onderdeel van een reeks recreatieve activiteiten, is mogelijk niet schadelijk of duidt op een verslaving.
Wanneer gamen verslavend is, wordt het de belangrijkste manier om met het leven om te gaan, met als gevolg dat andere belangrijke levensgebieden worden verwaarloosd of verstoord.
Verslaving aan videogames of overmatig gebruik van videogames wordt het vaakst gezien bij spelers van het hardnekkige multiplayer-gaminguniversum, of kortweg Massive Multiplayer Online Role-Playing Game-MMORPG-games. MMORPG's zijn goed voor 25% van de game-inkomsten wereldwijd. Deze games hebben veel attracties voor gamers: ze zijn interactief, sociaal, competitief en vinden plaats in realtime.
Onderzoek wijst uit dat MMORPG's verslavender van aard zijn. Als gevolg hiervan hebben ze meestal een grotere negatieve invloed op de lichamelijke gezondheid, slaapgewoonten en academische prestaties
Is het een echte verslaving?
Net als andere gedragsverslavingen is videogameverslaving een controversieel idee. Hoewel onderzoek naar videogames enkele verontrustende effecten laat zien, vooral bij jongere spelers, is er een gebrek aan langetermijnonderzoek en onvoldoende bewijs om definitief te concluderen dat overmatig gebruik van videogames inderdaad een verslaving is.
Bovendien moeten waarschuwende berichten van groepen, zoals de American Medical Association, die van mening is dat videogames potentieel schadelijk zijn, concurreren met de agressieve marketing van de videogame-industrie, wiens eigen onderzoek, niet verwonderlijk, geen nadelige gevolgen heeft.
Internetgamingstoornis is momenteel opgenomen als voorwaarde voor verder onderzoek in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-V), de 'gouden standaard'-referentie voor psychische aandoeningen. een aandoening, zijn voorgestelde criteria gepubliceerd.
Gelijkenis met andere verslavingen
Verslavingen aan videogames zijn vergelijkbaar met andere verslavingen in termen van de hoeveelheid tijd die wordt besteed aan spelen, de sterke emotionele gehechtheid aan de activiteit en de patronen van sociale problemen die gameverslaafden ervaren.
Net als bij andere verslavingen raken gameverslaafden in beslag genomen door het spelen van games en het verstoort het gezin en andere levensgebieden, zoals school.
Hoe jonger kinderen beginnen met het spelen van videogames, hoe groter de kans dat ze afhankelijkheidsgedrag ontwikkelen.
Net als bij ander verslavend gedrag, is er een reeks verschillende reacties op de activiteit. Terwijl sommige gamers het gevoel hebben niet in staat te zijn de tijd die ze besteden aan spelen te verminderen, ervaren anderen geen trek als ze niet in staat zijn om te spelen.
Schadelijke gevolgen
Naast verslaving zijn de volgende schadelijke effecten gerelateerd aan het gebruik van videogames:
- Verhoogde agressieve gedachten en agressief gedrag, vooral bij kinderen jonger dan 10 jaar.
- Verhoogd risico op door licht veroorzaakte aanvallen, musculoskeletale aandoeningen van de bovenste ledematen en verhoogde stofwisseling.
- Verminderd pro-sociaal (coöperatief) gedrag in sociale interacties.
Onderzoek met mensen die verslaafd zijn aan videogames laat zien dat ze een slechtere geestelijke gezondheid en cognitief functioneren hebben, waaronder een slechtere impulscontrole en ADHD-symptomen, in vergelijking met mensen die geen verslaving aan videogames hebben.
Mensen die verslaafd zijn aan videogames hebben ook meer emotionele problemen, waaronder meer depressie en angst, melden zich meer sociaal geïsoleerd te voelen en hebben meer kans op problemen met het gebruik van internetpornografie.
Als u of een geliefde worstelt met verslaving, neem dan contact op met de Nationale Hulplijn voor Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.