Bij klassieke conditionering is een ongeconditioneerde reactie een niet aangeleerde reactie die van nature optreedt als reactie op de ongeconditioneerde stimulus. Als de geur van voedsel bijvoorbeeld de ongeconditioneerde stimulus is, is het hongergevoel als reactie op de geur van voedsel de ongeconditioneerde stimulus. reactie.
Voorbeelden van ongeconditioneerde reacties
Heb je ooit per ongeluk een hete pan aangeraakt en als reactie daarop je hand teruggetrokken? Die onmiddellijke, niet-aangeleerde reactie is een goed voorbeeld van een ongeconditioneerde reactie. Het gebeurt zonder enige vorm van leren of training.
Nog enkele voorbeelden van ongeconditioneerde reacties zijn:
- Hijgend van de pijn na gestoken te zijn door een bij
- Je hand terugtrekken na het aanraken van een kookplaat in de oven
- Springen bij het geluid van een hard geluid
- Je been trillen als reactie op een dokter die op je knie tikt
- Kwijlen als reactie op een zure smaak
- Terugspringen van een grommende hond
In elk van de bovenstaande voorbeelden vindt de ongeconditioneerde respons natuurlijk en automatisch plaats.
De ongeconditioneerde respons en klassieke conditionering
Het concept van de ongeconditioneerde respons werd voor het eerst ontdekt door een Russische fysioloog genaamd Ivan Pavlov. Tijdens zijn onderzoek naar het spijsverteringsstelsel van honden begonnen de dieren in zijn experiment te kwijlen wanneer ze werden gevoerd. Pavlov merkte op dat wanneer er een zoemer klonk elke keer dat de honden werden gevoerd, de dieren uiteindelijk begonnen te kwijlen als reactie op de zoemer alleen.
In het klassieke experiment van Pavlov vertegenwoordigt het voedsel wat bekend staat als de ongeconditioneerde stimulus (UCS). De UCS triggert natuurlijk en automatisch een reactie. Pavlovs honden die kwijlen als reactie op het eten is een voorbeeld van de ongeconditioneerde reactie.
Door herhaaldelijk een geconditioneerde stimulus (het geluid van de zoemer) te koppelen aan de ongeconditioneerde stimulus (het eten), gingen de dieren uiteindelijk het geluid van de zoemer associëren met de presentatie van voedsel. Op dit punt werd kwijlen als reactie op het geluid van de zoemer de geconditioneerde reactie.
Ongeconditioneerde respons en geconditioneerde responsverschillen
Wanneer u onderscheid probeert te maken tussen de ongeconditioneerde respons en de geconditioneerde respons, probeer dan een paar belangrijke dingen in gedachten te houden:
- De ongeconditioneerde reactie is natuurlijk en automatisch
- De ongeconditioneerde reactie is aangeboren en vereist geen voorafgaand leren
- De geconditioneerde respons treedt pas op nadat er een verband is gelegd tussen de UCS en de CS
- De geconditioneerde reactie is een aangeleerde reactie
Je hebt bijvoorbeeld van nature de neiging om in tranen uit te barsten als je uien snijdt. Terwijl je aan het eten bent, luister je ook graag naar muziek en merk je dat je vaak hetzelfde nummer speelt. Uiteindelijk merk je dat wanneer je het nummer hoort dat je vaak speelt tijdens je maaltijdbereiding, je onverwachts in tranen uitbarst. In dit voorbeeld vertegenwoordigen de dampen van de uien de ongeconditioneerde stimulus. Ze triggeren automatisch en natuurlijk de huilreactie, wat de ongeconditioneerde reactie is.
Na meerdere associaties tussen een bepaald nummer en de ongeconditioneerde stimulus, begint het nummer zelf uiteindelijk tranen op te roepen.
Dus wat gebeurt er als een ongeconditioneerde stimulus niet langer gepaard gaat met een geconditioneerde stimulus? Wanneer de geconditioneerde stimulus alleen wordt aangeboden zonder de ongeconditioneerde stimulus, zal de geconditioneerde respons uiteindelijk afnemen of verdwijnen, een fenomeen dat bekend staat als uitsterven.
In het experiment van Pavlov, bijvoorbeeld, leidde het rinkelen van de zoemer zonder voedsel te presenteren er uiteindelijk toe dat de honden stopten met kwijlen als reactie op de zoemer. Pavlov ontdekte echter dat uitsterven er niet toe leidt dat het onderwerp terugkeert naar zijn voorheen ongeconditioneerde staat. In sommige gevallen kan het laten verstrijken van een periode voordat de geconditioneerde stimulus plotseling opnieuw wordt geïntroduceerd, leiden tot spontaan herstel van de respons.
Je zou meer moeten lezen over hoe dit proces en enkele van de belangrijkste verschillen tussen hoe klassieke en operante conditionering werken.