Monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers) worden beschouwd als misschien wel de meest effectieve antidepressiva in het medische arsenaal van de psychiater. Ze werken door het enzym monoamine-oxidase in de hersenen te remmen, waardoor de niveaus van noradrenaline, dopamine en serotonine worden verhoogd.
Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) worden daarentegen gebruikt om depressie te behandelen naast veel angstgerelateerde ziekten, waaronder paniekstoornis (PD). Ze werken door de heropname van serotonine in de hersenen te remmen, waardoor de serotonine stijgt.
Hoe MAO-remmers werken
Er wordt aangenomen dat de hersenen honderden verschillende soorten chemische boodschappers bevatten, neurotransmitters genaamd, die fungeren als communicatiemiddelen tussen verschillende hersencellen. Deze chemische boodschappers zijn moleculaire stoffen die de stemming, eetlust, angst, slaap, hartslag, temperatuur, agressie, angst en vele andere psychologische en fysieke functies kunnen beïnvloeden.
Monoamine-oxidase (MAO) is een enzym dat drie neurotransmitters die verband houden met stemming en angst afbreekt of afbreekt: serotonine, noradrenaline en dopamine. MAO-remmers verminderen de activiteit van het MAO-enzym, wat leidt tot hogere niveaus van noradrenaline, serotonine en dopamine in de hersenen. De voordelen van deze verhogingen zijn een verbeterd humeur en een antipaniekeffect
Enkele veel voorkomende MAO-remmers zijn:
- Emsam (selegiline)
- Marplan (isocarboxazide)
- Nardil (fenelzine)
- Parnate (tranylcypromine)
Hoe SSRI's werken
Serotonine is een neurotransmitter die belangrijk is bij het moduleren van verschillende lichaamsfuncties en gevoelens, waaronder onze stemming. Volgens onderzoek zijn lage niveaus van serotoninetransmissie in verband gebracht met depressie. Zoals de naam al aangeeft, remmen SSRI's de heropname van serotonine in de hersenen. Dit veroorzaakt een toename van serotonine in een gebied van de hersenen dat de synaptische spleet wordt genoemd, de kleine ruimte tussen hersencellen.
Voorbeelden van SSRI's zijn:
- Celexa (citalopram)
- Lexapro (escitalopram)
- Luvox (fluvoxamine)
- Paxil (paroxetine)
- Prozac (fluoxetine)
- Zoloft (sertraline)
Een ander medicijn genaamd Viibryd (vilazodon) is niet alleen een SSRI. Het is zowel een SSRI als een serotonine 1α (5HT-1α) partiële agonist (zoals het angstmedicijn buspiron), dus het is geclassificeerd als een multimodaal serotonerge middel. Opmerkelijk is dat, hoewel fluvoxamine een SSRI is, het ook de krachtigste van de SSRI's is op de σ-1-receptor, waardoor het mogelijk effectiever is bij het verminderen van ernstige angst en depressie en het cognitief functioneren bevordert.
Waarom SSRI's vaker worden voorgeschreven dan MAO-remmers
SSRI's zijn over het algemeen de eerste keuze voor de behandeling van depressie, omdat ze naast hun effectiviteit over het algemeen minder problemen met bijwerkingen veroorzaken. Vanwege dieetbeperkingen en bezorgdheid over hypertensieve reacties, evenals serotonerge crises door geneesmiddelinteracties (serotoninesyndroom), worden MAO-remmers vaak pas gebruikt nadat andere middelen hebben gefaald.
Mensen moeten proberen voedingsmiddelen met een hoog tyramine-gehalte te vermijden, dat kan worden verhoogd door het gebruik van MAO-remmers en kan leiden tot een kritisch hoge bloeddruk. Te vermijden voedingsmiddelen zijn runderlever, hotdogs, spek, zure room, oude kaas, rode wijn en biergist. Bij de laagste dosis Emsam (6 mg) zijn echter geen dieetvoorschriften.
Andere vaak voorkomende bijwerkingen van MAO-remmers zijn onder meer:
- Verwarring
- Verminderde slaap/slapeloosheid
- Diarree
- Duizeligheid
- Droge mond
- Oedeem (waterretentie)
- Hypertensie (hoge bloeddruk)
- Hypotensie (lage bloeddruk)
- Spiertrekkingen
- Misselijkheid
- Gewichtstoename
- seksuele disfunctie
- Zwakheid
Een van de aantrekkingskrachten van SSRI's is dat ze veiliger worden geacht en minder ongewenste bijwerkingen veroorzaken dan andere klassen antidepressiva. Maar elk medicijn kan bijwerkingen veroorzaken, vooral aan het begin van de behandeling. Enkele veel voorkomende bijwerkingen van SSRI's zijn:
- Slaperigheid
- Hoofdpijn
- Slapeloosheid
- Misselijkheid
- Nervositeit
- Seksuele disfunctie, waaronder verminderd verlangen of problemen met het orgasme
- Buikpijn
- Gewichtstoename
Sommige van deze bijwerkingen verdwijnen nadat uw lichaam zich heeft aangepast aan de medicatie. Als dit niet het geval is en hinderlijk is, kan uw arts een andere SSRI proberen. Hoewel alle SSRI's volgens een vergelijkbaar werkingsmechanisme werken, is elk medicijn anders. Bepaalde bijwerkingen van de ene SSRI zijn mogelijk geen probleem met de andere. Door de details met uw arts te bespreken, kunt u de beste optie voor u kiezen.
Discussiegids depressie
Ontvang onze afdrukbare gids om u te helpen de juiste vragen te stellen bij uw volgende doktersafspraak.
Download PDF
Over het algemeen mogen eerstelijnszorgverleners geen MAO-remmers voorschrijven, tenzij ze ervaring hebben met deze medicijnen.
MAO-remmers-
Beïnvloedt de niveaus van serotonine, noradrenaline en dopamine
-
Minder vaak voorgeschreven
-
Meer bijwerkingen
-
Vereist dieetbeperkingen
-
Beïnvloedt de serotoninespiegels
-
Vaker voorgeschreven
-
Minder bijwerkingen
Andere soorten antidepressiva
Naast MAOI's en SSRI's zijn er andere klassen van antidepressiva beschikbaar, waaronder serotonine- en noradrenalineheropnameremmers (SNRI's), tricyclische antidepressiva (TCA's) en multimodale medicijnen.
Hoe SNRI's werken
Venlafaxine (Effexor) werd in 1993 goedgekeurd en was de eerste door de FDA goedgekeurde SNRI. SNRI's worden vaak gebruikt voor de behandeling van chronische pijn die verband houdt met depressie, evenals voor gegeneraliseerde angst, posttraumatische stressstoornis (PTSS), sociale fobie (SAD), paniekstoornis en zenuwpijn geassocieerd met fibromyalgie. Ze werken op dezelfde manier als SSRI's, maar ze remmen de heropname van zowel noradrenaline als serotonine.
SNRI-gebruik kan een manische of hypomane episode veroorzaken.
Voorbeelden van SNRI's zijn:
- Cymbalta (duloxetine)
- Effexor (venlafaxine)
- Fetzima (levomilnacipran)
- Pristiq (desvenlafaxine)
- Savella (milnacipran)
Vaak voorkomende bijwerkingen van SNRI's zijn:
- Constipatie
- Slaperigheid
- Droge mond
- Vermoeidheid
- Misselijkheid
Hoe TCA's werken
Tricyclische antidepressiva (TCA's), die voornamelijk worden gebruikt voor de behandeling van depressie, bipolaire stoornis en andere aandoeningen zoals chronische pijn en slapeloosheid, werden voor het eerst geïntroduceerd in de jaren vijftig. TCA's werken op dezelfde manier als heropnameremmers in die zin dat ze de opname van serotonine en noradrenaline in zenuwcellen blokkeren. Het is echter bekend dat deze medicijnen meer bijwerkingen hebben dan nieuwere klassen van antidepressiva zoals SSRI's.
In een meta-analytische review, onderzoekers ontdekten dat patiënten met depressieve stoornis (MDD) die TCA's gebruikten de behandeling 27% van de tijd stopten vanwege bijwerkingen vergeleken met 19% bij SSRI's. Het percentage was zelfs nog hoger bij oudere patiënten - respectievelijk 33% en 16% .
In vergelijking met MAO-remmers zijn TCA's ook minder effectief gebleken voor therapieresistente depressie (TRD). TCA's hebben echter nog steeds hun plaats in de behandeling van depressie.
Voorbeelden van TCA's zijn:
- Anafranil (clomipramine)
- Asendine (amoxapine)
- Elavil (amitriptyline)
- Norpramine (desipramine)
- Pamelor (nortriptyline)
- Sinequan (doxepin)
- Surmontil (trimipramine)
- Tofranil (imipramine)
- Vivactil (protriptyline)
Enkele bijwerkingen van TCA's zijn:
- Wazig zicht
- Constipatie
- Duizeligheid
- Slaperigheid
- Droge mond
- Onregelmatige hartslag
- Lage bloeddruk
- epileptische aanvallen
- Gewichtstoename
Hoe multimodale medicijnen werken
Er zijn ook multimodale medicijnen zoals Viibryd, Trintelix, bupropion (Wellbutrin) en mirtazapine (Remeron). Deze medicijnen werken op unieke manieren, zodat ze niet in dezelfde klasse vallen als andere antidepressiva, dus worden ze vaak atypische antidepressiva of multimodale antidepressiva genoemd.
Enkele verschillende soorten atypische antidepressiva zijn:
- Bupropion (Wellbutrin)
- Mirtazapine (Remeron)
- Trazodon
- Vilazodon (Viibryd)
- Vortioxetine (Trintellix)
Mogelijke bijwerkingen van atypische antidepressiva zijn:
- Droge mond
- Duizeligheid
- Verhoogde of verminderde eetlust
- Seksuele bijwerkingen
- Slaapproblemen
Een woord van Verywell
Er is geen one-size-fits-all behandeling voor depressie en wat voor iemand anders werkt, werkt misschien niet voor jou. Aangezien alle antidepressiva kunnen helpen bij symptomen van depressie, kan het bepalen welke u moet nemen, afhangen van welke bijwerkingen u wel en niet kunt verdragen. Andere factoren zijn uw symptomen, behandelingsgeschiedenis en huidige medicijnen (inclusief voorgeschreven medicijnen, vrij verkrijgbare medicijnen, vitamines en supplementen).
Wanneer u met een nieuw medicijn begint, doe dan uw best om geduld te hebben (het kan tot acht weken duren voordat u substantiële verbetering voelt) en controleer eventuele bijwerkingen van het geneesmiddel om met uw arts te bespreken.
Als uw bijwerkingen ondraaglijk zijn en uw kwaliteit van leven gaan verstoren, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts, maar stop niet zelf met de behandeling. Abrupt stoppen kan ontwenningsverschijnselen veroorzaken, waaronder koude rillingen, duizeligheid, koorts, hoofdpijn, lethargie, misselijkheid en braken.