Witte suprematie is niet nieuw, maar maanden van Black Lives Matter-protesten die uitbraken als gevolg van de dood van George Floyd, Breonna Taylor en anderen hebben ertoe geleid dat veel BIPOC-individuen nadenken over hun rechtmatige plaats in de samenleving. De impact weergalmde over de hele wereld en we zagen protesten op enigszins verschillende, maar vaak overlappende tijden.
Deze burgerrechtenprotesten te midden van een wereldwijde pandemie hebben grote gevolgen gehad voor het bewustzijn van degenen die hiervan profiteren, zoals altijd de hoop is geweest van BIPOC-individuen die de schade lijden.
Wat is blanke suprematie?
Resmaa Menakem in zijn baanbrekende werk, My Grandmother's Hands: Racialized Trauma en de weg om onze harten en lichamen te herstellen, verwijst ernaar als 'White Body Supremacy'.
Hij beschreef het als zijn oorsprong in het lichaam - dat wil zeggen, het witte lichaam werd de standaard van de hele mensheid. Vanuit dat uitgangspunt is iedereen die niet in de mal past, niet zo waardig in het spectrum van de mensheid - of liever zelfs minder dan.
Witte suprematie is ook geïnfiltreerd in alle systemen die in ons land en misschien in de wereld bestaan. Van alle belangrijke gebieden/instellingen van geneeskunde tot rechten tot onderwijs, op elk gebied zou er een vorm van onrecht zijn. Dit alles is terug te voeren op blanke suprematie en racisme.
Witte suprematie weerspiegelt de voortzetting van een vals verhaal dat blanke mensen beter zijn dan mensen met andere huidskleuren en etnische achtergronden. Het is wanneer degenen met de meeste macht over alle systemen in de samenleving de diversiteit van BIPOC-mensen niet adequaat weerspiegelen en in plaats daarvan de problematische status-quo handhaven.
Hier zijn enkele voorbeelden van schade toegebracht aan BIPOC-individuen als gevolg van blanke suprematie:
- In de gezondheidszorg blijkt uit onderzoek dat Afro-Amerikanen meer dan 2 keer zo hoog zijn als de kindersterfte als niet-Spaanse blanken. Op deze manier heeft blanke suprematie invloed op hoe zwarte kinderen vanaf de geboorte worden behandeld, ongeacht wat de goedbedoelde bedoelingen van het medische personeel zijn.
- Vanaf de leeftijd van 5 jaar blijkt uit gegevens dat volwassenen zwarte meisjes als minder onschuldig en volwassener beschouwen dan hun blanke leeftijdsgenoten. Op deze manier worden de ervaringen van zwarte kinderen vanaf jonge leeftijd beïnvloed door blanke supremacistische overtuigingen, vanwege vooroordelen over volwassenheid.
- Wanneer blankheid op de werkplek wenselijker wordt geacht, kunnen sollicitanten worden afgeschreven omdat ze 'zwarte' of etnisch klinkende namen hebben, of omdat ze zich op een bepaalde manier kleden of praten.
Van systemen die zijn ontwikkeld om BIPOC-individuen en overtuigingen die zijn geworteld in onverdraagzaamheid te onderdrukken, is blanke suprematie helaas ingebakken in onze samenleving. Op elk niveau, zonder expliciet werk om dit te bestrijden, blijft blanke suprematie BIPOC-mensen schaden.
De geschiedenis van blanke suprematie
Lange tijd werd blanke suprematie alleen bekeken door de nauwe lens van de Ku Klux Klan of soortgelijke extreme voorstellingen van racistische schade. Terwijl de KKK de blanke suprematie belichaamt, doen dat ook veel andere maatschappelijke normen die als vanzelfsprekend worden beschouwd.
Witte suprematie was vanaf het begin alomtegenwoordig in de VS. Thomas Jefferson, bijvoorbeeld, pleitte voor enkele van de grootste individuele vrijheden die de moderne wereld heeft gezien, terwijl hij tegelijkertijd deelnam aan de misdaden tegen de menselijkheid van inheemse en Afrikaanse genociden en slavernij.
Witte suprematie eindigde niet met de historische diefstal van inheems land en slavernij van zwarte mensen - het is alleen geëvolueerd om andere vormen aan te nemen. Terwijl slavernij zwarte mensen reduceerde tot eigendom voor blanke winst, bleven de wetten van Jim Crow het onverdraagzame idee weerspiegelen dat blanke mensen beter verdienden dan zwarte mensen. Bijna 60 jaar nadat de Civil Rights Act van 1964 werd aangenomen, worstelen we nog steeds met deze problemen.
Witte suprematie is geworteld in de historische contexten die worden beschreven, waarvan de overblijfselen vandaag op zoveel manieren voortduren. Deze systemen zijn vaak gezien als onderdeel van de geschiedenis, in plaats van een voortzetting van de discriminerende overtuigingen die ze hebben gevestigd. Bijvoorbeeld, ze hebben nog steeds invloed op de manier waarop schoolfinanciering wordt toegewezen op basis van eigendomswaarden, waardoor BIPOC-kinderen worden gemarginaliseerd, die vaak de voordelen van generatierijkdom missen vanwege de langetermijneffecten van kolonisatie en slavernij.
Het gebrek aan generatierijkdom heeft veel verstrekkende implicaties: het bezoeken van scholen met betere middelen, het bijwonen van colleges, het opbouwen van rijkdom op de lange termijn en meer.
De negatieve effecten van blanke suprematie op gemarginaliseerde groepen
Om te werken aan meer billijke resultaten voor zwarte, inheemse en POC-individuen, moeten we beter begrijpen hoe blanke suprematie werkt.
Er zijn schadelijke lichamelijke en geestelijke gezondheidseffecten met als meest extremen respectievelijk dood door doodslag en zelfmoord. Het wordt geassocieerd met een verscheidenheid aan negatieve chronische gezondheidsproblemen als het gaat om het individuele lichaam. Als het gaat om de systemen in de samenleving, zijn er slechtere resultaten voor onderwijs, huisvesting, juridische zaken, enz.
Helaas worden blanke suprematie en de bijbehorende raciale ongelijkheden zelden besproken. Als gevolg hiervan kunnen BIPOC-individuen hun uitdagingen in deze gemanipuleerde systemen internaliseren als een slechte weerspiegeling van zichzelf, wat nadelige gevolgen kan hebben voor de geestelijke gezondheid.
Gezien hoe diepgewortelde blanke suprematie in onze samenleving is, zal het veel tijd en moeite kosten om stappen te zetten om het te ontmantelen. Het probleem verwaarlozen of negeren zal alleen maar meer schade toebrengen aan zwarte, inheemse mensen van kleur, dus hoe ongemakkelijk dit werk ook kan zijn, het is noodzakelijk.
Hoe pakken we het aan?
Als we begrijpen hoe blanke suprematie is geëvolueerd, kunnen we beginnen met het cruciale werk om te onderzoeken hoe het op verschillende manieren blijft werken. Een dergelijk bewustzijn is essentieel om ons in staat te stellen de tastbare stappen te nemen die nodig zijn om de schade aan BIPOC-mensen te beperken.
Het kan ongemakkelijk zijn om na te denken over hoe blanke suprematie werkt, vooral als je er baat bij hebt. Er is dus antiracismewerk nodig om deze problematische status-quo te doorbreken. BIPOC-individuen verdienen toegang tot billijke resultaten die vergelijkbaar zijn met hun blanke leeftijdsgenoten.
Als we begrijpen hoe blanke suprematie is geëvolueerd, kunnen we beginnen met het cruciale werk om te onderzoeken hoe het op verschillende manieren blijft werken. Een dergelijk bewustzijn is essentieel om ons in staat te stellen de tastbare stappen te nemen die nodig zijn om de schade aan BIPOC-mensen te beperken.
We hebben allemaal een rol te spelen bij het aanpakken van blanke suprematie. Het zou in ons individuele leven moeten beginnen en aan onszelf moeten werken om de blanke suprematie zo veel mogelijk op een permanente basis uit te roeien. Van daaruit kunnen we ons een weg banen naar het veranderen en uiteindelijk ontmantelen van systemen wanneer dat gepast / nodig is om echt bij de wortel van de blanke suprematie binnenin te komen.
Het is ook essentieel om een gezamenlijke inspanning te leveren om toekomstige generaties voor te bereiden om de toekomst te verzekeren van het voorbijgaan aan dit onderdrukkende systeem. Het verbeteren van de BIPOC-vertegenwoordiging is een manier om dit mogelijk te maken.
Mensen stellen zich vaak voor wat mogelijk is voor zichzelf op basis van hoe ze worden weergegeven, dus er is veel gelegenheid om blanke suprematie in bijvoorbeeld de media uit te dagen. In kinderuitgeverijen was er, ondanks talrijke initiatieven om het gebrek aan diversiteit in de industrie gedurende vier jaar aan te pakken, slechts 3% minder witte vertegenwoordiging tussen 2015 en 2019.
Deze status-quo van blanke suprematie kan lijken op het verschil tussen authentieke of onderdrukkende weergave in de boeken die BIPOC-kinderen lezen. Als kinderen verhalen lezen of zien die eerlijker zijn weergegeven, zullen ze opgroeien met een beter beeld van zichzelf in de samenleving.
Wat u kunt doen om blanke suprematie te bestrijden?
Inzicht in je positie in de samenleving - en jezelf verantwoordelijk houden - is een goed begin in de strijd tegen blanke suprematie. Als uw ras, klasse en geslacht meer toegang geven tot economische en politieke middelen, bent u mogelijk beter in staat om deze problemen aan te pakken. In dit werk kan een grondige conceptualisering van onze positionaliteit ons helpen om verantwoording af te leggen om blanke suprematie aan te pakken. Factoren als ras, klasse en geslacht hebben de neiging om onze sociale locatie en de bijbehorende toegang tot economische en politieke middelen te bemiddelen.
Met uw plaats in de samenleving in gedachten, zijn dit nuttige vragen om te overwegen:
- Versterken mijn acties de status-quo van witheid?
- Hoeveel ruimte neem ik in beslag en moet ik dat doen?
- Is mijn mening gebaseerd op aannames van blanke supremacisten?
- Wat moet er veranderen om BIPOC-individuen meer te ondersteunen?
- Wiens verhalen worden verteld en op wiens kosten?
- Gebruik ik woorden als donker om het negatieve aan te duiden?
- Hoe kan ik de verhalen van BIPOC-individuen versterken?
Op deze manier kunnen we dagelijks betekenisvolle stappen zetten in het herkennen en uitdagen van blanke suprematie. Anders zullen we BIPOC-individuen onevenredig blijven schaden, zoals in het verleden het geval was, ondanks de beste bedoelingen.
Een deel van het begrijpen van jezelf zou therapie kunnen zijn om de denkprocessen en alomtegenwoordigheid van blanke suprematie in onze denkwijzen te ontrafelen. Wanneer we doorgaan om actie te ondernemen, moeten we geaard blijven en ons best doen om ervoor te zorgen dat we mentaal voorbereid zijn om met mogelijke gevolgen om te gaan. Zorg goed voor onszelf (eten, slapen, sporten). Erken onze eigen beperkingen en begrijp dat we als individuen of zelfs groepen het niet allemaal zelf aan zullen kunnen, omdat het zo alomtegenwoordig en diepgeworteld is.
Krijg naast therapie ook steun van vrienden en familie en zorg ervoor dat u pauzes neemt wanneer dat nodig is.
