Chronisch slaaptekort: definitie, symptomen, eigenschappen, oorzaken, behandeling

Inhoudsopgave:

Anonim

Wat is chronisch slaaptekort?

In de eenvoudigste bewoordingen verwijst chronisch slaaptekort naar het geval van onvoldoende slaap krijgen of slapeloosheid ervaren gedurende een langere periode. Chronisch slaaptekort kan variëren in ernst.

Chronische slaapgebrek kan primair of secundair zijn, wat betekent dat het een probleem op zich kan zijn (bijvoorbeeld veroorzaakt door slapeloosheid of angst) of veroorzaakt wordt door een ander niet-gerelateerd probleem (bijvoorbeeld een medische aandoening).

Geaccumuleerde slaapschuld kan leiden tot beperkingen op alle gebieden van uw leven, en het oplossen van het probleem kan moeilijk zijn, afhankelijk van de oorzaak. Dat gezegd hebbende, er zijn stappen die u kunt nemen om slaaptekort aan te pakken en ervoor te zorgen dat dit niet tot ernstigere problemen leidt.

Symptomen

Als u lijdt aan slapeloosheid of in ploegendiensten werkt, kunt u zich er pijnlijk van bewust zijn dat u niet genoeg slaap krijgt. Sommige mensen met niet-gediagnosticeerde slaapstoornissen begrijpen echter misschien niet meteen dat slaapschuld de oorzaak is van wat ze voelen.

Hieronder staan ​​enkele tekenen die erop wijzen dat u mogelijk chronisch slaaptekort heeft:

  • Donkere kringen onder de ogen
  • Buiten je rijstrook rijden tijdens het rijden
  • Hoofd knikken
  • Onvermogen om je ogen open te houden
  • Prikkelbaarheid
  • Gebrek aan energie voor dagelijkse taken
  • Uw raam naar beneden draaien of uw radio harder zetten terwijl u in uw auto rijdt om te proberen wakker te blijven
  • Slaperigheid overdag
  • Concentratieproblemen
  • Niet uitgerust wakker worden
  • geeuwen

Effecten

Veel van de effecten van chronisch slaaptekort kunnen nadelige secundaire effecten op uw leven hebben, zoals uw relaties en banen verstoren, uw beoordelingsvermogen beïnvloeden en uw algehele kwaliteit van leven verminderen.

U loopt mogelijk een hoger risico op sommige van deze effecten als u al te maken heeft met een lichamelijke of geestelijke gezondheidstoestand.

Fysieke effecten

De fysieke effecten van slaapgebrek kunnen variëren van een verminderd dagelijks functioneren tot meer langdurige gezondheidsproblemen. Hieronder staan ​​een aantal van dergelijke effecten:

  • Ongevallen op de werkplek
  • Hoofdpijn
  • Hartfalen
  • Hoge bloeddruk
  • Verhoogde eetlust en gerelateerde gewichtstoename (door hormoonschommelingen)
  • Verhoogd risico op fibromyalgie
  • Verhoogd risico op een hartaanval en beroerte
  • Verhoogd risico op sterfte
  • Verhoogd risico op aanvallen
  • Verhoogd risico op diabetes type 2
  • Verminderde vruchtbaarheid
  • Verlaagd libido
  • Spierpijn en pijn
  • Algemene vermoeidheid
  • Trillingen in de handen

Mentale effecten

Enkele van de meest significante negatieve effecten van slaapschuld zijn misschien niet duidelijk voor een externe waarnemer, maar kunnen dagelijks ernstige beperkingen veroorzaken, waaronder:

  • valse herinneringen
  • Niet alert blijven
  • Hallucinaties
  • Verhoogde niveaus van stresshormonen
  • Geheugenstoornissen
  • Problemen met het verwerken van informatie
  • Problemen met het vermogen om helder te denken
  • Symptomen van psychose
  • Symptomen vergelijkbaar met die van aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD)
  • Het triggeren van manie
  • Moeite om de aandacht vast te houden

Oorzaken

Er zijn verschillende mogelijke oorzaken van chronisch slaaptekort. Hoewel niet iedereen die het ervaart dezelfde onderliggende factoren zal hebben, zijn er enkele veelvoorkomende oorzaken:

  • Levensstress (bijv. echtelijke, financiële)
  • Arbeidsomstandigheden (bijv. overwerk, werkstress, ploegendienst)
  • Medische aandoeningen (bijv. chronische pijn, zwangerschap, gastro-intestinale problemen, infectie van de bovenste luchtwegen)
  • Slaapstoornissen (bijvoorbeeld slaapapneu, slapeloosheid)
  • Psychische aandoeningen (bijv. bipolaire stoornis, depressie, angst, aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit, rustelozebenensyndroom, posttraumatische stressstoornis)
  • Fatale familiale slapeloosheid (een neurodegeneratieve ziekte die uiteindelijk de dood tot gevolg heeft als gevolg van het onvermogen om verder te slapen dan stadium 1 van NREM; deze aandoening leidt tot paniek, paranoia, fobieën, hallucinaties, dementie, gewichtsverlies en overlijden binnen drie jaar)
  • Schoolroosters (tieners moeten bijvoorbeeld later slapen en later opblijven volgens hun fysiologie, maar schoolroosters zijn hier vaak mee in strijd)
  • Te veel cafeïne gebruiken vlak voor het slapengaan
  • Schermgebruik te dicht bij bedtijd
  • Frustratie of zorgen over het niet kunnen inslapen door slapeloosheid

Diagnose

Als u denkt dat u lijdt aan chronisch slaaptekort, is het een goed idee om professionele hulp in te schakelen. Uw arts kan enkele effecten van slaaptekort vaststellen op basis van lichamelijk onderzoek en diagnostische tests. Mogelijk moet u ook een slaaponderzoek bijwonen om te beoordelen of u een slaapstoornis of medische aandoening heeft die uw slaap kan beïnvloeden.

Sommige tests die vaak worden gebruikt om een ​​chronische slaapstoornis te diagnosticeren, zijn onder meer:

  • Nachtelijke oximetrie, waarbij u een sonde (vergelijkbaar met een wasknijper) op uw vinger of oorlel draagt ​​om continu het zuurstofgehalte en de hartslag tijdens de slaap te meten
  • Polysomnografie (PSG), wat de gouden standaard is voor het diagnosticeren van slaapstoornissen, omvat een overnachting in een slaapcentrum onder toezicht van een getrainde technicus
  • Titratie met continue positieve luchtwegdruk (CPAP), vaak gedaan tijdens dezelfde nacht van PSG, houdt in: een technicus die de CPAP-druk (kamerlucht onder druk, geen zuurstof) geleidelijk verhoogt, geleverd via een zacht masker. Sommige titratieonderzoeken kunnen thuis worden uitgevoerd.
  • Meerdere slaaplatentietesten (MSLT), vaak een dutjesstudie genoemd, is vergelijkbaar met de PSG en houdt in dat u wordt gecontroleerd op het begin van de slaap en in het bijzonder op de REM-slaap.
  • actigrafie, wat inhoudt dat u weken of zelfs maanden een klein apparaatje ter grootte van een polshorloge moet dragen om slaap-waakcycli of circadiane ritmes over een langere periode te beoordelen.
  • Slaap dagboek, of slaaplogboek, waarin u de tijd noteert waarop u elke dag in slaap valt en wakker wordt. Dit zal uw arts helpen uw slaappatroon te begrijpen en circadiane ritmestoornissen of slapeloosheid te beoordelen.

Behandeling

Gewoonlijk omvat het behandelen van chronisch slaaptekort het behandelen van de onderliggende oorzaak of oorzaken. In het geval van slapeloosheid kan de behandeling bijvoorbeeld gesprekstherapie omvatten, zoals cognitieve gedragstherapie (CGT) om de zorgen of angst aan te pakken die verband houden met het niet kunnen inslapen.

Op deze manier is het belangrijk om erachter te komen wat de onderliggende oorzaak van chronisch slaaptekort is, zodat de behandeling op dat probleem kan worden afgestemd.

Een therapeut kan je strategieën geven om je angstige geest te kalmeren om het gemakkelijker te maken om in slaap te vallen, waaronder:

  • Gebruik van ontspanningstechnieken die zijn ontworpen om u te helpen kalmeren, waaronder geleide meditatie, geleide beelden, diepe ademhaling of progressieve spierontspanning.
  • Reserveer een "piekertijd" zodat u uw problemen niet 's nachts hoeft te bespreken en ze in plaats daarvan elke dag op een vast tijdstip moet oplossen.
  • Houd een notitieboekje naast je bed om problemen en problemen op te schrijven terwijl je eraan denkt, zodat je geest er niet door blijft razen terwijl je probeert te slapen.

Andere soorten behandelingen die worden gebruikt voor chronisch slaaptekort kunnen zijn:

  • Voorgeschreven medicatie, zoals Ambien (zolpidem), Belsomra (suvorexant), Estazolam (ProSom), Intermezzo (zolpidem), Lunesta (eszopiclone), Restoril (temazepam), Rozerem (ramelteon), Silenor (doxepin), Sonata (zaleplon)
  • Ontspanning en biofeedback therapie, die sensoren gebruikt die op uw huid zijn geplaatst om spierspanning of hersenritmes te volgen
  • Stimulus controle therapie, die de verbinding tussen bed en slaapkamer met slaap versterkt
  • Slaapbeperking, die de hoeveelheid tijd die je jezelf toestaat om in bed te slapen beperkt
  • Aromatherapie, waarbij essentiële oliemoleculen worden ingeademd (of essentiële oliën door de huid worden geabsorbeerd) om hersenchemicaliën te activeren die betrokken zijn bij het beheersen van de slaap

Omgaan met

Als u lijdt aan chronisch slaaptekort, weet u dat dit alle aspecten van uw leven kan verstoren. Maar dat betekent niet dat u zonder verlichting met deze aandoening moet leven. Als u dat nog niet heeft gedaan, ga dan naar uw arts om te praten over de symptomen die u ervaart. Het is belangrijk dat medische oorzaken worden uitgesloten voordat andere opties worden onderzocht.

In de tussentijd zijn hier enkele tips om de kans te vergroten dat u in slaap valt, beter slaapt en zich meer uitgerust voelt:

  • Stel een regelmatig slaapschema op. Ga naar bed en sta elke keer op hetzelfde tijdstip op, ook in het weekend.
  • Vermijd cafeïne, alcohol en nicotine, vooral in de uren dicht bij het naar bed gaan.
  • Zorg voor regelmatige lichaamsbeweging maar doe geen zware lichaamsbeweging vlak voor het slapengaan.
  • Creëer een gezonde slaapomgeving, inclusief het alleen gebruiken van de slaapkamer voor slapen en seks (d.w.z. geen computers, televisie of andere activiteiten) en het donker en koel genoeg houden om comfortabel te zijn.
  • Tijd buitenshuis doorbrengen indien mogelijk overdag om het 's nachts gemakkelijker te maken om te slapen.
  • Neem een ​​ontspannend warm bad voor het slapengaan, of zoek een ontspannend ritueel om aan het eind van de dag tot rust te komen.
  • Beperk dutjes tot 20 minuten of minder, zodat ze uw normale slaappatroon niet verstoren.

Weet ten slotte dat u niet de enige bent die lijdt aan chronisch slaaptekort. Omdat onze wereld is veranderd en mensen met verschillende schema's werken, vastgelijmd aan technologie, en het steeds moeilijker vinden om zich 's nachts geen zorgen te maken om te slapen, ben je niet de enige.

Een woord van Verywell

Een plan maken om met uw chronische slaaptekort om te gaan, is de beste manier om ervoor te zorgen dat u daadwerkelijk actie onderneemt en niet alleen informatie verzamelt. Op een gegeven moment is het belangrijk om alleen of met uw arts te gaan zitten om een ​​actieplan te maken met concrete stappen die u zullen helpen om uw slaaptekort onder controle te krijgen.

Bovendien zou je kunnen ontdekken dat als je eenmaal beter gaat slapen, je meer energie hebt en je beter in staat voelt om met dagelijkse problemen om te gaan. Het kan zijn dat u meer slaaptekort heeft dan u denkt en dat u alleen door veranderingen om uw slaap te verbeteren uiteindelijk een verandering zult merken tijdens uw dagelijkse wakkere uren.

Wat is jouw plan? Zorg ervoor dat je er nu een opschrijft terwijl je al deze informatie nog vers in je geheugen hebt. En als je hoopt een vriend of familielid te helpen, zorg er dan voor dat je notities maakt over wat die persoon zou kunnen helpen, zodat je de volgende keer dat je hem ziet niet vergeet.