Wat is een existentiële crisis?
Een existentiële crisis verwijst naar gevoelens van onbehagen over zingeving, keuze en vrijheid in het leven. Of het nu een existentiële crisis of existentiële angst wordt genoemd, de belangrijkste zorgen zijn hetzelfde: dat het leven inherent zinloos is, dat ons bestaan geen betekenis heeft omdat er grenzen of grenzen aan zijn, en dat we allemaal op een dag moeten sterven.
Existentiële angst ontstaat meestal tijdens overgangen en weerspiegelt de moeilijkheid om zich aan te passen, vaak gerelateerd aan het verlies van veiligheid en zekerheid. Een student die van huis gaat of een volwassene die een moeilijke scheiding doormaakt, kan het gevoel hebben dat het fundament waarop zijn leven werd gebouwd, is aan het afbrokkelen. Dit kan ertoe leiden dat de betekenis van hun bestaan in twijfel wordt getrokken.
Voor existentialisten wordt een existentiële crisis beschouwd als een reis, een bewustzijn, een noodzakelijke ervaring en een complex fenomeen. Het komt voort uit een besef van je eigen vrijheden en hoe het leven op een dag voor je zal eindigen.
Een existentiële crisis identificeren
Tijdens een existentiële crisis kan een persoon verschillende symptomen ervaren, waaronder:
- Ongerustheid
- Depressie
- Overweldigd voelen
- Isolatie van vrienden en geliefden
- Gebrek aan motivatie en energie
- Eenzaamheid
- Obsessieve zorgen
Een existentiële crisis treedt vaak op na ingrijpende levensgebeurtenissen, zoals:
- Carrière- of baanverandering
- Overlijden van een dierbare
- Diagnose van een ernstige of levensbedreigende ziekte
- Een belangrijke leeftijdscategorie invoeren, zoals 40, 50 of 65
- Een tragische of traumatische ervaring meemaken
- Het hebben van kinderen
- Huwelijk of echtscheiding
Mensen met de volgende psychische aandoeningen kunnen ook meer vatbaar zijn voor een existentiële crisis; hoewel deze stoornissen geen existentiële crisis veroorzaken:
- Ongerustheid
- Borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS)
- Depressie
- Obsessief-compulsieve stoornis (OCS)
Types
"Existentiële crisis" is een overkoepelende term die kan worden gebruikt om vele soorten problemen te beschrijven of te groeperen.
Angst en verantwoordelijkheid
Het existentialisme benadrukt dat we allemaal vrij zijn om keuzes te maken in het leven, en met deze vrijheid om keuzes te maken, komt verantwoordelijkheid. Gezien het uiteindelijke lot van de dood, kunnen je acties echter zinloos lijken wanneer ze worden bekeken in relatie tot het grotere geheel van je leven.
Op deze manier kan vrijheid leiden tot wanhoop, en de verantwoordelijkheid die met deze vrijheid gepaard gaat, kan angst veroorzaken. Hoe vaak heb je geworsteld met een beslissing en was je bang dat het de verkeerde was? Die angst om de verkeerde keuze te maken weerspiegelt angst over vrijheid in verband met existentiële zorgen.
Existentialisten geloven dat we deze angst of angst hebben omdat er geen 'juist' pad is en geen gids om ons te vertellen wat we moeten doen. In wezen moet ieder van ons betekenis geven aan ons eigen leven. Als deze verantwoordelijkheid te groot aanvoelt, kunnen we ons terugtrekken in gedragingen die ons beschermen tegen dit gevoel van angst
De betekenis van het leven
Als je worstelt met existentiële angst, vraag je je misschien af: "Wat heeft het voor zin om te leven?" Naarmate je door overgangen in je leven gaat en de veiligheid van een vertrouwde context en structuur verliest, kun je het punt van het leven in twijfel trekken, als het uiteindelijk tot gevolg heeft dat je sterft. Waarom gaan door de bewegingen?
De Franse filosoof, journalist en auteur Albert Camus betoogde dat het vermogen om passie te hebben voor wat anders als een zinloos leven zou kunnen worden beschouwd, een waardering voor het leven zelf weerspiegelt. Als je kunt stoppen met proberen te leven voor het doel, of het 'doel', en beginnen te leven voor het 'zijn' zelf, dan wordt je leven over het volledig leven, kiezen voor integriteit en gepassioneerd zijn. Dit klinkt niet verrassend als de basis van mindfulness-meditatie in het medische model van angst
authenticiteit
Een existentiële crisis kan je naar authenticiteit brengen, wat ook angst kan veroorzaken. Je hebt misschien gedachten over de vluchtigheid van je bestaan en hoe je het leeft. Als je niet langer als vanzelfsprekend aanneemt dat je elke dag levend wakker wordt, kun je angst ervaren, maar tegelijkertijd een diepere betekenis.
Je merkt misschien dat alle alledaagse alledaagse problemen waar je zoveel last van had er niet meer toe doen, en dat alle gedachten en angsten en zorgen over het alledaagse wegvallen, omdat je voor een veel groter probleem staat.
Zal dit er aan het einde van je leven toe doen? Maakt het uit welke carrière je hebt gekozen, hoeveel geld je had of in welke auto je reed?
Grote levensgebeurtenis of levensfase
Veel mensen ervaren een existentiële crisis wanneer ze overgaan naar een nieuwe levensfase, zoals van kindertijd naar volwassenheid of van volwassenheid naar seniorenleven. Grote levensgebeurtenissen, zoals afstuderen, een nieuwe baan beginnen of van loopbaan veranderen, trouwen of scheiden, kinderen krijgen en met pensioen gaan, kunnen ook een existentiële crisis veroorzaken.
Dood en ziekte
Het verliezen van een partner, ouder, broer of zus, kind of andere geliefde dwingt mensen vaak om hun eigen sterfelijkheid onder ogen te zien en de zin van hun eigen leven in twijfel te trekken. Evenzo, als u met een ernstige of levensbedreigende ziekte wordt geconfronteerd, kunt u een existentiële crisis hebben waardoor u overweldigd wordt door gedachten aan de dood en de zin van het leven.
Tips voor het overwinnen van existentiële angst
Aangezien existentiële angst verband houdt met een besef van de ultieme grenzen in het leven, namelijk dood en toeval, kan dit type angst eerder als onvermijdelijk dan als pathologisch worden beschouwd. Daarom moet ieder van ons een manier vinden om met deze angst te 'leven' in plaats van deze te elimineren - zo beweren existentialisten.
Er zijn zowel nuttige als nutteloze manieren om te reageren op een existentiële crisis. Een daarvan is de keuze om helemaal niet te leven of het leven op te geven. Een tweede is om zo op te gaan in de dagelijkse afleiding dat je geen authentiek leven leidt. Dit zou geen ruimte laten voor existentiële angst, maar ook geen ruimte voor een authentiek leven.
Het is in wezen een onaangepaste coping- of vermijdingsstrategie. Hoeveel mensen ken je die door het leven gaan met "ogen wijd dicht", nooit kijkend naar het grote geheel?
Maar het ervaren van een existentiële crisis kan ook positief zijn; het kan je dwingen je doel in het leven in twijfel te trekken en richting te geven. Hier is hulp om van een existentiële crisis een positieve ervaring te maken voor jou of iemand van wie je houdt:
- Schrijf het op. Kun je je door deze existentiële angst laten motiveren en je leiden naar een authentieker leven? Wat kan deze angst je leren over je verbondenheid met de wereld? Pak een notitieboekje en noteer uw gedachten over deze vragen. In de antwoorden op deze vragen vindt u hoe u kunt omgaan met een existentiële crisis.
- Zoek steun. Praten met dierbaren over je existentiële angst kan je helpen een ander levensperspectief te krijgen en je te herinneren aan de positieve impact die je op hun leven hebt gehad. Vraag hen om u te helpen uw meest positieve en bewonderenswaardige eigenschappen te identificeren.
- Probeer meditatie. Meditatie kan je helpen negatieve gedachten te vervangen en angst en obsessieve zorgen te voorkomen die verband houden met een existentiële crisis.
Geschiedenis
De term 'existentiële crisis' heeft zijn wortels in de filosofie van het existentialisme, die zich richt op de betekenis en het doel van het bestaan vanuit een algemeen en individueel perspectief.
Existentialisten bekijken angst op een andere manier dan psychiaters en psychologen. In plaats van angst te zien als een probleem dat moet worden opgelost, beschouwen ze het als een onvermijdelijk onderdeel van het leven dat iedereen zal ervaren, en iets dat positief is en dat ons belangrijke lessen over het leven kan leren.
Ze zien de ultieme zorgen van het leven als dood, vrijheid, isolement en zinloosheid. Men denkt dat deze zorgen gevoelens van angst en angst veroorzaken, omdat we er nooit zeker van kunnen zijn dat onze keuzes de juiste zijn, en als een keuze eenmaal is gemaakt, moet het alternatief worden afgewezen.
In 1844 schreef de Deense filosoof Soren Kierkegaard: "Wie heeft geleerd op de juiste manier angstig te zijn, heeft het ultieme geleerd." Dit drukt het idee uit dat existentiële angst verder gaat dan angst voor dagelijkse problemen.
Behandeling
Hoewel er geen specifieke behandeling is voor het omgaan met existentiële angst, zijn er behandelingen die nuttig kunnen zijn. Cognitieve gedragstherapie (CGT) en medicatie kunnen bijvoorbeeld helpen bij het aanpakken van symptomen van angst, depressie en andere psychische problemen die gepaard kunnen gaan met existentiële angst, waaronder zelfmoordgedachten.
Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Praten met een professional kan zeer nuttig zijn bij het verminderen van existentiële angst. Als je merkt dat je worstelt met existentiële angst, hetzij als gevolg van een overgang of levensveranderende gebeurtenis, kunnen zelfzorgbenaderingen die gericht zijn op het vinden van betekenis ook nuttig zijn.