Wat is genderdysforie?
Genderdysforie verwijst naar gevoelens van angst en ongemak die een persoon ervaart wanneer het toegewezen geslacht niet overeenkomt met hun genderidentiteit. Mensen die genderdysforie ervaren, kunnen zich ongemakkelijk voelen bij en verontrust over het conflict tussen de seksuele kenmerken van hun fysieke lichaam en hoe ze zich voelen en over zichzelf denken.
Ze kunnen ook gevoelens van angst of ongemak ervaren over de traditionele rolpatronen die van hun toegewezen geslacht worden verwacht.
De effecten van genderdysforie kunnen van persoon tot persoon verschillen. Voor sommige mensen kunnen deze gevoelens van conflict hun zelfbeeld en gedrag beïnvloeden. Een persoon met genderdysforie kan omgaan met gevoelens van ongemak door hun geslachtsuitdrukking, geslachtsrepresentatie of geslachtstoewijzing te veranderen van hun geslacht dat bij de geboorte is toegewezen, evenals veranderingen in hun fysieke verschijning.
Kinderen die genderdysforie ervaren, kunnen hun wens uiten om het andere geslacht te zijn en aandringen op speelgoed, kapsels en kleding die typisch geassocieerd worden met het andere geslacht.
Niet iedereen met genderdysforie identificeert zich als transgender, maar veel mensen met de diagnose genderdysforie identificeren zich wel als transgender, genderfluïdum of niet-conform geslacht.
Symptomen
Symptomen van geslachtsdysforie kunnen zijn: een sterk gevoel van angst of ongemak met het toegewezen geslacht. Enkele tekenen dat iemand genderdysforie ervaart, zijn onder meer:
- Een verlangen om niet langer de primaire geslachtskenmerken van het aan hun geboorte toegewezen geslacht te hebben
- Een verlangen om behandeld te worden als het andere geslacht
- Een verlangen om de primaire en secundaire geslachtskenmerken te hebben van hun gewenste genderidentiteit
- Het aandringen dat ze een ander geslacht hebben dan hun aan hun geboorte toegewezen geslacht
- Voorkeuren voor rollen van verschillende geslachten
- Sterke afwijzing van speelgoed, games en andere dingen die typisch worden geassocieerd met hun aan hun geboorte toegewezen geslacht
- Kleding dragen die typisch geassocieerd wordt met het andere geslacht
Mensen die genderdysforie ervaren, kunnen vaak uiten dat ze het andere geslacht willen zijn. Ze voelen zich vaak ongemakkelijk bij de geslachtsrollen en geslachtsexpressies van hun aan hun geboorte toegewezen geslacht. Dit kan zich uiten in gedragingen zoals aankleden als hun favoriete geslacht, spelen met speelgoed dat typisch wordt geassocieerd met het andere geslacht en afwijzing van veel genderstereotypisch gedrag.
Geslachtsdysforie is niet gerelateerd aan de seksuele geaardheid van een persoon. Mensen die genderdysforie ervaren, kunnen hetero, homoseksueel, lesbisch of biseksueel zijn. Mensen die genderdysforie voelen, kunnen ook niet-conform zijn of transgender zijn. Het is echter belangrijk om te erkennen dat niet iedereen die transgender is of niet-conform is, genderdysforie ervaart.
Genderidentiteit versus seksuele geaardheid
Het is ook belangrijk om het onderscheid tussen genderidentiteit en seksuele identiteit te herkennen. Genderidentiteit verwijst naar het interne gevoel van geslacht van een persoon, of dat nu mannelijk, vrouwelijk of buiten het genderbinaire getal is. Seksuele geaardheid verwijst naar de fysieke, emotionele of romantische aantrekkingskracht van een persoon op andere mensen
Waar gender te maken heeft met wie je bent, gaat seksualiteit over tot wie je je aangetrokken voelt. Sommige mensen met genderdysforie maken deel uit van de LGBTQ+-gemeenschap, maar het ervaren van genderdysforie betekent niet dat een persoon homoseksueel, lesbisch of biseksueel is.
Diagnose
Geslachtsdysforie is een diagnose die wordt vermeld in de Diagnostische en statistische handleiding voor geestelijke aandoeningen (DSM-5). In de vorige editie van de DSM stond het bekend als genderidentiteitsstoornis. Dit werd in 2013 veranderd om het stigma weg te nemen dat hoort bij het een stoornis noemen. Waar het eerder werd gepresenteerd als een stoornis gerelateerd aan identiteit, hanteert de DSM-5 een meer beschrijvende benadering die is gericht op het ongemak en de stress die dysforie veroorzaakt.
Bij adolescenten en volwassenen
Om als adolescent of volwassene te worden gediagnosticeerd met genderdysforie, moet een persoon klinisch significant lijden of beperkingen ervaren op sociale, werk- en andere belangrijke levensgebieden. Deze gevoelens moeten ten minste zes maanden aanhouden en gepaard gaan met ten minste twee van de volgende:
- Een significante incongruentie tussen primaire en secundaire geslachtskenmerken en het door het individu ervaren geslacht
- Een uitgesproken verlangen om van primaire of secundaire geslachtskenmerken af te komen
- Een verlangen om de primaire of secundaire geslachtskenmerken van hun ervaren geslacht te hebben
- Een verlangen om hun ervaren geslacht te zijn
- Een wens om behandeld te worden als hun ervaren geslacht
- Een overtuiging dat ze het gedrag, de gevoelens en reacties hebben die kenmerkend zijn voor hun ervaren geslacht
Bij kinderen
Kinderen kunnen ook genderdysforie ervaren. Het is niet ongewoon dat kinderen gender-niet-conform gedrag vertonen, dus het is belangrijk om onderscheid te maken tussen typisch kindergedrag en echte genderdysforie.
Net als bij volwassenen moeten kinderen gedurende minimaal zes maanden beperkingen in het functioneren of significante stress ervaren. Ze moeten ook ten minste zes van de volgende symptomen ervaren:
- De aandrang dat ze het andere geslacht zijn of een verlangen om het andere geslacht te zijn
- Een voorkeur voor fantasiespel of fantasiespel als de tegenovergestelde genderrol
- Een voorkeur voor kleding die doorgaans wordt geassocieerd met het andere geslacht
- Een voorkeur voor speelgoed dat stereotiep de voorkeur heeft van het andere geslacht
- Speelgoed of activiteiten afwijzen die doorgaans worden geassocieerd met het toegewezen geslacht
- Afkeer uiten voor hun fysieke geslachtskenmerken
- Een verlangen om de geslachtskenmerken te hebben die overeenkomen met hun genderidentiteit
- Liever spelen met andere kinderen van het andere geslacht
Tekenen van geslachtsdysforie bij kinderen kunnen al op 4 jaar aanwezig zijn. Deze symptomen worden vaak ernstiger naarmate kinderen ouder worden, vooral wanneer ze de fysieke veranderingen beginnen te ervaren die gepaard gaan met de puberteit.
Genderdysforie versus genderongelijkheid
Het is belangrijk op te merken dat genderdysforie en gendernonconformiteit niet hetzelfde zijn. Gendernonconformiteit omvat gedragingen en genderexpressies die niet overeenkomen met de stereotiepe normen die verband houden met het door de geboorte toegewezen geslacht van een persoon. Gendernonconformiteit wordt niet als een psychische stoornis beschouwd.
Oorzaken
De exacte oorzaken van genderdysforie zijn niet helemaal duidelijk, maar verschillende factoren kunnen een rol spelen. Genetica, hormonale invloeden tijdens de prenatale ontwikkeling en omgevingsfactoren kunnen een rol spelen.
Zo is prenatale blootstelling aan bepaalde chemicaliën in verband gebracht met verstoringen in de normale ontwikkeling van geslachtsbepaling voorafgaand aan de geboorte. Onderzoek wijst ook op een genetische link, aangezien er een hogere gedeelde prevalentie is tussen identieke tweelingen dan tussen twee-eiige tweelingen.
Het begin van genderdysforie is vaak tijdens de vroege kinderjaren. Hoewel de exacte mechanismen onduidelijk zijn, weten we dat wanneer kinderen worden geboren, ze een geslacht krijgen toegewezen op basis van hun fysieke anatomie. Het geslacht dat een kind bij de geboorte krijgt toegewezen, bepaalt vaak hoe het wordt opgevoed en hoe anderen met hen omgaan. Naarmate ze ouder worden, kunnen ze het gevoel krijgen dat er een mismatch is tussen hun genderidentiteit en hun toegewezen geslacht. In sommige gevallen kan deze mismatch leiden tot gevoelens van genderdysforie.
Behandeling
Behandeling voor genderdysforie is zeer individueel en gebaseerd op de unieke behoeften van elke persoon. Het richt zich meestal op het helpen van het individu om hun genderidentiteit te verkennen, vaak door hen in staat te stellen hun gender uit te drukken op een manier die overeenkomt met hun interne gevoel voor gender. Dit kan inhouden dat ze zich kleden op een manier die aansluit bij hun genderidentiteit, verschillende namen en voornaamwoorden gebruiken, of medische stappen ondernemen om het lichaam fysiek te veranderen.
Naast counseling kan de behandeling van geslachtsdysforie hormonen en geslachtsaanpassende chirurgie inhouden.
Medische opties
Sommige mensen met geslachtsdysforie geven misschien de voorkeur aan een uitgebreidere behandeling waarbij gebruik wordt gemaakt van geslachtshormonen en geslachtsbevestigende medische procedures. De behandeling kan ook lichaamsaanpassingen omvatten die helpen de uiterlijke presentatie van een persoon af te stemmen op hun interne genderidentiteit.
Hormoontherapie en chirurgie zijn twee manieren waarop dit kan worden bereikt. Maar nogmaals, de behandeling moet worden aangepast aan de behoeften en doelen van het individu. Sommige mensen willen misschien een volledige overgang bereiken naar het geslacht waarmee ze zich identificeren. Anderen willen misschien alleen de secundaire geslachtskenmerken minimaliseren, zoals gezichtshaar of borsten, die niet passen bij hun genderidentiteit.
Het is belangrijk om te onthouden dat hoewel chirurgische geslachtsbevestigingschirurgie een optie is, niet iedereen met geslachtsdysforie die keuze maakt. Een operatie is duur en wordt meestal niet vergoed door de verzekering. Niet iedereen wil een volledige geslachtsverandering. Hormoontherapie kan sommige mensen helpen, terwijl anderen ervoor kunnen kiezen om hun uiterlijke genderexpressie en manier van kleden te veranderen om overeen te komen met hun interne gevoel van genderidentiteit.
Masculiniserende en feminiserende hormonen kunnen soms helpen om gevoelens van genderdysforie te verminderen of op te lossen. Dergelijke hormonen kunnen bijwerkingen hebben, waaronder veranderingen in het libido en het potentieel voor manische, hypomanische of psychotische symptomen bij mensen met een onderliggende psychiatrische aandoening.
Mensen die niet in staat zijn om een van deze stappen te ondernemen, kunnen echter gevoelens van toegenomen psychische nood beginnen te ervaren, waaronder gevoelens van angst en depressie. In dergelijke gevallen kan psychotherapie mensen helpen zich meer op hun gemak te voelen bij het uiten van hun innerlijke gevoel van geslacht en het mentale welzijn verbeteren.
Psychotherapie
Sommige mensen willen misschien alleen counseling om hen te helpen zich meer op hun gemak te voelen met hun gevoelens, om hun identiteit te bevestigen en om hen te helpen om te gaan met gevoelens van angst of deze te verminderen. Relatie- of gezinstherapie kan partners, ouders en andere familieleden helpen leden beter begrijpen wat hun geliefde ervaart. Dit kan het individu helpen meer sociale en peer-ondersteuning te krijgen, wat een meer bevestigende omgeving kan bieden.
Psychotherapeutische behandelingen voor genderdysforie proberen niet de genderidentificatie van een persoon te veranderen. In plaats daarvan richt psychotherapie zich op het helpen van mensen om zich meer op hun gemak te voelen in hun identiteit en uitdrukking van hun geslacht.
Het doel is om mensen te helpen zich meer voldaan te voelen en hun kwaliteit van leven te verbeteren door gevoelens van dysforie te verminderen. Dit wordt soms bereikt door:
- Onderzoek naar genderidentiteit en -expressie
- Manieren leren om met stress om te gaan
- Zelfacceptatie oefenen
- Een ondersteunend netwerk opbouwen
- Beslissingen nemen over transitiemogelijkheden
- Relaties verbeteren
Therapie kan niet alleen mensen helpen gevoelens van dysforie te verminderen, maar het kan mensen in elke fase van het proces ook helpen hun kwaliteit van leven en welzijn te verbeteren.
Uitdagingen
Mensen die niet aan hun geslacht voldoen en hun families lopen vaak een verhoogd risico op stigmatisering en discriminatie vanwege hun genderidentiteit. Mensen met genderdysforie die transgender zijn of niet-conform zijn, lopen ook een hoger risico om het slachtoffer te worden van geweld of pesten.
Degenen die medische behandelingen ondergaan, zoals hormonen of chirurgische procedures, kunnen ook moeilijkheden ondervinden bij het verkrijgen van toegang tot passende gezondheidszorg en verzekeringsdekking voor hun behandeling.
Gevoelens van dysforie in combinatie met een gebrek aan sociale steun kunnen vaak bijdragen aan psychische problemen en andere problemen. Sommige aandoeningen die verband houden met mensen met genderdysforie zijn depressie, angst, middelenmisbruik, zelfbeschadiging en andere psychische problemen.
Onderzoek heeft ook aangetoond dat mensen met genderdysforie een hoger risico lopen om door zelfmoord te overlijden dan de algemene bevolking. Uit één onderzoek bleek dat 48,3% van de deelnemers met genderdysforie suïcidale gedachten had gehad en dat 23,8% minstens één keer zelfmoord had gepleegd.
Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Omgaan met
Omgaan met gevoelens van genderdysforie omvat doorgaans een behandeling die erop gericht is mensen te helpen zich meer op hun gemak te voelen met hun genderidentiteit. Enkele andere strategieën die mensen kunnen helpen omgaan met gevoelens van genderdysforie zijn:
- Ondersteuning vinden: Probeer lid te worden van een steungroep en praat met leeftijdsgenoten die soortgelijke ervaringen hebben gehad.
- Verminder ongemak: Gebruik praktijken zoals borstbinden of genitale plooien om fysieke kenmerken die bijdragen aan gevoelens van dysforie te minimaliseren.
- Zorg voor jezelf: Prioriteit geven aan zelfzorg en emotioneel welzijn, inclusief dingen doen waardoor u zich goed voelt over uzelf en uw lichaam.
- Bevestig uw identiteit: Probeer kleine dingen te doen die je genderidentiteit zullen helpen bevestigen. Dit kan zijn het dragen van bepaalde accessoires, het veranderen van je kapsel of het vragen van anderen om naar je te verwijzen met je favoriete voornaamwoorden.
- Plan voor de toekomst: Mensen kunnen er ook voor kiezen om juridische opties na te streven om over te stappen naar hun gewenste geslacht en om over te stappen in een sociale omgeving. Onderzoek de stappen en maak een plan dat u zal helpen naar uw langetermijndoelen te werken, of die doelen nu een medische, sociale of juridische overgang inhouden.
voornaamwoorden
Sommige mensen met genderdysforie geven er misschien de voorkeur aan om voornaamwoorden te gebruiken die overeenkomen met hun genderidentiteit. Of ze geven misschien de voorkeur aan het gebruik van de sekseneutrale, enkelvoudige "zij", "hen", "hun" voornaamwoorden.
Terwijl je werkt aan je langetermijndoelen, zoek dan naar oplossingen die je ook helpen om op korte termijn om te gaan met je gevoelens van dysforie. Dit kan inhouden dat je contact met de primaire of secundaire geslachtskenmerken die gevoelens van angst veroorzaken, wordt afgedekt of geminimaliseerd. Besteed tijd aan het onderzoeken van je identiteit en de manieren om die uit te drukken die voor jou goed voelen.
