Aanranding aan Amerikaanse universiteiten is een ernstig probleem, waarbij volgens het National Sexual Violence Resource Center één op de vijf vrouwen en één op de 16 mannen seksueel wordt misbruikt tijdens hun studie.
Volgens RAINN (Rape, Abuse & Incest National Network), ervaart 11,2% van alle studenten (studenten en afgestudeerden) verkrachting of aanranding door fysiek geweld, geweld of onbekwaamheid.
Dit is wat experts zeggen dat universiteitsbestuurders moeten doen om deze tarieven te verlagen, en wat eerstejaars studenten kunnen doen om zichzelf te beschermen.
Wat moeten hogescholen eraan doen?
Voorstanders zeggen dat een van de redenen waarom seksueel geweld op campussen nog steeds zo vaak voorkomt, is dat universiteitsbestuurders de omvang van het probleem ontkennen en geen goede systemen hebben om slachtoffers te helpen.
Zo kunnen gefragmenteerde meldkanalen en lange, omslachtige procedures het voor studenten moeilijk maken om aangif.webpte te doen van seksueel geweld.
Ze dringen er bij beheerders op aan meer te doen om overlevenden van seksueel geweld te beschermen in plaats van het publieke imago van hun school, waaronder:
- Het creëren van degelijk campusbeleid en -procedures om seksueel geweld te elimineren
- Nauw samenwerken met getrainde wetshandhavers om ervoor te zorgen dat incidenten volledig worden onderzocht en verwerkt
Vanessa Grigoriadis, auteur van "Blurred Lines: Rethinking Sex, Power & Consent on Campus", merkt ook op dat anti-aanval oriëntatieprogramma's van universiteiten niet effectief zijn. Ze zegt dat 99% van hen seminars over 'omstandersonderwijs' geeft, die studenten helpen aanvallen op anderen te stoppen in plaats van de studenten te leren hoe ze zichzelf kunnen beschermen met geavanceerde zelfverdedigingslessen.
Daarnaast dringt ze er bij universiteitsbestuurders op aan hun feestculturen onder de loep te nemen door drankmisbruik en door mannen gedomineerde studenten- en voetbalfeesten aan te pakken en studentenfeesten tijdens de eerste weken van de universiteit te verbieden.
"Kinderen die naar deze feesten gaan… hebben net hun ouderlijk huis verlaten", schrijft ze. "Ze mogen niet in een riskante partijcultuur worden geduwd terwijl ze gedesoriënteerd zijn."
5 tips voor inkomende studenten
Totdat hogescholen en universiteiten beseffen dat ze de sociale scene op hun campussen moeten veranderen en hun bewustzijns- en preventieprogramma's moeten verbeteren, zal de verantwoordelijkheid voor het vergroten van het bewustzijn van seksueel geweld bij ouders en studenten komen te liggen, zegt Grigoriadis.
Om zichzelf te beschermen, moeten eerstejaarsstudenten zich meer bewust worden van de risico's van seksueel geweld en leren hoe ze zichzelf kunnen beschermen in hun nieuwe en vaak onbekende omgeving.
Hier zijn enkele tips om inkomende studenten veilig te houden en bewuster te maken.
Wees je bewust van de "rode zone"
Sociologen die seksueel geweld bestuderen, noemen het begin van de universiteit 'de rode zone', of het meest risicovolle deel van het leven van een studente.
Volgens de United Educators, Amerika's grootste collegiale verzekeringsmaatschappij, is 73% van de slachtoffers van seksueel geweld op universiteiten eerste- of tweedejaarsstudenten.
"Tijdens deze periode loopt een niet-gelieerde vrouwelijke student (dat wil zeggen voordat ze een studentenvereniging betreedt) het meeste risico van alle studenten op de campus voor mishandeling."
Waarom? Ze bevindt zich in een nieuwe omgeving met weinig of geen sterke contacten, zegt Grigoriadis. Ze schrijft zich in voor lessen, maakt nieuwe vrienden, leert de campuskaart kennen en laat haar op haar hoede. Een niet-gelieerde vrouwelijke studente kan in het verleden ook weinig drinkervaring hebben.
Onthoud wie je vrienden zijn
"Kinderen hebben tegenwoordig de illusie dat de vrienden die ze hebben op Facebook, Snapchat en Instagram echt hun vrienden zijn", zegt Grigoriadis. "Die 500 'vrienden' zijn niet echt hun vrienden."
Echte vrienden kunnen onderscheiden van 'vrienden' op sociale media is belangrijk voor beide geslachten, zegt Grigoriadis. "Op de universiteit moeten beide geslachten begrijpen dat ze worden omringd door een heleboel kennissen, en niet iedereen is te vertrouwen."
Mannen moeten beseffen dat het gevaarlijk is om vrouwelijke klasgenoten mee naar huis te nemen waarvan ze denken dat ze 'vrienden' zijn omdat ze elkaars foto's op Instagram leuk vonden.
"Meisjes hebben hardop gesproken over hoe geschonden ze zich voelen door veel van hun seksuele ervaringen op de universiteit, en je wilt niet een van die jongens zijn die iemand schendt, zelfs als je het niet van plan was", zegt Grigoriadis. "Jongens hebben regels nodig voor hun super-casual afspraken, en een van die regels zou moeten zijn dat je geen meisje mee naar huis neemt dat te dronken lijkt om toestemming te geven."
Raak niet betrokken bij groepschats
Grigoriadis raadt eerstejaarsjongens af om met andere studenten in groep te chatten, inclusief jongens van hun studentenkamer, belofteklas of atletiekgroep.
"Het soort gesprek dat jongens om vier uur 's ochtends met elkaar voeren in de groepschat heeft geen zin", zegt ze. "Op dat tijdstip van de nacht wordt deze technologie een manier om elkaar aan te sporen seks te hebben", waaronder mogelijk misbruik van meisjes.
Blijf te allen tijde in een groep
De belangrijkste tip van Grigoriadis voor inkomende vrouwelijke studenten is om in een groep te blijven. Ze raadt studenten aan om samen in een "kudde" door de campus te lopen en naar fratparty's en spoort studenten aan om nooit een meisje achter te laten als je naar huis gaat.
Ze merkt ook op dat het primaire risico van aanranding niet op het eigenlijke studentenfeest is, maar na het studentenfeest wanneer je teruggaat naar de slaapzaal. "Je moet heel duidelijk zijn over waarom je om 2 uur 's nachts in de kamer van die man bent", zegt Grigoriadis, eraan toevoegend dat "gewoon rondhangen" geen duidelijk genoeg reden is.
"Grenzen en een goede besluitvorming staan hierbij centraal. Breng jezelf niet in een gevaarlijke situatie", zegt Grigoriadis.
Gebruik "Ja betekent Ja" als richtlijn
In het verleden was de regel over vrijwillige seks dat "nee nee betekent", wat betekent dat een vrouw "nee" moest zeggen om het gedrag van de man te stoppen. Maar Grigoriadis zegt dat "ja betekent ja" een veel betere richtlijn is.
"Dat betekent dat jongens nu expliciet moeten vragen of een soort signaal moeten krijgen of een vrouw seks wil hebben", zegt ze. "Stilte is niet langer toestemming. Een jongen zou kunnen zeggen: 'Vind je dit goed?' En het meisje kan antwoorden."
Wat meer is, als het vrouwtje te dronken is om ja te antwoorden, dan is het niet met wederzijdse instemming. Grigoriadis denkt dat deze nieuwe richtlijn zeer effectief zou zijn als meer universiteiten deze zouden overnemen.
Een woord van Verywell
Seksueel geweld op universiteitscampussen is een groeiend probleem waar ouders en studenten de tijd voor moeten nemen om er meer over te weten te komen. En omdat Amerikaanse hogescholen en universiteiten nog steeds proberen het veranderende seksuele klimaat in te halen, ligt de verantwoordelijkheid voor het opleiden van nieuwe eerstejaarsstudenten over de risico's van seksueel geweld grotendeels bij de ouders en de studenten zelf.
De sleutel is om ervoor te zorgen dat uw student niet alleen begrijpt dat de risico's reëel zijn, maar ook weet hoe hij de kans kan verkleinen dat dit in hun leven zal gebeuren.
Bovendien moeten ouders en studenten zich realiseren dat seksueel geweld op universiteitscampussen anders is dan de algemeen aanvaarde kijk op verkrachting.
"We hebben het niet over een vreemdeling die zich verstopt in de struiken buiten de bibliotheek. En vaak hebben we het niet eens over fysiek geweld of emotioneel beledigende tactieken", legt Grigoriadis uit. "Dit is dom, onvolwassen en ja, crimineel gedrag van puberende jongens die over de schreef gaan als ze denken dat ze ermee weg kunnen komen."
Als u een overlevende bent van aanranding, kunt u contact opnemen met de RAINN National Sexual Assault Hotline op 1-800-656-4673 om vertrouwelijke ondersteuning te krijgen van een getraind personeelslid bij een lokale RAINN-filiaal.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.