Een medisch model is een "reeks procedures waarin alle artsen zijn opgeleid." Psychiater R.D. Laing bedacht de term in De politiek van het gezin en andere essays (1971).
De gedachtegang van het medische model is dat men denkt dat psychische stoornissen het product zijn van fysiologische factoren. Het medische model, dat meer wordt gebruikt door psychiaters dan door psychologen, behandelt psychische stoornissen als lichamelijke ziekten waarbij medicatie vaak wordt gebruikt bij de behandeling.
Aanhangers van het medische model beschouwen symptomen meestal als veelbetekenende tekenen van de innerlijke lichamelijke aandoening. Ze geloven dat als symptomen met elkaar samenhangen, het kan worden gekarakteriseerd als een syndroom
Aannames medisch model
De biologische benadering van het medische model richt zich op genetica, neurotransmitters, neurofysiologie, neuroanatomie, enzovoort. Psychopathologie zegt dat stoornissen een organische of lichamelijke oorzaak hebben. De benadering suggereert dat mentale aandoeningen verband houden met de fysieke structuur en het functioneren van de hersenen.
Symptomen van psychische aandoeningen, zoals hallucinaties, kunnen worden gecategoriseerd als syndromen veroorzaakt door ziekte. Deze symptomen stellen een psychiater in staat een diagnose te stellen en een behandeling voor te schrijven
Het gebruik van medicatie bij de behandeling
Op basis van het medische model moet geestesziekte gedeeltelijk als een medische aandoening worden behandeld. Deze behandeling is meestal het gebruik van voorgeschreven medicijnen.
Medicijnen voor psychische aandoeningen veranderen de hersenchemie. In de meeste gevallen voegen of wijzigen deze medicijnen een chemische stof die verantwoordelijk is voor problemen met stemming, perceptie, angst of andere problemen. In de juiste dosering kan medicatie een zeer positieve invloed hebben op het functioneren
Hersenchemie van angststoornissen
Studies hebben aangetoond dat degenen die lijden aan angststoornissen, waaronder fobieën, een probleem hebben met de regulatie van serotonineniveaus in hun hersenen. Serotonine is een chemische stof die werkt als een neurotransmitter. Neurotransmitters moduleren de signalen tussen neuronen en andere cellen. Serotonine werkt in de hersenen en matigt onder andere de stemming.
Een te hoog of te laag serotoninegehalte kan zowel depressie als angst veroorzaken. Daarom worden fobieën vaak behandeld met een klasse antidepressiva die bekend staat als selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's).
Normaal gesproken komt serotonine vrij uit een zenuwcel in de synaptische opening tussen cellen. Het wordt herkend door de tweede zenuwcel, die vervolgens een signaal naar de hersenen stuurt. De serotonine wordt dan teruggevangen door de eerste zenuwcel.
Een SSRI voorkomt dat een deel van de serotonine opnieuw wordt opgenomen. Het blijft in de synapsspleet om de tweede zenuwcel verder te stimuleren. SSRI's zijn niet de enige medicijnen die worden gebruikt bij de behandeling van fobieën, maar ze behoren tot de meest effectieve
