Als u de diagnose PTSS heeft, kunt u moeite hebben met zelfcompassie. De symptomen van PTSS kunnen zeer intens zijn en kunnen veel aspecten van iemands leven verstoren. Als gevolg hiervan kun je schuld- of schaamtegevoelens ervaren, negatieve gedachten over jezelf of gevoelens dat je waardeloos bent of een mislukkeling bent.
Dit zijn veelvoorkomende gedachten bij mensen met PTSS, maar ze zijn niet waar en kunnen de zaken voor u erger maken. We zullen strategieën delen om te leren hoe je meer medelevend naar jezelf kunt zijn.
Waarom een gebrek aan zelfcompassie gevaarlijk is voor mensen met PTSS?
Een gebrek aan zelfcompassie kan een enorme impact hebben op het herstel van PTSS. Dit is waarom:
- Deze manier van denken en leven kan uw motivatie verminderen om door te gaan met moeilijke momenten in de behandeling.
- Het kan gevoelens van hulpeloosheid en hopeloosheid vergroten. Je zou bijvoorbeeld kunnen denken: "Ik ben een mislukkeling, dus wat heeft het voor zin om door te gaan met de behandeling?"
- Een gebrek aan zelfcompassie kan ook sterke gevoelens van schaamte en schuld met zich meebrengen, waardoor emoties nog moeilijker te hanteren kunnen zijn.
- Ten slotte kan een laag zelfcompassie leiden tot zelfdestructief gedrag. U kunt bijvoorbeeld beginnen met opzettelijke zelfbeschadiging als een vorm van zelfbestraffing.
Zelfcompassie kan moeilijk zijn om te vergroten, maar het is erg belangrijk voor uw herstel en welzijn om dit te doen.
Hieronder staan enkele strategieën om een sterker gevoel van zelfcompassie te kweken bij het omgaan met PTSS.
Hoe mensen met PTSS hun zelfcompassie kunnen vergroten
Gelukkig zijn er veel manieren om aan je zelfcompassie te werken. Hier zijn enkele van de meest effectieve strategieën:
- Erken dat je een mens bent. Als je erg hoge verwachtingen stelt die je niet kunt waarmaken, is het moeilijk om compassie voor jezelf te hebben. U kunt bijvoorbeeld een tijdlijn in gedachten hebben voor het verbeteren van uw PTSS-symptomen door middel van behandeling. Maar verschillende mensen gaan in verschillende snelheden door de behandeling. Sommige mensen merken onmiddellijke winst, terwijl anderen wat meer tijd nodig hebben om de voordelen van de behandeling op te merken. Het stellen van zeer hoge eisen of verwachtingen vergroot de kans dat je ze niet zult halen, wat gevoelens van waardeloosheid, hulpeloosheid, hopeloosheid en mislukking kan vergroten. Erken dat je een mens bent en dat er tijden zullen zijn dat je worstelt of uitglijdt. Dit is normaal en eigenlijk een positief onderdeel van het herstelproces. Die momenten van worsteling kunnen je helpen gebieden te identificeren waaraan je moet blijven werken, en je helpen nieuwe copingstrategieën te vinden om soortgelijke worstelingen in de toekomst te voorkomen.
- Houd rekening met negatieve zelfgerichte gedachten. Alleen omdat je een negatieve zelfgerichte gedachte hebt, wil nog niet zeggen dat het waar is. Onze gedachten zijn grotendeels het resultaat van gewoonte. We kunnen ze niet altijd vertrouwen, en dit is vooral het geval voor negatieve gedachten over het zelf. Zulke gedachten leiden over het algemeen alleen maar tot meer schaamte en schuldgevoel. Mindfulness kan een zeer nuttige strategie zijn om negatieve gedachten te beheersen. Als je je bewust bent van gedachten, kun je een stap terug doen, zodat je je er niet mee verbindt of ze als waarheid beschouwt. Dit zal hun intensiteit verminderen en uiteindelijk de frequentie waarmee ze voorkomen.
- Oefen zelfzorg. Wanneer mensen weinig zelfcompassie voelen, lopen ze een groter risico om zelfdestructief gedrag te vertonen of zichzelf te isoleren van sociale steun. Als je weinig zelfcompassie ervaart, is het erg belangrijk om te handelen op een manier die in strijd is met die gevoelens. Onthoud: zelfs als we onze gedachten of gevoelens niet altijd kunnen beheersen, hebben we altijd een zekere mate van controle over ons gedrag en de keuzes die we maken. Dus als je je waardeloos voelt, gedraag je dan op een manier die tegengesteld is aan dat gevoel door je bezig te houden met een soort zelfzorgactiviteit. Doe iets leuks voor jezelf en je lichaam. Zelfzorg kan moeilijk zijn als je erg sterke negatieve gedachten of gevoelens hebt. Maar zelfs een kleine zelfzorgactiviteit kan voorkomen dat deze gedachten en gevoelens de overhand krijgen. Doen alsof je om jezelf geeft, kan uiteindelijk leiden tot werkelijke gevoelens en gedachten van zelfcompassie.
- Valideer je emoties. Een andere manier om zelfcompassie te vergroten, is door je emoties te valideren. We ervaren emoties niet willekeurig. Ze zijn er met een reden. Emoties zijn de manier waarop ons lichaam met ons communiceert. Wanneer we onszelf in elkaar slaan omdat we bepaalde emoties hebben, is alles wat we doen onze emotionele nood vergroten. Erken daarom dat je emoties belangrijk en redelijk zijn. Probeer te luisteren naar wat je emoties je vertellen en besef dat het oké is om die emoties te hebben.
- Zelfdestructief gedrag verminderen. Een gebrek aan zelfcompassie kan leiden tot zelfdestructief gedrag, zoals opzettelijke zelfbeschadiging, eetstoornissen (bijvoorbeeld eetbuien en beperkingen) of middelengebruik. Dit gedrag kan een vorm van zelfbestraffing zijn, en ze zijn erg destructief als je ook met PTSS te maken hebt. Hoewel ze in eerste instantie je gevoelens van angst kunnen verminderen, zullen ze op de lange termijn alleen maar een gevoel van schaamte, waardeloosheid of hulpeloosheid versterken. Het is belangrijk om stappen te ondernemen om dit gedrag te verminderen. Strategieën gericht op impulsbeheersing kunnen hiervoor bijzonder nuttig zijn.
- Oefen daden van vriendelijkheid. Als je het gevoel hebt dat je niets kunt doen om jezelf te helpen, maak dan de keuze om anderen te helpen. Door met mededogen naar anderen te handelen, kun je je eigen zelfcompassie verbeteren. Bovendien zijn er aanwijzingen dat het helpen van anderen het herstel van een traumatische gebeurtenis kan vergemakkelijken. Anderen helpen door bijvoorbeeld vrijwilligerswerk te doen, kan je humeur verbeteren, een gevoel van voldoening en keuzevrijheid geven en een gevoel van eigenwaarde teweegbrengen.
- Erken je prestaties. Tot slot, erken wat je hebt bereikt. Het is vooral belangrijk om prestaties te erkennen die je hebt gemaakt ondanks de ervaring van PTSS-symptomen. Noteer moeilijke taken die u hebt volbracht of uitdagende situaties die u met succes hebt doorlopen. Erken prestaties, zowel groot als klein. We schuiven vaak kleine prestaties opzij, maar geen prestatie is te klein als je PTSS hebt. Geef jezelf de eer voor het tonen van kracht en doorzettingsvermogen ondanks het omgaan met een PTSS-diagnose.
Zelfcompassie is erg belangrijk bij het herstellen van PTSS. Maar het is ook heel moeilijk om te koesteren. Probeer alle bovenstaande strategieën uit en ontdek welke combinatie van activiteiten en gedragingen voor jou het beste werkt. Je vooruitgang kan langzaam zijn, maar zelfs een kleine hoeveelheid zelfcompassie kan een enorme impact hebben op je mentale en emotionele gezondheid.
Krijg advies van de Verywell Mind Podcast
Gehost door hoofdredacteur en therapeut Amy Morin, LCSW, deelt deze aflevering van The Verywell Mind Podcast hoe je aardiger voor jezelf kunt zijn.
