Mephedrone is een recente designerdrug, gewoonlijk badzout genoemd, en is een van de meest populaire recreatief gebruikte nieuwe psychoactieve stoffen. Net als MDMA vertoont het overeenkomsten met stimulerende middelen en met hallucinogenen, en uit psychofarmacologisch onderzoek blijkt dat het vergelijkbaar is met stimulerende middelen, zoals amfetaminen. Hoewel het populair is geworden als een veiliger alternatief, zijn er medische risico's verbonden aan dit medicijn, en de risico's zijn vergelijkbaar met die van amfetaminen.
Hoewel nieuw in de drugswereld, is er beperkt onderzoek gedaan naar de effecten van mefedron. Dit is hoe gebruikers zeggen dat het voelt om high te worden van mefedron.
Dosering en duur van intoxicatie
Een onderzoek onder 100 mefedrongebruikers gaf aan dat een gemiddelde dosis van 97 mg, waarbij 500 mg doorgaans wordt geconsumeerd in de loop van een drugsgebruikende sessie. De typische eerste sessie duurde 6 uur en andere medicijnen werden gebruikt in combinatie met mefedron. Bij deze eerste keer van gebruik meldden deelnemers dat ze alcohol dronken, cocaïne gebruikten, MDMA gebruikten, cannabis rookten en/of ketamine gebruikten.
In de daaropvolgende sessies slikten de meesten 125 mg intranasaal door te snuiven of oraal. De injectie komt veel minder vaak voor, maar is gedocumenteerd, soms met ernstige negatieve gevolgen. Deze latere ervaringen duurden meestal 10 uur, waarin 1000 mg, met pauzes van 60 minuten tussen de doseringen. Gebruik van andere middelen bleef de norm en het gebruik vond plaats in groepjes van een stuk of tien.
Stimulerende effecten
De eerste sensaties die gepaard gaan met high worden van mefedron zijn vergelijkbaar met die van andere stimulerende middelen, en omvatten 'zelfvertrouwen', 'zoemen', 'duizeligheid' en 'verminderde concentratie en geheugen'. In een ander onderzoek beschreven gebruikers van mefedron een prettige stemming, euforie, gemak, onderdrukte eetlust, droge mond, scherpere waarneming, slapeloosheid en verhoogde energie die meestal voorkomen wanneer ze mefedron gebruiken.
De stimulerende en stimulerende effecten van mefedron, net als bij andere stimulerende middelen, zijn vaak een motivator voor gebruikers om het medicijn te nemen. Het gebrek aan slaap dat gepaard gaat met het gebruik van stimulerende middelen, waaronder mefedron, is echter algemeen bekend en omvat mentale en fysieke problemen, vooral na langdurig gebruik.
Entactogene effecten
Entactogene effecten dragen bij aan de meer directe gevoelens van stimulatie en klaarwakker en energiek zijn, met gevoelens van verbinding met zichzelf en anderen. Dit wordt door gebruikers beschreven als gevoel
dicht bij anderen staan, meer empathie hebben en het vaakst worden toegeschreven aan de drug, ecstasy of MDMA. Een vermindering van gevoelens van vijandigheid jegens anderen en een toegenomen gevoel van persoonlijk inzicht worden ook gerapporteerd.
Wanneer deze gevoelens van comfortabel zijn met anderen en met zichzelf worden gecombineerd met toegenomen gevoelens van seksueel verlangen en stimulatie, verbeterde stemming, spraakzaamheid, intensivering van de zintuiglijke ervaring, toegenomen zelfvertrouwen en toegenomen drang om te bewegen, is het gemakkelijk te zien hoe mephedrone kan een feest worden en drugs spelen. Inderdaad, net als bij ecstasy, kan het gebruik van mefedron gemakkelijk worden overgedragen van de nachtclubscène naar seksfeesten. Helaas verhoogt dit ook de risico's voor gebruikers.
verlangens
Zelfs kort nadat ze mefedron hadden ingenomen, rapporteerden gebruikers een sterk gevoel van 'meer willen' van het medicijn. Dit verlangen naar mefedron was het meest gemelde acute effect van het medicijn in één onderzoek
Verder werd 'mephedrone willen' ook geïntensiveerd toen gebruikers eigenlijk nuchter waren maar aan hun volgende mephedrone dachten.
Intrekking gerelateerde effecten
Vermoeidheid, slapeloosheid, verstopte neus en verminderde concentratie waren de meest voorkomende ontwenningsgerelateerde effecten (met verstopte neus het meest intense effect).