Verliefd worden is gemakkelijk, maar relaties kunnen moeilijk zijn, ondanks wat Hollywood ons probeert te verkopen. Net als al het andere in het leven dat de moeite waard is, vergen relaties werk. Sommige stellen doorstaan met succes de stormen die onvermijdelijk ontstaan, terwijl anderen gewoon uit elkaar drijven.
Als het om koppelen gaat, is er geen handleiding. Herinner je je die oude mantra op de speelplaats: eerst komt liefde, dan komt het huwelijk, dan komt die en die en een kinderwagen? Was het maar zo simpel. Terwijl sommige stellen dit traditionele traject volgen, doen veel mensen dat niet. Er gaan minder paren trouwen, sommigen krijgen kinderen voor het huwelijk en sommigen kiezen ervoor om helemaal geen kinderen te krijgen. Elke relatie, zoals elk individu, is uniek.
Ongeacht het pad dat men kiest als het gaat om romantische relaties - of het nu door het gangpad is of over continenten heen - de inherente stadia van liefde en gehechtheid blijven in wezen hetzelfde. Het vermogen van koppels om door deze fasen te navigeren, is vaak de sleutel tot hun relatietevredenheid.
Neurowetenschappers en 'liefdesexperts' hebben vier stadia van een relatie geschetst. Deze stadia gaan van verliefd worden naar nog lang en gelukkig leven (of in ieder geval voor een tijdje). Hier zijn manieren om met succes door deze stadia te navigeren.
1. Het euforische stadium
De afgelopen decennia hebben Helen Fisher, Ph.D., neurowetenschapper en Senior Research Fellow aan het Kinsey Institute, en Lucy Brown, Ph.D., Clinical Professor in Neurology aan het Einstein College of Medicine in New York, de hersenactiviteit van verliefde mensen, van de vroege tot de latere stadia.
Brown legt uit dat: "In het begin van een relatie - de fase van verliefd worden - is de ander het middelpunt van je leven. Je vergeeft alles in deze vroege stadia. De ander heeft fouten en je ziet ze, maar dat maakt niet uit. Misschien laten ze hun vuile vaat in de gootsteen, maar ze maken je minstens dagelijks aan het lachen, dus het is goed. De goede dingen wegen hier zwaarder dan de negatieve."
Een van de meest significante bevindingen in de hersenkarteringsstudies (waarvan werd vastgesteld dat het een sleutelfactor was voor het succes van relaties) betreft wat Brown aanduidt als de opschorting van een negatief oordeel.
"In dit vroege stadium vertonen veel mensen een afname van activiteit in de prefrontale cortex, het deel van de hersenen dat te maken heeft met het negatieve oordeel van mensen."
Met andere woorden, hoe langer een paar een negatief oordeel over elkaar kan opschorten, hoe groter de kans dat ze een relatiesucces hebben.
Toen ze de deelnemers volgden, ontdekten de onderzoekers dat de paren die drie jaar of langer bij elkaar waren gebleven, de meest verminderde activiteit in dit deel van de hersenen hadden.
Hoe lang blijft dat zo?
Hoe lang duurt de romantische fase? Studies hebben geschat dat de euforische fase zes maanden tot twee jaar kan duren. Hoewel een klein deel van de bevolking (ongeveer 15% tot 30%) zegt nog steeds verliefd te zijn en dat het nog steeds voelt als de eerste zes maanden - zelfs na 10 of 15 jaar later.
Brown legt uit: "We weten niet waarom dit is. Ik denk niet per se dat het komt omdat ze hun zielsverwanten hebben gevonden. Ik denk dat het de persoon is. Sommige mensen vinden het gemakkelijker om de eerdere stadia weer op te rakelen. wij kunnen dat niet."
Voor de algemene bevolking zal de bedwelming van nieuwe liefde uiteindelijk veranderen in de volgende fase: vroege gehechtheid.
2. De vroege hechtingsfase
In de vorige fase van euforische liefde nemen onbewuste factoren als aantrekkingskracht en het activeren van het beloningssysteem het over. In de onderzoeken van Fisher en Brown toonden de hersenscans van koppels in de vroege stadia van liefde hoge niveaus van dopamine, de chemische stof die het beloningssysteem activeert door een intense stroom van plezier teweeg te brengen.
De auteurs van het onderzoek schreven dat deze hoge niveaus van dopamine hetzelfde effect op de hersenen hebben als het nemen van cocaïne
In deze volgende fase begint het meer ontwikkelde deel van de hersenen het over te nemen, inclusief het ventrale pallidum (het gebied van de hersenen dat verbonden is met gevoelens van gehechtheid, en de gehechtheidshormonen, vasopressine en oxytocine - soms aangeduid als "de liefde hormoon").
Je weet wanneer je het vroege hechtingsstadium hebt bereikt wanneer, volgens Brown: "Je kunt slapen! Je denkt niet 24 uur per dag aan (je partner). Het is makkelijker om andere dingen in je leven te doen.”
Stellen die minstens een jaar getrouwd waren, beschreven liefde anders. "Het is rijker, dieper, het is ze beter kennen", zegt Brown. "Herinneringen zijn geïntegreerd - zowel positief als negatief - je hebt wat moeilijkheden doorgemaakt en je hebt een sterke gehechtheid ontwikkeld."
3. De crisisfase
De derde fase is vaak het punt van maken of breken van relaties. Wat er in deze fase gebeurt, is cruciaal voor wat daarna komt. Brown noemt dit de "zevenjarige of vijfjarige jeuk".
"Bijna elke relatie heeft een fase van uit elkaar drijven", zegt Brown. 'Of je blijft afdrijven, of je komt weer bij elkaar. Je hebt een crisis nodig om er doorheen te komen en om er samen over te kunnen praten – je bent zowel gegroeid als veranderd.”
Voor sommige paren zal het hebben van kinderen de relatie verstevigen of genoeg stress veroorzaken om de relatie uit elkaar te laten vallen.
Als een paar een crisis met succes kan overwinnen, gaan ze door naar de volgende fase: diepe gehechtheid.
4. De fase van diepe gehechtheid
De diepe hechtingsfase is de stilte na de storm. Op dit punt kent een paar elkaar goed, ze hebben de onvermijdelijke ups en downs meegemaakt, ze weten dat ze crises aankunnen en hebben waarschijnlijk een plan gemaakt om toekomstige crises aan te pakken.
Bij het beschrijven van deze fase van relaties is de term die Brown herhaalt 'kalm'. “Als stellen al jaren samen zijn. Het is gewoon heel erg rustig. En het is veilig.”
De diepe gehechtheidsfase kan lang duren. Als je geluk hebt, kan het een leven lang meegaan.
Doorgaan
Hoe kunnen we de liefde gaande houden? Volgens onderzoekers is nieuwigheid een van de meest effectieve manieren om de vonk levend te houden. Studies die paren jarenlang hebben gevolgd, hebben aangetoond dat het samen doen van nieuwe, opwindende en uitdagende activiteiten enorme voordelen heeft voor relaties.
Dr. Art Aron, een van Fisher en Brown's belangrijkste medewerkers, en zijn vrouw, Dr. Elaine Aron ontwikkelden het "Self Expansion Model" dat inzicht biedt in de vroege stadia van liefde en gedeeltelijk verklaart waarom de eerste paar maanden van een nieuwe relatie voelen zo bedwelmend
“Als je een relatie aangaat, vergroot je letterlijk wie je bent. Je neemt het op zich en deelt in het perspectief van je partner op de wereld, naast dat van jezelf, hun sociale status, hun middelen. De voordelen van nieuwe en uitdagende ervaringen samen zijn enorm. En ze blijven."
Het opschorten van het oordeel, het opnieuw ontsteken van de vroege stadia en het behouden van nieuwigheid, misschien wel de sleutels tot het kraken van de code van blijvende liefde.
