Een hypothese is een voorlopige uitspraak over de relatie tussen twee of meer variabelen. Het is een specifieke, toetsbare voorspelling over wat u verwacht dat er in een onderzoek zal gebeuren.
Een onderzoek dat is ontworpen om te kijken naar de relatie tussen slaaptekort en testprestaties, kan bijvoorbeeld een hypothese hebben die stelt: "Dit onderzoek is ontworpen om de hypothese te beoordelen dat mensen met slaaptekort slechter zullen presteren op een test dan individuen die niet slapen. -beroofd."
De hypothese in de wetenschappelijke methode
In de wetenschappelijke methode, of het nu gaat om onderzoek in psychologie, biologie of een ander gebied, geeft een hypothese weer wat de onderzoekers denken dat er in een experiment zal gebeuren. De wetenschappelijke methode omvat de volgende stappen:
- Een vraag vormen
- Achtergrondonderzoek doen
- Een hypothese maken
- Een experiment ontwerpen
- Gegevens verzamelen
- De resultaten analyseren
- Conclusies trekken
- De resultaten communiceren
De hypothese is een voorspelling, maar het houdt meer in dan een gok. Meestal begint de hypothese met een vraag die vervolgens wordt onderzocht door middel van achtergrondonderzoek. Pas op dit punt beginnen onderzoekers een toetsbare hypothese te ontwikkelen. Tenzij u een verkennend onderzoek maakt, moet uw hypothese altijd uitleggen wat u doet verwachten gebeuren.
In een onderzoek naar de effecten van een bepaald medicijn, zou de hypothese kunnen zijn dat onderzoekers verwachten dat het medicijn een bepaald effect heeft op de symptomen van een specifieke ziekte. In de psychologie kan de hypothese zich richten op hoe een bepaald aspect van de omgeving een bepaald gedrag kan beïnvloeden.
Onthoud dat een hypothese niet correct hoeft te zijn. Hoewel de hypothese voorspelt wat de onderzoekers verwachten te zien, is het doel van het onderzoek om te bepalen of deze gok goed of fout is. Bij het uitvoeren van een experiment kunnen onderzoekers een aantal factoren onderzoeken om te bepalen welke kunnen bijdragen aan het uiteindelijke resultaat.
In veel gevallen kunnen onderzoekers ontdekken dat de resultaten van een experiment Niet doen ondersteunen de oorspronkelijke hypothese. Bij het schrijven van deze resultaten kunnen de onderzoekers andere opties voorstellen die in toekomstige studies moeten worden onderzocht.
Een hypothese formuleren
In veel gevallen kunnen onderzoekers een hypothese trekken uit een specifieke theorie of voortbouwen op eerder onderzoek. Eerder onderzoek heeft bijvoorbeeld aangetoond dat stress het immuunsysteem kan beïnvloeden. Dus een onderzoeker zou kunnen veronderstellen: "Mensen met een hoog stressniveau zullen meer kans hebben om een verkoudheid op te lopen na blootstelling aan het virus dan mensen met een laag stressniveau."
In andere gevallen kunnen onderzoekers kijken naar algemeen aanvaarde overtuigingen of volkswijsheid. "Vogels van een veer komen samen" is een voorbeeld van volkswijsheid die een psycholoog zou kunnen proberen te onderzoeken. De onderzoeker zou een specifieke hypothese kunnen stellen dat "Mensen de neiging hebben om romantische partners te selecteren die qua interesses en opleidingsniveau op hen lijken."
Elementen van een goede hypothese
Als je probeert een goede hypothese te bedenken voor je eigen onderzoek of experimenten, stel jezelf dan de volgende vragen:
- Is je hypothese gebaseerd op je onderzoek naar een onderwerp?
- Kan je hypothese worden getest?
- Bevat uw hypothese onafhankelijke en afhankelijke variabelen?
Voordat je met een specifieke hypothese komt, besteed je wat tijd aan achtergrondonderzoek. Als je eenmaal een literatuuronderzoek hebt gedaan, begin dan na te denken over mogelijke vragen die je nog hebt. Besteed aandacht aan de discussiesectie in de tijdschriftartikelen die u leest. Veel auteurs zullen vragen stellen die nog moeten worden onderzocht.
Om een hypothese te vormen, moet u deze stappen nemen:
- Verzamel zoveel mogelijk observaties over een onderwerp of probleem.
- Evalueer deze observaties en zoek naar mogelijke oorzaken van het probleem.
- Maak een lijst met mogelijke verklaringen die u misschien wilt onderzoeken.
- Nadat u enkele mogelijke hypothesen hebt ontwikkeld, bedenkt u manieren waarop u elke hypothese kunt bevestigen of ontkrachten door middel van experimenten. Dit staat bekend als falsifieerbaarheid.
falsifieerbaarheid
In de wetenschappelijke methode, falsifieerbaarheid is een belangrijk onderdeel van elke geldige hypothese. Om een claim wetenschappelijk te kunnen toetsen, moet het mogelijk zijn dat de claim onwaar kan worden bewezen.
Studenten verwarren het idee van falsifieerbaarheid soms met het idee dat het betekent dat iets onwaar is, wat niet het geval is. Wat falsifieerbaarheid betekent, is dat: als iets niet waar was, dan is het mogelijk om demonstreren dat het vals is.
Een van de kenmerken van pseudowetenschap is dat het beweringen doet die niet kunnen worden weerlegd of bewezen onjuist zijn.
Operationele definities
Een variabele is een factor of element dat kan worden gewijzigd en gemanipuleerd op manieren die waarneembaar en meetbaar zijn. De onderzoeker moet echter ook definiëren hoe de variabele in het onderzoek zal worden gemanipuleerd en gemeten.
Een onderzoeker zou bijvoorbeeld de variabele "testangst" operationeel kunnen definiëren als de resultaten van een zelfrapportagemeting van angst die tijdens een examen wordt ervaren. Een variabele voor "studiegewoonten" kan worden gedefinieerd door de hoeveelheid studie die daadwerkelijk plaatsvindt, gemeten aan de hand van de tijd.
Deze nauwkeurige beschrijvingen zijn belangrijk omdat veel dingen op verschillende manieren kunnen worden gemeten. Een van de basisprincipes van elk type wetenschappelijk onderzoek is dat de resultaten reproduceerbaar moeten zijn. Door duidelijk gedetailleerd te beschrijven hoe de variabelen werden gemeten en gemanipuleerd, kunnen andere onderzoekers de resultaten beter begrijpen en het onderzoek indien nodig herhalen.
Sommige variabelen zijn moeilijker te definiëren dan andere. Hoe zou u een variabele als agressie operationeel definiëren? Om voor de hand liggende ethische redenen kunnen onderzoekers geen situatie creëren waarin een persoon zich agressief gedraagt tegenover anderen.
Om deze variabele te meten, moet de onderzoeker een meting bedenken die agressief gedrag beoordeelt zonder andere mensen te schaden. In deze situatie kan de onderzoeker een gesimuleerde taak gebruiken om agressiviteit te meten.
Hypothese Checklist
- Richt uw hypothese zich op iets dat u daadwerkelijk kunt testen?
- Bevat uw hypothese zowel een onafhankelijke als een afhankelijke variabele?
- Kun je de variabelen manipuleren?
- Kan uw hypothese worden getest zonder ethische normen te schenden?
Voorbeelden van hypothesen
Een hypothese volgt vaak een basisformaat van "Als (dit gebeurt), dan zal (dit zal gebeuren)." Een manier om uw hypothese te structureren, is door te beschrijven wat er met de afhankelijke variabele zal gebeuren als u wijzigingen aanbrengt in de onafhankelijke variabele.
Het basisformaat zou kunnen zijn: "Als (deze wijzigingen worden aangebracht in een bepaalde onafhankelijke variabele), dan zullen we (een wijziging in een specifieke afhankelijke variabele) waarnemen."
Een paar voorbeelden:
- "Studenten die ontbijten, presteren beter op een wiskunde-examen dan studenten die niet ontbijten."
- "Studenten die testangst ervaren voorafgaand aan een Engels examen zullen hogere scores behalen dan studenten die geen testangst ervaren."
- "Automobilisten die tijdens het rijden telefoneren, zullen meer fouten maken tijdens een rijopleiding dan degenen die niet telefoneren."
Gegevens verzamelen over uw hypothese
Zodra een onderzoeker een toetsbare hypothese heeft gevormd, is de volgende stap het selecteren van een onderzoeksontwerp en beginnen met het verzamelen van gegevens. De onderzoeksmethode hangt grotendeels af van wat ze precies bestuderen. Er zijn twee basistypen onderzoeksmethoden: beschrijvend onderzoek en experimenteel onderzoek.
Beschrijvende onderzoeksmethoden
Beschrijvend onderzoek zoals casestudy's, naturalistische observaties en enquêtes worden vaak gebruikt wanneer het onmogelijk of moeilijk zou zijn om een experiment uit te voeren. Deze methoden kunnen het best worden gebruikt om verschillende aspecten van een gedrag of psychologisch fenomeen te beschrijven.
Zodra een onderzoeker gegevens heeft verzameld met behulp van beschrijvende methoden, kan een correlationeel onderzoek worden gebruikt om te kijken hoe de variabelen gerelateerd zijn. Dit type onderzoeksmethode kan worden gebruikt om een hypothese te onderzoeken die moeilijk experimenteel te testen is.
Experimentele onderzoeksmethoden
Experimentele methoden worden gebruikt om causale verbanden tussen variabelen aan te tonen. In een experiment manipuleert de onderzoeker systematisch een variabele van belang (bekend als de onafhankelijke variabele) en meet hij het effect op een andere variabele (bekend als de afhankelijke variabele).
In tegenstelling tot correlatiestudies, die alleen kunnen worden gebruikt om te bepalen of er een verband is tussen twee variabelen, kunnen experimentele methoden worden gebruikt om de werkelijke aard van de relatie te bepalen - of veranderingen in één variabele daadwerkelijk oorzaak een ander te veranderen.
Een woord van Verywell
De hypothese is een cruciaal onderdeel van elke wetenschappelijke verkenning. Het geeft weer wat onderzoekers verwachten te vinden in een onderzoek of experiment. In situaties waarin de hypothese niet wordt ondersteund door het onderzoek, heeft het onderzoek nog steeds waarde. Dergelijk onderzoek helpt ons beter te begrijpen hoe verschillende aspecten van de natuurlijke wereld zich tot elkaar verhouden. Het helpt ons ook om nieuwe hypothesen te ontwikkelen die we in de toekomst kunnen testen.
