Innovaties in beeldvormingstechnologie hebben alcoholonderzoekers geholpen te bestuderen hoe alcohol interne organen, zoals de hersenen en de lever, beschadigt. Met behulp van computertomografie (CT), magnetische resonantie beeldvorming (MRI) en diffusie tensor beeldvorming (DTI), vinden onderzoekers de directe effecten van chronisch drinken.
Beeldvormende onderzoeken hebben een consistent verband aangetoond tussen zwaar drinken en fysieke hersenbeschadiging, zelfs bij afwezigheid van andere gebruikelijke symptomen van ernstige alcoholisme-chronische leverziekte of door alcohol veroorzaakte dementie.
Hersenkrimp en alcoholisch gedrag
De waargenomen krimp lijkt groter te zijn in de cortex van de frontale kwab, waarvan wordt aangenomen dat het de zetel is van hogere intellectuele functies. Deze krimp neemt over het algemeen toe met de leeftijd, althans bij mannen.
Herhaalde beeldvorming van een groep alcoholisten die gedurende een periode van vijf jaar bleef drinken, onthulde een progressieve hersenkrimp die de normale leeftijdsgerelateerde krimp aanzienlijk overschreed. De snelheid waarmee de frontale cortex krimpt, hangt nauw samen met de hoeveelheid alcohol die wordt geconsumeerd.
Maar deze krimp is ook waargenomen in diepere hersengebieden, inclusief hersenstructuren die verband houden met geheugen, evenals in het cerebellum, dat helpt bij het reguleren van coördinatie en balans.
De hersenen proberen deze verliezen te compenseren door hersengebieden te activeren om de taken uit te voeren die normaal door de gekrompen gebieden worden uitgevoerd. Functionele MRI laat meer gebruik van sommige gebieden zien bij de alcoholische proefpersonen in vergelijking met controlepersonen. Hierdoor kunnen alcoholisten hun prestaties behouden, zelfs als hun hersenen door de alcohol worden beschadigd.
De effecten omkeren
Een belangrijk doel van beeldvorming in alcoholismeonderzoek is het detecteren van veranderingen in specifieke hersengebieden die kunnen worden gecorreleerd met alcoholgerelateerd gedrag. Beeldvorming van het cerebellum heeft zowel krimp als verminderde bloedstroom in verband gebracht met een verstoord evenwicht en looppatroon. Dit kan tot vallen leiden, vooral bij oudere alcoholisten.
Onderzoekers zijn het niet eens over het effect dat deze hersenkrimp heeft op geheugenverlies en probleemoplossend vermogen. Sommige onderzoeken laten geen effect zien, terwijl andere een verlies hebben gemeld in die vaardigheden die verband houden met door alcohol veroorzaakte hersenkrimp.
Deze effecten worden echter meestal omgekeerd bij onthouding van alcohol.
Zelfs het stoppen met drinken gedurende drie tot vier weken heeft aangetoond dat het de effecten op geheugenverlies en probleemoplossend vermogen ongedaan maakt.
MRI laat enig herstel van weefselvolume zien na een periode van onthouding. Maar wanneer een alcoholist weer gaat drinken, vertoont hij een verdere vermindering van het hersenweefselvolume.
"Recente ontwikkelingen in beeldvormingstechnieken stellen onderzoekers in staat om alcoholafhankelijkheid te bestuderen. Wetenschappers beginnen de effecten van alcohol op stemming, emotionele toestanden, hunkering en cognitie te meten, terwijl ze tegelijkertijd de metabole, fysiologische en neurochemische functie in de hersenen beoordelen," zei voormalig NIAAA Directeur Enoch Gordis, MD "Deze innovaties in beeldtechnologie zullen niet alleen het alcoholveld helpen, maar ook alle medische gebieden waar biologie en gedrag zo nauw met elkaar verbonden zijn."