Opiaatverslaving is een groeiend probleem in de VS, zoals blijkt uit de uitbraak van hiv in Indiana in 2015, die werd toegeschreven aan de injectie van voorgeschreven orale pijnstillers. In het licht van een steeds groter wordende epidemie, wordt een voorgeschreven medicijn genaamd Suboxone (buprenorfine + naloxon) in toenemende mate gebruikt om opioïdenverslaving te behandelen.
Als u of een geliefde worstelt met middelengebruik of verslaving, neem dan contact op met de nationale hulplijn voor middelenmisbruik en geestelijke gezondheidszorg (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Opiaten begrijpen
Opiaten zijn een familie van verdovende middelen afgeleid van of verwant aan de papaverplant (Papaver somniferum). Ze werken als sedativa om de activiteit in het centrale zenuwstelsel te onderdrukken en pijn te verminderen.
Langdurig gebruik van opiaten kan leiden tot een verhoogde tolerantie voor het medicijn. Wanneer dit gebeurt, zou de gebruiker de dosis moeten verhogen om hetzelfde effect te bereiken. Dit kan afhankelijkheid veroorzaken, wat betekent dat er ontwenningsverschijnselen zijn wanneer het medicijn wordt gestopt. Het kan ook leiden tot een gedragspatroon waarbij het medicijn ondanks nadelige gevolgen wordt gebruikt. Dit is bekend komen te staan als een verslaving. In sommige gevallen kan dit leiden tot een accidentele overdosis en zelfs de dood.
Enkele van de meest misbruikte opiaten zijn:
- Heroïne
- fentanyl
- Morfine
- Vicodine (hydrocodon)
- Oxycontin
- Oxycodon
- codeïne
- methadon
Opioïdenverslaving behandelen met Suboxone
Suboxone is een oraal voorgeschreven medicijn dat in 2002 door de Amerikaanse Food and Drug Administration is goedgekeurd voor de behandeling van opioïdenverslaving. Het wordt voorgeschreven als tablet of film voor sublinguaal gebruik en bevat twee actieve geneesmiddelen:
- Buprenorfine, een gedeeltelijke opioïde-antagonist, die verlichting biedt van hunkering en ontwenningsverschijnselen door opiaatreceptoren in de hersenen te blokkeren
- Naloxon, een opiaatantagonist, die de effecten van het opiaatmedicijn zelf blokkeert
Het gecombineerde gebruik overwint enkele van de tekortkomingen van de afzonderlijke geneesmiddelen. Buprenorfine vermindert ontwenningsverschijnselen en hunkeren naar opiaat zonder volledige opiaateffecten te hebben.
Naloxon daarentegen werkt op de achtergrond als een afschrikmiddel en werkt alleen als suboxone in het systeem wordt geïnjecteerd. Wanneer dit gebeurt, kan naloxon ontwenningsverschijnselen veroorzaken, waaronder misselijkheid, hoofdpijn, zweten, rusteloosheid, braken en beven.
effectiviteit
Suboxone is effectief gebleken omdat het de hunkering vermindert die gepaard gaat met langdurig gebruik van opiaten, terwijl het het huidige gebruik afschrikt.
Suboxone lijkt beter te werken bij langdurig gebruik. Een studie toonde aan dat opiaatafhankelijke jongeren die Suboxone gedurende 12 weken gebruikten, meer kans hadden om abstinent te blijven in vergelijking met tegenhangers die slechts een detoxkuur van twee weken hadden ondergaan.
Hoe het wordt voorgeschreven
Suboxone wordt voorgeschreven als onderdeel van een gestructureerd ontgif.webptingsprogramma voor geneesmiddelen en voor onderhoudstherapie indien nodig. Het is verkrijgbaar als generiek (of onder de andere merknamen Bunavail en Zubsolve) en wordt aangeboden in verschillende formuleringen:
- 12 mg buprenorfine met 3 mg naloxon
- 8 mg buprenorfine met 2 mg naloxon
- 4 mg buprenorfine met 1 mg naloxon
- 2 mg buprenorfine met 0,5 mg naloxon
Behandelplannen
Hoewel de benaderingen kunnen variëren, afhankelijk van de behandelcentra, zijn er doorgaans vier stappen in een Suboxone-behandelplan:
- Intake die een medische en psychosociale evaluatie, een urineonderzoek en bloedonderzoek omvat om ervoor te zorgen dat u het medicijn zonder schade kunt innemen
- Inductie om u over te zetten van de opiaten die u momenteel gebruikt op Suboxone met als doel de ontwenningsverschijnselen van "cold turkey" te minimaliseren
- Stabilisatie waarbij Suboxone wordt aangepast aan de laagste dosis om ontwenningsverschijnselen te onderdrukken om eventuele afbouw en stopzetting van de behandeling mogelijk te maken
- Onderhoud voor mensen met een ernstige verslaving die mogelijk voortdurende, medisch begeleide behandeling en ondersteuning nodig hebben (inclusief deelname aan een Narcotica Anonieme of non-step steungroep)
Overwegingen
Suboxone moet met voorzichtigheid worden gebruikt bij personen met een matige tot ernstige leverfunctiestoornis, aangezien dit kan leiden tot verergering van de symptomen. Vaak voorkomende bijwerkingen zijn hoofdpijn, misselijkheid, braken, overmatig zweten, constipatie, ontwenningsverschijnselen, slapeloosheid, pijn en vochtophoping in de benen (perifeer oedeem).
Suboxone heeft het potentieel voor misbruik. Als zodanig kan Suboxone alleen worden voorgeschreven onder een door een arts gecontroleerd behandelings- of onderhoudsprogramma.
Omdat opioïdenverslaving zowel een lichamelijke als een psychische aandoening is, vereist de behandeling een multidisciplinair team dat in beide behoeften kan voorzien. Als u denkt dat u baat zou kunnen hebben bij Suboxone, neem dan contact op met de ziekenhuizen of instanties voor geestelijke gezondheidszorg in uw regio voor verwijzingen naar nabijgelegen verslavingszorgcentra.