De fase vertrouwen versus wantrouwen is de eerste fase van de psychosociale ontwikkeling van psycholoog Erik Erikson. Deze fase begint bij de geboorte en duurt tot uw kind ongeveer 18 maanden oud is. Volgens Erikson is het de belangrijkste periode in het leven van uw kind, omdat het zowel hun kijk op de wereld als hun algehele persoonlijkheid vormt.
De psychosociale ontwikkelingstheorie van Erikson heeft zeven andere stadia die zich over het hele leven van een persoon uitstrekken. In elke fase worden mensen geconfronteerd met conflicten die kunnen leiden tot het verkrijgen van psychologische kracht of het achterblijven van een zwakte.
Overzicht
Deze eerste fase van psychosociale ontwikkeling bestaat uit:
- Psychosociaal conflict: Vertrouwen versus wantrouwen
- Belangrijke vraag: "Kan ik de mensen om mij heen vertrouwen?"
- Basisdeugd: Hoop
- Belangrijke gebeurtenis: Voeden
Het belang van vertrouwen
Baby's zijn bijna volledig afhankelijk van hun verzorgers. Het zou dus geen verrassing moeten zijn dat de manier waarop ouders omgaan met hun baby's een diepgaand effect heeft op zowel hun fysieke als mentale gezondheid.
Erikson geloofde dat vroege patronen van vertrouwen kinderen helpen een sterke vertrouwensbasis op te bouwen die cruciaal is voor hun sociale en emotionele ontwikkeling. Als een kind met succes vertrouwen ontwikkelt, zal het zich veilig voelen in de wereld. Je vormt in wezen hun persoonlijkheid en bepaalt hoe ze de wereld zullen zien.
Kinderen die in de kindertijd leren om verzorgers te vertrouwen, zullen in de loop van hun leven meer geneigd zijn om vertrouwensrelaties met anderen op te bouwen.
Vertrouwen-
Geloven in zorgverleners
-
Vertrouwen dat de wereld veilig is
-
Wetende dat aan de behoeften zal worden voldaan
-
Wantrouwende zorgverleners
-
De wereld vrezen
-
Onzeker dat aan de behoeften zal worden voldaan
Hoe vertrouwen op te bouwen?
De belangrijkste manier waarop u vertrouwen kunt opbouwen bij uw baby, is door te reageren wanneer ze met u proberen te communiceren. Omdat baby's geen woorden kunnen gebruiken om zichzelf uit te drukken, gebruiken ze non-verbale strategieën om te allen tijde te communiceren wat ze denken en voelen.
Huilen is een van de meest voorkomende strategieën die baby's gebruiken om met hun verzorgers te communiceren, en het heeft verschillende betekenissen. Gewoonlijk huilen baby's om je te laten weten dat ze een van de volgende dingen nodig hebben:
- Genegenheid: Erikson geloofde dat het gehuil van een baby een belangrijke boodschap overbracht aan verzorgers. Dergelijke kreten duiden op een onvervulde behoefte, en het is aan zorgverleners om te bepalen hoe ze aan die behoefte kunnen voldoen.
- Comfort: Het is belangrijk dat verzorgers een baby troost bieden door hem stevig en stevig vast te houden. Dit zorgt voor zowel warmte als fysiek contact. Door uw kind te voeden, in bad te doen en te troosten, leert het erop te vertrouwen dat aan zijn behoeften wordt voldaan.
- Voedsel: Erikson geloofde ook dat voeding een cruciale rol speelde in de ontwikkeling van vertrouwen. Door een baby te voeden wanneer het honger heeft, leren ze dat ze erop kunnen vertrouwen dat aan hun behoefte aan voeding wordt voldaan.
Elke baby communiceert anders, dus vertrouwd raken met de communicatiestijl van uw baby is in dit stadium de sleutel tot succes. Door deze signalen op te merken en erop te reageren, of het nu gehuil, lichaamsbewegingen, gekoesters of zelfs woorden zijn, leren ze jou en de wereld om hen heen te vertrouwen.
Leren vertrouwen op de wereld en de mensen om ons heen staat centraal in deze psychosociale ontwikkelingsfase. Door snel en gepast te reageren op het gehuil van uw baby, bouwt u een vertrouwensbasis op.
Gevolgen van wantrouwen
Kinderen die zijn opgevoed door consequent onbetrouwbare, onvoorspelbare ouders die niet aan deze basisbehoeften voldoen, ontwikkelen uiteindelijk een algemeen gevoel van wantrouwen.
Wantrouwen kan ervoor zorgen dat kinderen angstig, verward en angstig worden, wat het allemaal moeilijk maakt om gezonde relaties aan te gaan. Dit kan op zijn beurt leiden tot slechte sociale steun, isolatie en eenzaamheid.
Een studie uitgevoerd met vrouwelijke tweelingen, zowel identiek als broederlijk, concludeerde dat een vertrouwende persoonlijkheid op zijn minst gedeeltelijk genetisch lijkt te zijn, terwijl een wantrouwende of wantrouwende persoonlijkheid lijkt te worden geleerd van familie- en andere sociale invloeden.
Een woord van Verywell
De fase vertrouwen versus wantrouwen dient als basis voor ontwikkeling. De uitkomsten van deze fase kunnen effecten hebben die de rest van iemands leven beïnvloeden. Daarom is het essentieel voor ouders om responsieve, betrouwbare zorg te bieden.
Fase 2: Autonomie versus schaamte en twijfel