Angststoornissen zijn veelvoorkomende psychiatrische aandoeningen die in bepaalde situaties over het algemeen gevoelens van angst of verdriet veroorzaken. Kinderen, zelfs heel jonge kinderen, zijn niet immuun voor het ontwikkelen van een angststoornis. Als de symptomen niet worden herkend en onbehandeld blijven, kunnen kinderen academische problemen, sociale en interpersoonlijke problemen ervaren en moeite hebben om zich aan nieuwe levenservaringen aan te passen.
Veelvoorkomende angststoornissen in de kindertijd
Hieronder volgen de soorten angststoornissen die het vaakst bij kinderen worden gezien.
Angststoornis
Terugkerende paniekaanvallen zijn de kenmerkende kenmerken van paniekstoornis. Paniekaanvallen zijn plotselinge en intense gevoelens van verschrikking, angst of vrees, zonder de aanwezigheid van daadwerkelijk gevaar. Een kind met een paniekstoornis kan angstig of van streek zijn omdat het zich in bepaalde situaties bevindt of kan frequente lichamelijke klachten hebben (bijvoorbeeld frequente hoofdpijn of buikpijn) voor of tijdens bepaalde gevreesde activiteiten.
Ze kunnen situaties vermijden of weigeren om in situaties te komen die ze als beangstigend ervaren vanwege de paniekreactie. Dit kan leiden tot de ontwikkeling van een aparte angststoornis, agorafobie genaamd.
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCS)
Obsessies zijn herhaalde, opdringerige en ongewenste gedachten of beelden. Dwanghandelingen zijn rituele gedragingen die moeilijk te beheersen zijn voor het kind. Voorbeelden van ritueel gedrag zijn tellen, overmatig handen wassen, woordherhaling of een bijzondere focus op het ordenen van voorwerpen of persoonlijke spullen.
Scheidingsangststoornis
Verlatingsangst wordt beschouwd als een normaal onderdeel van de ontwikkeling van baby's. Het begint wanneer het kind ongeveer 8 maanden oud is en neemt af na ongeveer 15 maanden oud. Tijdens deze periode begrijpt het kind de scheiding tussen zichzelf en de primaire verzorger. Het kind begrijpt dat het van de verzorger kan worden gescheiden, maar begrijpt niet dat de verzorger zal terugkeren, wat tot angst leidt.
De separatieangststoornis daarentegen is geen normale ontwikkelingsfase. Het wordt gekenmerkt door leeftijdsgebonden angst om weg te zijn van huis, ouders of andere familieleden. Een kind met een separatieangststoornis kan overdreven aanhankelijk zijn aan familieleden, bang zijn om naar school te gaan of alleen te zijn. Zij kunnen frequente lichamelijke klachten krijgen.
Sociale angststoornis (SAD)
De kenmerken van sociale angststoornis (SAD) omvatten buitensporige en onredelijke angst voor sociale situaties. Als het kind in een gevreesde situatie wordt gedwongen, kan het van streek raken en een driftbui vertonen.
Kinderen met deze aandoening kunnen extreem verlegen zijn tegenover vreemden of groepen mensen en kunnen hun angst uiten door te huilen of overdreven aanhankelijk te zijn met zorgverleners. Het kind wil misschien niet naar school en kan interacties met leeftijdsgenoten vermijden.
fobieën
Een fobie is een intense irrationele angst voor een bepaald object (bijv. spinnen) of situaties (bijv. hoogtes). Als het kind in contact komt met het gevreesde object of de gevreesde situatie, kan het erg van streek raken, angstig worden en paniekaanvallen krijgen. Fobieën kunnen invaliderend worden en interfereren met de gebruikelijke activiteiten van het kind.
Gegeneraliseerde angststoornis (GAD)
Kinderen met een gegeneraliseerde angststoornis (GAD) zijn overdreven bezorgd over alledaagse dingen. Ze anticiperen meestal op catastrofes of worstcasescenario's in een breed scala van situaties.
De chronische zorg die kinderen met GAS ervaren is onredelijk en irrationeel gezien de feitelijke omstandigheden. Kinderen met een gegeneraliseerde angststoornis hebben vaak lichamelijke klachten, waaronder hoofdpijn, maagklachten, spierpijn en vermoeidheid.
Tekenen en symptomen
Een kind met een angststoornis kan lichamelijke klachten en/of vreemd of onredelijk gedrag hebben. Hieronder volgt een lijst met tekenen en symptomen die vaak voorkomen bij kinderen met een angststoornis.
Het is vaak moeilijk om deze tekenen en symptomen te onderscheiden van bepaalde medische of andere psychologische aandoeningen of zelfs een normale ontwikkelingsfase. Als zodanig is deze lijst niet bedoeld om een diagnose te stellen - alleen een arts of andere gekwalificeerde professional kan een diagnose stellen bij een kind met een angststoornis.
- Bedplassen
- Verminderde academische prestaties
- Moeite met concentreren
- Moeite met, angst voor of vermijden van interactie met leeftijdsgenoten
- Extreme verlegenheid of nervositeit die niet in verhouding staat tot werkelijke situaties
- Angst om weg te zijn van huis, ouders of andere familieleden
- Frequente huilbuien
- Prikkelbaarheid of frequente driftbuien
- Niet alleen willen slapen of angst voor duisternis
- Vreemde rituelen, zoals overmatig handen wassen, tellen of voorwerpen ordenen
- Aanhoudende lichamelijke klachten zoals hoofdpijn, maagklachten, spierpijn of vermoeidheid
- Weigering of onwil om naar school te gaan
- Slaapproblemen of nachtmerries
Deze lijst is niet bedoeld om allesomvattend te zijn. Een kind kan een angststoornis hebben, zelfs als deze tekenen en symptomen niet duidelijk zijn. Als u vermoedt dat uw kind een angststoornis heeft, neem dan contact op met een arts of een professional in de geestelijke gezondheidszorg.
Een woord van Verywell
Net als bij angst bij volwassenen, ervaren meisjes ongeveer twee keer zoveel angststoornissen als jongens. Vanwege dit en omdat angst in de loop van de tijd de neiging heeft om erger te worden als het niet wordt behandeld, raden deskundigen aan dat meisjes van 13 jaar en ouder worden gescreend op angst tijdens routinematige gezondheidsonderzoeken. Screening kan nuttig zijn om angstsymptomen vroegtijdig te identificeren, zodat ze kunnen worden behandeld voordat ze significante verstoringen in het leven van een kind veroorzaken.
Als uw kind worstelt met een angststoornis, neem dan contact op met de National Helpline Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.