Hoewel volwassenen vaak dingen zeggen als: 'Hij was zo jong toen dat gebeurde; hij zal het zich als volwassene niet eens herinneren", kan trauma uit de kindertijd een levenslang effect hebben. En hoewel kinderen veerkrachtig zijn, zijn ze niet van steen.
Dat wil niet zeggen dat uw kind emotionele littekens voor het leven zal hebben als het een gruwelijke ervaring doormaakt. Maar het is belangrijk om te herkennen wanneer uw kind professionele hulp nodig heeft bij het omgaan met trauma. Vroegtijdige interventie kan zelfs voorkomen dat uw kind als volwassene de aanhoudende effecten van het trauma ervaart
Wat is jeugdtrauma?
Er zijn veel verschillende ervaringen die trauma kunnen vormen. Jeugdtrauma is een gebeurtenis die een kind meemaakt en die zijn leven of lichamelijke integriteit bedreigt. Lichamelijk of seksueel misbruik kan bijvoorbeeld duidelijk traumatisch zijn voor kinderen. Eenmalige gebeurtenissen zoals een auto-ongeluk, een natuurramp (zoals een orkaan) of een medisch trauma kunnen ook een psychologische tol eisen van kinderen.
Voortdurende stress, zoals wonen in een gevaarlijke buurt of het slachtoffer zijn van pesterijen, kan traumatisch zijn, ook al voelt het voor een volwassene gewoon als het dagelijkse leven.
Jeugdtrauma hoeft ook niet rechtstreeks bij het kind te gebeuren. Een geliefde zien lijden kan bijvoorbeeld ook extreem traumatisch zijn. Blootstelling aan gewelddadige media kan ook kinderen traumatiseren
Het feit dat een ervaring schokkend is, maakt het echter niet traumatisch. Echtscheiding van ouders, bijvoorbeeld, zal waarschijnlijk gevolgen hebben voor een kind, maar het is niet per se traumatiserend.
Jeugdtrauma en PTSS
Veel kinderen worden op een of ander moment blootgesteld aan traumatische gebeurtenissen. Hoewel de meesten van hen na een traumatische gebeurtenis leed ervaren, keert de overgrote meerderheid van hen in relatief korte tijd terug naar een normale staat van functioneren. Sommige kinderen hebben veel minder last van hun omstandigheden dan andere
Tussen 3% en 15% van de meisjes en 1% tot 6% van de jongens ontwikkelt een posttraumatische stressstoornis (PTSS) na een traumatische gebeurtenis.
Kinderen met PTSS kunnen het trauma in hun gedachten keer op keer opnieuw beleven. Ze kunnen ook alles vermijden dat hen aan het trauma herinnert of ze kunnen hun trauma in hun spel naspelen.
Soms denken kinderen dat ze waarschuwingssignalen hebben gemist die de traumatische gebeurtenis voorspellen. In een poging om toekomstige trauma's te voorkomen, worden ze hyperwaakzaam bij het zoeken naar waarschuwingssignalen dat er weer iets ergs gaat gebeuren.
Kinderen met PTSS kunnen ook problemen hebben met:
- Woede en agressie
- Ongerustheid
- Depressie
- Moeite om anderen te vertrouwen
- Angst
- Gevoelens van isolatie
- Slecht zelfbeeld
- Zelfvernietigend gedrag
Zelfs kinderen die geen PTSS ontwikkelen, kunnen na een traumatische ervaring nog steeds emotionele en gedragsproblemen vertonen. Hier zijn enkele dingen om op te letten tijdens de weken en maanden na een schokkende gebeurtenis:
- Boosheidproblemen
- Aandachtsproblemen
- Veranderingen in eetlust
- Ontwikkeling van nieuwe angsten
- Verhoogde gedachten over de dood of veiligheid
- Prikkelbaarheid
- Verlies van interesse in normale activiteiten
- Problemen met slapen
- Droefheid
- Schoolweigering
- Somatische klachten zoals hoofdpijn en buikpijn
Gevolgen voor de gezondheid op lange termijn
Traumatische gebeurtenissen kunnen invloed hebben op de ontwikkeling van de hersenen van een kind en dat kan levenslange gevolgen hebben. Een in 2015 gepubliceerde studie toonde aan dat hoe meer ongunstige ervaringen in de kindertijd een persoon heeft, hoe groter het risico op gezondheids- en welzijnsproblemen later in het leven is.
Trauma bij kinderen kan het risico van een individu verhogen op:
- Astma
- Coronaire hartziekte
- Depressie
- suikerziekte
- Beroerte
Een studie gepubliceerd in 2016 in Psychiatrische Tijden merkte op dat de prevalentie van zelfmoordpogingen significant hoger was bij volwassenen die als kind trauma's hebben meegemaakt, zoals fysiek misbruik, seksueel misbruik en huiselijk geweld door ouders.
Gehechtheid en relaties
De relatie van een kind met zijn verzorger - of het nu zijn ouders, grootouders of anderszins is - is van vitaal belang voor hun emotionele en fysieke gezondheid. Deze relatie en gehechtheid helpen de kleine om anderen te vertrouwen, emoties te beheersen en om te gaan met de wereld om hen heen.
Wanneer een kind echter een trauma ervaart dat hen leert dat ze die verzorger niet kunnen vertrouwen of erop kunnen vertrouwen, zullen ze waarschijnlijk geloven dat de wereld om hen heen een enge plek is en dat alle volwassenen gevaarlijk zijn - en dat maakt het ongelooflijk moeilijk om zich te vormen. relaties tijdens hun kindertijd, ook met leeftijdsgenoten van hun eigen leeftijd, en tot in de volwassen jaren
Kinderen die moeite hebben om gezonde gehechtheid aan zorgverleners te behouden, zullen waarschijnlijk ook worstelen met romantische relaties tijdens de volwassenheid. Een Australische studie uit 2008 van meer dan 21.000 overlevenden van kindermishandeling van 60 jaar en ouder rapporteerde een hoger percentage mislukte huwelijken en relaties.
Hoe te helpen
Gezinsondersteuning kan de sleutel zijn tot het verminderen van de impact die trauma op een kind heeft. Hier zijn enkele manieren om een kind te ondersteunen na een schokkende gebeurtenis:
- Moedig uw kind aan om over zijn gevoelens te praten en zijn emoties te valideren.
- Beantwoord vragen eerlijk.
- Stel uw kind gerust dat u er alles aan zult doen om het veilig te houden.
- Houd zoveel mogelijk vast aan je dagelijkse routine.
Als u of een geliefde worstelt met jeugdtrauma, neem dan contact op met de Nationale Hulplijn voor Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Afhankelijk van de leeftijd en behoeften van uw kind, kan uw kind worden doorverwezen voor diensten zoals cognitieve gedragstherapie, speltherapie of gezinstherapie. Medicatie kan ook een optie zijn om de symptomen van uw kind te behandelen
Een woord van Verywell
Het is nooit te laat om hulp te zoeken. Of je nu een tiener hebt geadopteerd die meer dan tien jaar geleden is misbruikt, of je hebt nog nooit hulp gekregen voor de traumatische ervaringen die je 40 jaar geleden hebt meegemaakt, behandeling kan nog steeds effectief zijn.