Wat is witte schuld?
Witte schuld beschrijft de schuld die wordt veroorzaakt door "de erkenning van onverdiende en oneerlijke raciale privileges, de erkenning van persoonlijke racistische attitudes of gedrag, en/of het verantwoordelijkheidsgevoel voor andermans racistische attitudes of gedrag."
Aan de ene kant kan dit schuldgevoel ertoe leiden dat mensen racistische attitudes afleren en vechten tegen blanke suprematie. Aan de andere kant kan een persoon zich losmaken van de gevoelens van schuld en schaamte en defensief worden.
Witte schuld en de Holocaust
De term witte schuld wordt vaak gebruikt in de context van raciale verschillen tussen blanke en zwarte mensen, maar er wordt ook naar verwezen met betrekking tot de Holocaust.
Een artikel, "Andere landen kunnen leren van de pogingen van Duitsland om zich na de Tweede Wereldoorlog te verzoenen", gepubliceerd in Johns Hopkins Magazine verklaarde dat het Amerikaanse Bureau van de Militaire Regering in Duitsland Duitsers ondervraagd over hun perspectieven op de geschiedenis van het antisemitisme in Duitsland.
Sommige van de ondervraagden voelden niet de behoefte om verantwoordelijkheid te nemen voor onverdraagzaamheid tegen het Joodse volk. Er waren echter velen die toegaven dat de Duitse bevolking enige schuld zou moeten dragen voor nazi-misdaden, maar ze waren verdeeld over de manier waarop ze dat moesten doen.
Konrad Adenauer, de eerste naoorlogse kanselier van West-Duitsland, verzocht om financiële herstelbetalingen aan Israël door te stellen dat Duitsland een schuld had te betalen.
Het onderwijssysteem en witte schuld
Witte suprematie is diep verankerd in het hele onderwijssysteem, niet alleen een kwestie van leraren, maar van al diegenen die een rol spelen in het systeem, van het creëren en onderhouden van leerplannen tot politici die verantwoordelijk zijn voor het vaststellen van normen door middel van wetgeving.
Leraren in de Verenigde Staten erkennen nog steeds grotendeels de schade van blanke suprematie in hun leerplannen. Dit verkleint de kans op mogelijke pogingen om verantwoordelijkheid te nemen voor de systemen die BIPOC schaden folx-een term die wordt gebruikt om alle geslachten te omvatten
Het openbare schoolsysteem heeft het potentieel om een vroege context te zijn om te leren hoe het beter kan als het gaat om billijke resultaten voor alle folx.
Helaas heeft wit comfort vaak voorrang op de broodnodige discussies over hoe blanke suprematie BIPOC-gemeenschappen blijft schaden.
Witte schaamte
Witte schaamte verschilt van witte schuld. Wanneer mensen zich schuldig voelen, houdt dit verband met gedachten dat ze zich slecht voelen over een bepaalde handeling. Schaamte daarentegen is "een meer onaangename en pijnlijke emotie, gericht op het hele zelf" en mist enige "adaptieve eigenschappen".
Schuld zegt: "Ik voel me slecht over wat ik heb gedaan" en schaamte zegt: "Ik ben slecht."
Omdat schaamte het zelf aanvalt, wordt het erg moeilijk om die schaamte te gebruiken om het soort houding en gedragsveranderingen te bevorderen die nodig zijn om racisme aan te pakken. In feite kan het op deze manier gebruiken van schaamte het tegenovergestelde effect veroorzaken.
Schaamte is voor sommige mensen een natuurlijke en verwachte omstandigheid, met name in onze samenleving is het iets dat veel meer wordt aangemoedigd dan het zou moeten zijn. In feite kunnen mensen zich gaan schamen voor dingen waar ze geen rol bij hadden.
Jongere mensen en raciale vooroordelen
In een onderzoek onder blanke studenten werden schuld- en schaamtegevoelens geassocieerd met lagere niveaus van moderne raciale vooroordelen, maar schaamte leidde niet tot een beter begrip van structureel racisme, aangezien emoties een belemmering kunnen zijn voor leren.
Om dit aan te pakken, kan het nuttig zijn om zowel emoties als cognitie aan te pakken om een diepgeworteld blank supremacistisch geloof uit te dagen. Vroege blootstelling aan verschillende culturen en mensen met verschillende culturele achtergronden vanaf jonge leeftijd zou de situatie in de toekomst kunnen bestrijden.
Reflectief dagboek bijhouden kan nuttig zijn, aangezien schaamte zelfspot is en de voortgang beperkt. Therapie met een goed opgeleide, cultureel relevante therapeut kan ook nuttig zijn om langgewortelde opvattingen over BIPOC-gemeenschappen als inferieur aan te vechten.
Kan witte schuld leiden tot antiracisme?
Sommigen hebben gesuggereerd dat witte schuld kan worden gebruikt als een motivatie voor sommigen om blanke suprematie aan te pakken, en er is potentieel voor, maar er zijn ook uitdagingen en risico's aan verbonden.
Schuld is ongemakkelijk
De VS hebben een lange geschiedenis van een gebrek aan verantwoordelijkheid over hoe blanke suprematie BIPOC folx schaadt ondanks duidelijke schendingen van de menselijkheid. Deze onwil om de genocide van inheemse gemeenschappen en de slavernij van Black folx te erkennen, toont een gebrek aan wroeging en een beperkte ervaring met het verwerken van witte schuldgevoelens. Dit gebrek aan bereidheid is een grote uitdaging voor het grootste deel van de samenleving en weerhoudt ons er allemaal van om ons volledige potentieel te bereiken.
Hoewel het begrijpelijk is dat mensen de ervaring van ongemakkelijke gevoelens willen vermijden, versterkt deze aarzeling alleen maar de problematische status-quo die historisch gezien de BIPOC-gemeenschappen heeft geschaad.
Als mensen besluiten schuld te gebruiken als motivatie voor verandering, zal het vermogen om deel uit te maken van een verschuiving in de manier waarop de VS gemarginaliseerde groepen behandelen en waarnemen, zwaarder wegen dan de tijdelijke gevoelens van ongemak.
Beperkt onderzoek naar gedragsverandering
Bij het beoordelen van de impact van een op ras gebaseerde cursus op het begeleiden van studenten, werden veranderingen gemeld bij de deelnemers, met verschillen tussen geslachten. Het is vermeldenswaard dat er geen verificatie was dat de cursus een positieve impact had op het klinische werk van de counselingstudenten met BIPOC-cliënten.
Bovendien kan het korte servicewerk van de blanke counselor met en de beperkte blootstelling aan BIPOC-klanten stereotypen bevestigen die door white folx worden vastgehouden, wat de problematische status-quo alleen maar zou versterken.
Er kan nog steeds veel schade worden aangericht wanneer blanke folx zich bezighouden met BIPOC-gemeenschappen zonder de historische en aanhoudende negatieve effecten van blanke suprematie op hun leven te begrijpen, omdat ze hen het zwijgen kunnen opleggen, ontsporen en gaslighten.
In een onderzoek onder blanke studenten werden mannen en vrouwen beoordeeld op schuld, angst en empathie, waarbij witte schuld gevoelens van wroeging omvatte na nieuw bewustzijn van racisme en onverdiende blanke privileges, en de resultaten suggereren dat raciale affectpatronen vergelijkbaar zijn ondanks geslacht.
Witte folx van alle geslachten moeten meer verantwoordelijkheid nemen om aan te pakken hoe ze hebben geprofiteerd van de opgetuigde systemen die BIPOC folx hebben geschaad, zelfs als dit betekent dat ze door dergelijke onaangename gevoelens moeten werken.
Onderzoek heeft aangetoond dat de wens van blanke deelnemers om een positief zelfgevoel te voelen hen ervan kan weerhouden raciale ongelijkheid in termen van hun privileges te framen, ondanks enige bereidheid om anti-zwarte discriminatie te erkennen.
De behoeften van witte folx om een positief zelfbeeld te behouden, blijven een belangrijke belemmering vormen voor het aanpakken van de ongelijke resultaten van BIPOC-gemeenschappen.
Het is uiterst noodzakelijk om de voortdurende schade van blanke suprematie te erkennen, anders zou BIPOC folx hun begrijpelijke strijd in de ongelijke systemen van dit land kunnen internaliseren als een negatieve weerspiegeling van zichzelf en zelfs van hun voorouders, die veel slechter af waren. Dit is een noodzakelijke stap in het proces van genezing van ons allemaal als nationale gemeenschap.
BIPOC Folx kent de noodzaak om witte schuld aan te pakken
White folx worden vaak beschouwd als experts in alles, inclusief antiracisme, wat alleen maar meer winst oplevert van de blanke suprematie die hen en hun voorouders eeuwenlang heeft geprofiteerd.
In plaats daarvan moet het werk van BIPOC-wetenschappers die persoonlijk de schade van blanke suprematie begrijpen, worden gecentreerd. Onderwijsdeskundige Dr. Tanetha Jamay Grosland gebruikt bijvoorbeeld een kritische benadering om kwesties van macht en onderdrukking in de klas uit te pakken om blanke suprematie te ontmantelen.
Groslands paper, "Through Laughter and Through Tears: Emotional Narratives to Antiracist Pedagogy", concludeerde dat kritische betrokkenheid bij emoties in de klas kan helpen om inzicht te geven in hoe deelnemers hun denken kunnen uitdagen.
Een woord van Verywell
Om blanke suprematie in Amerika te ontmantelen, is het belangrijk om de vooroordelen en stereotypen die je hebt over BIPOC folx aan te pakken.
Als je blank bent, kan dit betekenen dat je moet nadenken over je medeplichtigheid aan blanke suprematie.
Schuld is een emotie die kan worden gebruikt om groei te bevorderen - het kan een motivator zijn om de blanke suprematie in Amerika te bestrijden. Hoewel dit schuldgevoel in het begin misschien ontmoedigend en ongemakkelijk is, is de beloning - gelijke behandeling voor iedereen - het tijdelijke ongemak waard.
Wat is witte kwetsbaarheid?