Eetstoornissen zoals anorexia en boulimia kunnen worden behandeld en patiënten kunnen terugkeren naar een gezond gewicht. Hoe eerder deze aandoeningen worden gediagnosticeerd en behandeld, hoe beter de uitkomst waarschijnlijk zal zijn.
Eetstoornissen zijn complex
Het behandelen van eetstoornissen omvat de ontwikkeling van een alomvattend plan dat medische zorg en monitoring, psychologische ondersteuning en interventie, voedingsadvies en, indien nodig, medicatie omvat. Voor sommige mensen moet de behandeling mogelijk langdurig zijn.
Mensen met een eetstoornis herkennen of geven vaak niet toe dat ze ziek zijn. Als gevolg hiervan kunnen ze zich sterk verzetten tegen het krijgen en blijven in behandeling. Familieleden en vertrouwde vrienden kunnen behulpzaam zijn om ervoor te zorgen dat hun geliefde de nodige behandeling en revalidatie krijgt. Als u denkt dat u of een geliefde een eetstoornis heeft, is het noodzakelijk om zo snel mogelijk behandeld te worden.
Behandeling voor anorexia
De behandeling van anorexia vereist een specifiek programma dat uit drie hoofdfasen bestaat:
- Het herstellen van gewicht en voeding die verloren is gegaan door een streng dieet en zuivering.
- Het behandelen van psychologische stoornissen, zoals een verstoord lichaamsbeeld, een laag zelfbeeld en interpersoonlijke of emotionele conflicten.
- Het bereiken van langdurige remissie en revalidatie, of volledig herstel.
Vroege diagnose en behandeling verhogen zeker het slagingspercentage van de behandeling.
medicijnen
Het gebruik van medicijnen bij mensen met anorexia wordt meestal pas overwogen nadat de patiënt weer op gewicht is gekomen. Van bepaalde antidepressiva, bekend als selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), is aangetoond dat ze nuttig zijn voor het omgaan met stemmings- en angstsymptomen die vaak gepaard gaan met anorexia.
Voor patiënten die ernstig gewichtsverlies hebben gehad, vindt de eerste behandeling vaak plaats in een ziekenhuisomgeving, waar voedingsplannen kunnen helpen bij het omgaan met de medische en voedingsbehoeften van de patiënt. In sommige gevallen wordt intraveneuze voeding (IV) aanbevolen.
Psychotherapie
Zodra de ondervoeding is aangepakt en de gewichtstoename begint, kan psychotherapie, vaak cognitieve gedragstherapie (CGT) of één-op-één- en groepspsychotherapie, mensen met anorexia helpen een laag zelfbeeld te overwinnen en verstoorde denk- en gedragspatronen aan te pakken die leidden tot hun schadelijk eetgedrag.
Gezinnen worden soms bij de therapie betrokken, vooral voor tieners met anorexia, zodat ouders kunnen leren hoe ze het kind kunnen helpen aankomen en mentaal sterker te worden totdat ze haar eigen gezonde keuzes kunnen maken. Een methode die vaak wordt gebruikt, is de Maudsley-benadering, een evidence-based, familiegebaseerde behandeling voor eetstoornissen.
Behandeling voor boulimia en eetbuien
Het primaire doel bij de behandeling van boulimia en eetbuien is het verminderen of zelfs elimineren van eetbuien en purgeren. De behandeling omvat daarom meestal voedingsadvies, psychologische ondersteuning en medicatie. Een combinatie van medicatie en psychotherapie is vaak de meest gunstige benadering.
medicijnen
Antidepressiva zoals de selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) zijn ook nuttig gebleken voor mensen met boulimia, vooral degenen die depressief of angstig zijn, of die niet alleen op therapie reageren. Deze medicijnen kunnen ook helpen om terugval te voorkomen.
Van antidepressiva, met name SSRI's, is ook gevonden dat ze de eetlust helpen beheersen door het verlangen naar eetbuien te onderdrukken.
Psychotherapie
Patiënten leggen een patroon vast van regelmatig eten zonder eetbuien, en de therapie is gericht op het verbeteren van de houding met betrekking tot de eetstoornis, het aanmoedigen van gezonde maar niet overmatige lichaamsbeweging en het oplossen van andere aandoeningen zoals stemmings- of angststoornissen. Individuele psychotherapie, met name cognitieve gedragstherapie of interpersoonlijke psychotherapie, groepspsychotherapie waarbij een cognitief-gedragsmatige benadering wordt gebruikt, en gezinstherapie zijn effectief gebleken.
Voor patiënten bij wie boulimia tot ernstige gezondheidsproblemen heeft geleid, kan ziekenhuisopname noodzakelijk zijn. Sommige programma's hebben mogelijk een dagbehandelingsoptie. De meeste gevallen kunnen echter poliklinisch worden behandeld. Mensen die in therapie zijn, bespreken hun gedachten en gevoelens over te veel eten, eetaanvallen en zuivering met het idee om zuiveringsgedrag te elimineren.
De behandeldoelen en -strategieën voor eetbuistoornis zijn vergelijkbaar met die voor boulimia, en onderzoeken evalueren momenteel de effectiviteit van verschillende interventies.