Onderzoekers geloven dat hallucinogenen de perceptie van gebruikers veranderen door in te werken op neurale circuits in de hersenen, met name in de prefrontale cortex, een hersengebied dat betrokken is bij perceptie, stemming en cognitie. Terwijl men denkt dat dissociatieve geneesmiddelen de glutamaatzenders in de hersenen verstoren, wordt aangenomen dat hallucinogenen de neurotransmitter serotonine beïnvloeden.
Hallucinogenen kunnen ook hersengebieden aantasten die te maken hebben met het reguleren van opwinding en fysiologische reacties op stress en paniek, volgens het onderzoek van het National Institute on Drug Abuse (NIDA).
Als u of een geliefde worstelt met middelengebruik of verslaving, neem dan contact op met de nationale hulplijn voor middelenmisbruik en geestelijke gezondheidszorg (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Kortetermijneffecten
Mensen die hallucinogenen gebruiken, kunnen dingen zien, horen en sensaties voelen die heel echt lijken, maar niet bestaan. Deze veranderde percepties staan bekend als hallucinaties. Meestal kunnen deze hallucinatoire effecten 20 tot 90 minuten na inname beginnen en tot 12 uur aanhouden.
Een probleem voor gebruikers van hallucinogenen is het feit dat de effecten van het medicijn zeer onvoorspelbaar kunnen zijn. De ingenomen hoeveelheid, plus de persoonlijkheid, stemming, omgeving en verwachtingen van de gebruiker kunnen allemaal een rol spelen in hoe de "trip" zal verlopen.
Wat hallucinogenen kunnen doen, is het vermogen van de gebruiker om de werkelijkheid te herkennen, rationeel te denken en te communiceren verstoren. Kortom, een door drugs veroorzaakte psychose, en een onvoorspelbare.
Soms beleeft de gebruiker een plezierige en mentaal stimulerende trip. Sommigen melden dat ze een gevoel van verhoogd begrip hebben. Maar gebruikers kunnen een 'bad trip' hebben die angstaanjagende gedachten en gevoelens van angst en wanhoop veroorzaakt.
Volgens NIDA-onderzoek kunnen bad trips leiden tot angst om de controle te verliezen, krankzinnigheid of de dood
Het volgende is een lijst met kortetermijneffecten van hallucinogene medicijnen, verstrekt door de NIDA:
- Duizeligheid en slapeloosheid
- Impulsiviteit en snelle emotionele verschuivingen die kunnen variëren van angst tot euforie, met overgangen die zo snel gaan dat de gebruiker meerdere emoties tegelijk lijkt te ervaren
- Verhoogde bloeddruk, hartslag en lichaamstemperatuur
- Verlies van eetlust, droge mond en zweten
- Gevoelloosheid, zwakte en tremoren
psilocybine
Psilocybine is een van nature voorkomend hallucinogeen dat in sommige soorten paddenstoelen wordt aangetroffen. Het kan veroorzaken:
- Gevoelens van ontspanning (vergelijkbaar met de effecten van lage doses marihuana)
- Nervositeit, paranoia en paniekreacties
- Introspectieve/spirituele ervaringen
Algemene effecten
Hoewel de effecten kunnen variëren, afhankelijk van het type hallucinogeen en de dosering, zijn er enkele algemene kortetermijneffecten die de meeste van deze medicijnen gemeen hebben.
Sensorische effecten
- Veranderingen in gevoel of perceptie van tijd (tijd gaat langzaam)
- Hallucinaties, waaronder het zien, horen, aanraken of ruiken van dingen op een vervormde manier of het waarnemen van dingen die niet bestaan
- Intensievere gevoelens en zintuiglijke ervaringen (helderdere kleuren, scherpere geluiden)
- Gemengde zintuigen ("geluiden zien" of kleuren "horen")
Fysieke effecten
- Verhoogde energie en hartslag
- Misselijkheid
Lange termijn effecten
Een gevolg van het herhaalde gebruik van hallucinogenen is de ontwikkeling van tolerantie. Studies tonen aan dat LSD-gebruikers zeer snel een hoge mate van tolerantie voor het medicijn ontwikkelen. Dit betekent dat ze steeds grotere hoeveelheden moeten nemen om hetzelfde effect te krijgen.
Onderzoek wijst uit dat als een gebruiker tolerantie ontwikkelt voor één medicijn in de klasse hallucinogenen, hij of zij ook tolerantie zal hebben voor andere drugs in dezelfde klasse. Als iemand bijvoorbeeld een tolerantie voor LSD heeft ontwikkeld, zal hij of zij ook tolerantie hebben voor andere drugs in dezelfde klasse. een tolerantie hebben voor psilocybine en mescaline.
Ze zullen echter geen tolerantie hebben voor medicijnen die andere neurotransmittersystemen beïnvloeden, zoals amfetaminen en marihuana.
Tolerantie voor hallucinogenen is niet permanent. Als de persoon enkele dagen stopt met het innemen van het medicijn, zal de tolerantie verdwijnen.
Ook ervaren chronische gebruikers van hallucinogenen doorgaans geen fysieke ontwenningsverschijnselen wanneer ze stoppen met het gebruik van drugs, in tegenstelling tot gebruikers die afhankelijk zijn geworden van andere drugs of alcohol.
Aanhoudende psychose en flashbacks
Twee van de meer ernstige langetermijneffecten van gebruik van hallucinogenen zijn aanhoudende psychose en flashbacks, ook wel bekend als hallucinogen persisterende perceptiestoornis (HPPD). Vaak zullen deze aandoeningen samen voorkomen. Volgens de NIDA zijn hier enkele van de specifieke langetermijneffecten van hallucinogeengebruik:
Aanhoudende psychose
- ongeorganiseerd denken
- Stemmingsstoornissen
- Paranoia
- Visuele stoornissen
Hallucinogeen Aanhoudende waarnemingsstoornis
- Hallucinaties
- Andere visuele stoornissen (zoals het zien van halo's of paden die aan bewegende objecten zijn bevestigd)
- Symptomen worden soms verward met neurologische aandoeningen (zoals beroerte of hersentumor)
Hoewel zeldzaam, is het optreden van deze aandoeningen net zo onvoorspelbaar als een slechte trip.
Flashbacks en psychoses kunnen iedereen overkomen, maar uit onderzoek blijkt dat ze vaker worden waargenomen bij patiënten met een voorgeschiedenis van psychische problemen.
De NIDA meldt dat aanhoudende psychose en flashbacks bij sommige gebruikers kunnen optreden, zelfs na een eenmalige blootstelling aan hallucinogene drugs. Er is echt geen gevestigde behandeling voor flashbacks, hoewel velen die ze ervaren worden behandeld met antidepressiva, antipsychotica en psychotherapie.
