LSD (lyserginezuurdiethylamide), vaak zuur genoemd, is een ongeoorloofde hallucinogene drug die uw waarneming gedurende enkele uren beïnvloedt en kan worden gedetecteerd bij screeningstests voor geneesmiddelen. Het medicijn kan worden gedetecteerd door urine-, bloed- en haartests, maar wordt niet weergegeven bij standaard speekseltests.
LSD is geclassificeerd als een Schedule I-medicijn, wat betekent dat er momenteel geen medisch gebruik is. Hoewel LSD niet als verslavend wordt beschouwd, kan het intense effecten hebben en op de lange termijn fysieke en mentale gevolgen hebben. De tolerantie voor het medicijn neemt snel toe, wat betekent dat er steeds hogere doses nodig zijn om dezelfde effecten te ervaren.
Hoe lang duurt het om effecten te voelen?
LSD wordt meestal ingeslikt als een capsule of vloeistof of wordt in uw mond geabsorbeerd op een papieren vierkantje. Gebruikers voelen de effecten van LSD 20 tot 90 minuten na het innemen van een dosis, met een piek van twee tot vier uur en een afname van zes tot acht uur.
Naast sensorische en stemmingseffecten kan LSD-gebruik ook resulteren in:
- Waanideeën
- Duizeligheid
- Droge mond
- Verhoogde lichaamstemperatuur
- Hallucinaties
- Verhoogde bloeddruk
- Verhoogde hartslag
- Verlies van eetlust
- Misselijkheid
- Doof gevoel
- slaperigheid
- Zweten
- trillingen
- Zwakheid
Tijdens een LSD-trip met zuur kunnen mensen snelle emotionele verschuivingen, geïntensiveerde en vervormde zintuiglijke ervaringen en veranderingen in de perceptie van tijd ervaren. Als een grote dosis LSD wordt ingenomen, kan dit een aantal zeer onaangename effecten veroorzaken, soms een "slechte reis." Maar sommige mensen kunnen een slechte trip ervaren, ongeacht hoeveel ze hebben geconsumeerd.
LSD kan ook wanen en visuele hallucinaties veroorzaken, waardoor sommige mensen in paniek kunnen raken. Mensen kunnen ook ernstige, angstaanjagende gedachten en gevoelens van wanhoop ervaren, angst om de controle te verliezen, of angst voor krankzinnigheid en dood.
Een langdurig, maar zeldzaam gevaar van LSD-gebruik is een aandoening die hallucinogeen persisterende perceptuele stoornis (HPPD) wordt genoemd, waarbij flashbacks aanhouden en de gebruiker leed of beperkingen in sociaal of beroepsmatig functioneren veroorzaken.
Hoe lang duurt LSD?
De halfwaardetijd van LSD is ongeveer 5,1 uur. De effecten kunnen tot 12 uur aanhouden. Uit onderzoek is gebleken dat piekniveaus na een enkele dosis optreden bij een mediaan van 1,5 uur na toediening.
Na een piek nemen de geneesmiddelspiegels af en bereiken de helft van de piekwaarden ongeveer 3,6 uur na toediening, maar de effecten van het geneesmiddel kunnen tot 12 uur aanhouden.
Na orale inname wordt de stof snel opgenomen door het maagdarmkanaal en de slijmvliezen. Het medicijn bereikt de bloedbaan en organen snel, ongeveer 10 tot 15 minuten na inname. Het medicijn wordt voornamelijk verwerkt door de lever, waar het wordt gemetaboliseerd tot een aantal andere inactieve metabolieten.
Binnen 24 uur is bijna al het geneesmiddel gemetaboliseerd en uitgescheiden. Ongeveer 13% van het geneesmiddel wordt geëlimineerd als een metaboliet 2-oxo-3-hydroxy-LSD (O-H-LSD). Onderzoek suggereert dat dit bijproduct aanwezig is in urinemonsters met concentraties die 16 tot 43 keer hoger zijn dan die van LSD.
Onderzoekers hebben geprobeerd verschillende methoden te ontwikkelen voor het detecteren van LSD, maar het feit dat het medicijn onstabiel is, zo snel wordt afgebroken en meestal in relatief kleine hoeveelheden wordt ingenomen, vormt een uitdaging.
Urine
LSD kan over het algemeen worden gedetecteerd in urinetests binnen acht uur na gebruik en tot twee tot vier dagen na gebruik.
Bloed
In één onderzoek ontdekten onderzoekers dat LSD detecteerbaar was in bloedmonsters die 16 uur nadat deelnemers 200mcg LSD hadden gekregen. Voor degenen die een kleinere dosis van 100mcg kregen, konden onderzoekers de stof 8 uur na toediening in bloedonderzoek detecteren . Omdat de niveaus in de loop van de tijd gestaag afnemen, nam het vermogen om de stof te detecteren na 16 uur aanzienlijk af.
Haar
LSD kan, net als veel andere medicijnen, worden gedetecteerd met een haarfollikel-drugstest gedurende maximaal 90 dagen. Het gebruik van haartesten is echter relatief zeldzaam. Omdat het medicijn vaak in zulke lage doses wordt ingenomen, kan het erg moeilijk zijn om het op te sporen in zowel onderzoeks- als forensische instellingen. Hoewel haartests af en toe kunnen worden gebruikt om te controleren op LSD, zijn ze vaak kostbaar en kunnen de resultaten onbetrouwbaar zijn.
Vals-positieve testen
Er zijn enkele medicijnen die vals-positieve urinetests voor LSD kunnen veroorzaken, waaronder:
- Ambroxol
- Amitril (amitriptyline)
- Buspar (buspiron)
- Cardizem (diltiazem)
- Fentanyl
- Prozac (fluoxetine)
- Risperdal (risperidon)
- Ritalin (methylfenidaat)
- Trandate (labetalol)
- Verelan (verapamil)
- Wellbutrin (bupropion)
- Zoloft (sertraline)
Als gevolg hiervan worden positieve LSD-resultaten kritisch geëvalueerd en moeten de eerste positieve resultaten worden bevestigd door een tweede onafhankelijke testtechniek. Geef altijd alle voorgeschreven of vrij verkrijgbare medicijnen die u gebruikt aan het laboratorium, zodat clinici de resultaten van uw medicijnscreening nauwkeurig kunnen interpreteren.
Factoren die de detectietijd beïnvloeden
Er zijn een aantal verschillende factoren die van invloed kunnen zijn op hoe lang LSD in het lichaam kan worden gedetecteerd. Hoe snel LSD wordt geëlimineerd, hangt af van uw metabolisme en factoren zoals uw gewicht, of u goed gehydrateerd bent en hoe gezond al uw lichaamssystemen zijn.
Houd er rekening mee dat als u andere medicijnen in uw systeem heeft, deze mogelijk langer op medicijnschermen kunnen worden gedetecteerd dan LSD en van invloed kunnen zijn op hoe lang LSD in uw systeem blijft. U kunt niet zeker zijn van de zuiverheid van een illegaal vervaardigd medicijn en er kunnen andere detecteerbare stoffen in LSD-doses zitten.
Bij LSD is timing een sleutelfactor die van invloed is op de vraag of het medicijn door screeningtests kan worden opgespoord.
Na 24 uur is het medicijn niet meer aantoonbaar in bloedonderzoek. Na 72 uur is het medicijn veel moeilijker te detecteren bij urinetests. Enkele andere factoren die de detectietijden voor LSD kunnen beïnvloeden, zijn leeftijd, leverfunctie en metabolisme. Hier is een overzicht van de impact die ze hebben op detectie.
Leeftijd
Jongere mensen metaboliseren LSD sneller dan 65-plussers. Dit komt door het feit dat jongere mensen doorgaans een snellere stofwisseling en een betere leverfunctie hebben dan oudere volwassenen.
Lever functie
De lever speelt een sleutelrol in het metabolisme van LSD, dus het medicijn is mogelijk langer detecteerbaar bij mensen met een verminderde of verminderde leverfunctie.
Metabolisme
Net als bij andere stoffen speelt het algehele metabolisme een rol bij het bepalen hoe snel LSD uit het lichaam wordt verwijderd. Mensen met een sneller metabolisme kunnen het medicijn veel sneller verwerken dan mensen met een langzamer metabolisme.
Hoe u LSD uit uw systeem kunt krijgen
Als u LSD snel uit uw systeem moet verwijderen, zijn er enkele stappen die u kunt nemen om het proces mogelijk te versnellen.
- Stoppen met gebruik: Bij LSD is timing de kritische factor. Het is veel moeilijker om het medicijn 24 uur na uw laatste gebruik op te sporen bij bloedonderzoek. Dus hoe eerder u stopt met gebruiken, hoe beter.
- Oefening: Lichamelijke activiteit kan het metabolisme versnellen.
- Blijf gehydrateerd: Net als bij andere medicijnen kunnen hydratatieniveaus invloed hebben op hoe snel LSD wordt gemetaboliseerd. Omdat LSD en zijn metabolieten via de urine worden uitgescheiden, moet u veel drinken om het medicijn weg te spoelen.
Symptomen van overdosering
Het gebruik van LSD in hoge doses en in combinatie met sommige andere stoffen, waaronder sommige antidepressiva, kan leiden tot een potentieel gevaarlijk fenomeen dat bekend staat als serotoninesyndroom.
Deze aandoening wordt veroorzaakt wanneer er te veel serotonine in het lichaam is, wat leidt tot symptomen zoals verwardheid, spierspasmen, tremoren, snelle hartslag en misselijkheid.
Hoewel er geen dodelijke dosis LSD bekend is, kan het nemen van te veel leiden tot een angstaanjagende ervaring die algemeen bekend staat als een 'bad trip'. Deze ervaring is gevaarlijk omdat het kan leiden tot hallucinaties, zelfbeschadiging, riskant gedrag of zelfmoord.
Zelfvernietigend gedrag, zoals weglopen van huis, snijden of praten over zelfmoord, moet worden aangepakt, ongeacht of pesten de oorzaak is of niet.
Mogelijke symptomen die kunnen optreden na een "bad trip" kunnen zijn:
- ongevallen
- Waanideeën
- Hallucinaties
- Stemmingswisselingen
- Paniek
- Paranoia
- Zelfverwonding
- Hevige angst
- Zelfmoord
Als u vermoedt dat iemand een bijwerking heeft op het gebruik van LSD, neem dan onmiddellijk contact op met de hulpdiensten. Blijf bij de persoon en probeer hem kalm te houden totdat er hulp arriveert.
Hulp krijgen
LSD heeft een aanzienlijke invloed op uw geest en lichaam gedurende ten minste 12 uur na een dosis. U kunt niet zeker zijn van de dosering en zuiverheid van een illegaal vervaardigd medicijn, wat van invloed kan zijn op hoe lang u de effecten voelt en hoe lang het in uw systeem blijft.
LSD kan van invloed zijn op uw vermogen om normaal te functioneren op het werk, thuis en op school. Als u denkt dat u hulp nodig heeft, praat dan met uw arts over uw opties. Behandelingsbenaderingen kunnen ambulante of klinische revalidatie omvatten die zich richt op individuele counseling, groepstherapie en gezinstherapie.
Er zijn geen door de FDA goedgekeurde medicijnen die worden gebruikt bij de behandeling van LSD-gebruik. Uw arts kan echter medicijnen voorschrijven om symptomen van andere psychiatrische aandoeningen, waaronder depressie en angst, te helpen behandelen.
Als u zich zorgen maakt over uw LSD-gebruik, kunt u ook contact opnemen met de SAMHSA National Helpline op: 1-800-662-4357 of gebruik hun online behandelingszoeker om behandelingsbronnen bij u in de buurt te vinden.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.