Tatoeageverslaving wordt niet formeel erkend, zelfs niet als gedragsverslaving. Sommige mensen beschrijven het proces van steeds meer tatoeages echter als een soort verslaving. Dit artikel onderzoekt enkele van de verslavende eigenschappen van getatoeëerd worden.
Financiële en emotionele betrokkenheid
Op dezelfde manier als drugsgebruiker worden, brengt het worden van een tatoeage-verzamelaar aanzienlijke financiële verplichtingen, fysiek ongemak en sociaal stigma met zich mee, dus, net als bij drugsverslaving, vereist het toewijding aan het proces. Dit niveau van betrokkenheid is een belangrijk onderdeel van alle verslavingen en werd in detail onderzocht in de theorie van overmatige eetlust van verslaving. Niet alleen wordt er veel geld geïnvesteerd in het verslavende gedrag, maar het individu zal ook vaak financiële moeilijkheden ondervinden om aan het niveau van financiële toewijding te voldoen dat nodig is om het verslavende gedrag in stand te houden.
Als iemand bereid is financiële moeilijkheden te doorstaan als gevolg van sparen voor een tatoeage, is dit een indicatie dat het laten tatoeëren het soort intense emotionele toewijding heeft aangenomen dat de rede tart, zo kenmerkend voor verslavend gedrag. Het gedrag heeft geen zin tenzij het wordt begrepen door de ogen van de persoon die het gedrag uitvoert. In dit geval is de keuze om nog een tatoeage te nemen zo waardevol voor het individu, dat ze bereid zijn ontberingen te doorstaan en het zonder dingen te doen die veel essentiëler zijn voor hun basisbehoeften.
Een spiritueel proces
Getatoeëerd worden wordt door velen gezien als een enigszins spiritueel proces, een vorm van persoonlijke expressie. Nogmaals, er zijn in dit opzicht overlappingen met subculturen van drugsgebruik, met name gebruikers van marihuana, ecstasy en psychedelica. Gebruikers van elk van deze soorten drugs hebben de ervaring beschreven als spiritueel, en noemen zelfs de spirituele verbinding die ze voelen met anderen en met het universum als ze high zijn als een motivatie om deze drugs te gebruiken.
Gebruik van naalden
Het gebruik van naalden bij het tatoeëren maakt deel uit van het ritueel, wat ook een belangrijk onderdeel is van het verslavingsproces. Er is een duidelijke parallel tussen het vrijwillig gebruik van naalden bij het tatoeëren en het gebruik van intraveneuze medicijnen. Het hebben van een tatoeage, of het gebruik van een naald om drugs te injecteren, is een manier om te verklaren en te demonstreren, zelfs aan jezelf, dat je in staat bent de bijbehorende pijn te weerstaan en het stoïcisme en de moed te tonen die nodig zijn om door te gaan. Deze demonstratie van een hoog niveau van fysiek uithoudingsvermogen, bravoure en machismo lijkt belangrijk voor het proces, ongeacht of het individu een man of een vrouw is, en is dus een manier om eerdere beschuldigingen van zwakte of kwetsbaarheid te weerleggen.
Overlap met alcoholgebruik
Onderzoek dat alcoholconsumptie meet met een breathalyzer, toont aan dat mensen met tatoeages en piercings inderdaad meer alcohol drinken dan mensen die dat niet doen.
Risico's en spijt
Verslavingen kunnen ervoor zorgen dat mensen zich gaan gedragen op manieren waar ze later spijt van krijgen, maar soms is het te laat om de schade ongedaan te maken. Van rijden onder invloed tot huiselijk geweld, verslavingen hebben een algemeen erkende reputatie voor het veroorzaken van ernstige fouten die schade kunnen toebrengen aan zichzelf of aan anderen. Tatoeages kunnen ook een bron van spijt zijn, hoewel de schade meestal wordt toegebracht aan het eigen lichaam of sociale status.
Als u of een geliefde worstelt met middelengebruik of verslaving, neem dan contact op met de nationale hulplijn voor middelenmisbruik en geestelijke gezondheidszorg (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Helaas zijn zowel getatoeëerde mensen als mensen die geen tatoeage hebben zich niet bewust van veel van de risico's van tatoeages. Er zijn twee niveaus van medische risico's voor het hebben van tatoeages, mild en ernstiger. Milde risico's omvatten het soort bijwerkingen dat thuis kan worden behandeld, zoals blauwe plekken, zwellingen en milde huidinfecties. Ernstigere risico's verbonden aan tatoeages ernstig ongemak en pijn, ontsteking, gevoeligheid en allergische reacties op tatoeage-inkt.