Belangrijkste leerpunten
- Volgens nieuw onderzoek zagen twee ondervertegenwoordigde gemeenschappen in New York City tijdens de pandemie een toename van 400% van haarverlies tijdens de pandemie.
- Fysieke en emotionele stress kan een aandoening veroorzaken die telogeen effluvium wordt genoemd, wat resulteert in tijdelijk haarverlies.
- Het vinden van manieren om met stress om te gaan, kan lichamelijke symptomen helpen voorkomen en uw welzijn verbeteren.
De COVID-19-pandemie is voor bijna iedereen een belastende tijd geweest. Raciaal diverse gemeenschappen hebben het echter slechter gedaan dan andere. Niet alleen hebben reeds bestaande ongelijkheden ervoor gezorgd dat gekleurde mensen een groter risico lopen om ziek te worden en te overlijden aan de ziekte zelf, de economische gevolgen van de pandemie hebben hen ook belast met aanzienlijk banenverlies en loonsverlagingen.
De extreme stress van de afgelopen negen maanden (en dat telt nog mee) resulteert in een significant hoger percentage haarverlies in raciaal diverse gemeenschappen, nieuw onderzoek in de Tijdschrift van de American Academy of Dermatology shows. Een onderzoek naar twee ziekenhuizen in verschillende gemeenschappen met een laag inkomen in New York City, die hoge COVID-19-sterftecijfers hadden, wees uit dat er een toename van 400% was in een haaruitvalstoornis bij sommige gekleurde mensen.
Dit is wat we tot nu toe weten over pandemische stress en haaruitval in deze gemeenschappen.
Pandemisch haarverlies in diverse gemeenschappen
In een rapport uitgebracht door de Tijdschrift van de American Academy of Dermatology op 10 december hebben vijf artsen op dermatologische afdelingen van het Metropolitan Hospital in Manhattan en het Coney Island Hospital in Brooklyn gekeken naar de percentages van telogeeneffluvium, een omkeerbare aandoening die haaruitval veroorzaakt na een stressvolle ervaring. De twee ‘vangnet’-ziekenhuizen bedienen raciaal diverse buurten die te maken hebben gehad met enkele van de hoogste COVID-19-sterftecijfers van New York City.
De onderzoekers ontdekten een toename van meer dan 400% in telogene effluvium tussen 1 maart en 31 augustus, vergeleken met pre-pandemische gevallen tussen 1 september 2019 en 29 februari 2020. De studie toonde een bijzonder significante stijging in gevallen van telogeen effluvium tussen juli en augustus - ongeveer drie tot vier maanden nadat New York City de eerste grote golf van COVID-19 beleefde en lockdowns implementeerde
“Telogeneffluvium verschijnt meestal niet aan het begin van een stressor. Drie tot vier maanden nadat de stress vrij typisch is voor telogene effluvium, "legt Allison Britt Kimmins, MD, MPH uit, een gecertificeerde dermatoloog die gespecialiseerd is in zowel medische als cosmetische dermatologie bij Advanced Dermatology in Chadds Ford, Pennsylvania.
De toename van telogene effluvium kwam het meest voor bij Latijns-Amerikaanse en Latino mensen, die meer dan vier keer zoveel ziekenhuisopnames hebben gehad door COVID-19 in vergelijking met blanke mensen.
De onderzoekers vonden ook vijf gevallen van de aandoening bij mannen tijdens de pandemie. In het voorgaande jaar hadden ze bij mannen geen gevallen van telogene effluvium geteld
Beperkingen van het onderzoek naar haarverlies
Hoewel vroeg onderzoek belangrijke inzichten biedt tijdens een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid, heeft dit onderzoek enkele beperkingen. Het had een relatief kleine steekproefomvang van in totaal ongeveer 3.000 patiënten, van wie er 50 telogeneffluvium hadden tijdens de pandemie. Het was ook gericht op slechts twee ziekenhuizen in New York City, dus de resultaten zijn mogelijk niet generaliseerbaar voor de hele bevolking.
Interessant genoeg merkten de onderzoekers bijna geen toename van telogeeneffluvium bij zwarte mensen, hoewel ze tijdens de pandemie een onevenredig groot aantal gevallen, ziekenhuisopname, sterfgevallen en andere stressoren hebben doorstaan.
“Die bevinding klopt voor mij niet. Afro-Amerikanen ervaren telogeeneffluvium, dus de bevindingen kunnen te wijten zijn aan beperkingen in de onderzoekspopulaties”, zegt dr. Britt Kimmins, die de afgelopen maanden Afro-Amerikaanse patiënten met de aandoening in haar kantoor heeft gezien.
Dr. Britt Kimmins wees er ook op dat populaire kapsels onder zwarte mensen en Afro-Amerikanen, zoals dreadlocks of vlechten, het moeilijk kunnen maken om haaruitval op te merken.
"Toegang tot gezondheidszorg kan een ander probleem zijn", voegt ze eraan toe. "Soms wanneer mensen in de Afro-Amerikaanse bevolking in klinieken verschijnen, is haarverlies misschien niet zo belangrijk voor hen als hoge bloeddruk of hun bloedsuikerspiegel die in de war raakt."
Bovendien was de overgrote meerderheid van de deelnemers aan dit onderzoek niet getest op COVID-19 vanwege een tekort aan voorraden, waardoor het onmogelijk was om te bepalen of de ziekte zelf telogeeneffluvium veroorzaakte.
Allison Britt Kimmins, MD, MPH
Wat u uit deze studie kunt opmaken, is dat telogeeneffluvium echt is en in opkomst is vanwege COVID-19.
- Allison Britt Kimmins, MD, MPHOndanks de beperkingen, helpt de studie bij het kwantificeren van anekdotische rapporten van dermatologen die tijdens de pandemie een stijging van het telogeeneffluvium hebben gezien. Het geeft ook meer inzicht in de resultaten van een informeel onderzoek onder meer dan 1500 COVID-19 langeafstandsvervoerders, die meer dan 400 meldingen van haarverlies vonden.
"Wat je uit deze studie kunt opmaken, is dat telogeeneffluvium echt is en in opkomst is vanwege COVID-19", zegt dr. Britt Kimmins.
Telogeen effluvium begrijpen
Tot 90% van iemands haar bevindt zich doorgaans op elk moment in de groeifase, terwijl de rest zich in de telogene (of rust) fase bevindt. Haren in de telogene fase vallen na een paar maanden uit, wat de strengen verklaart die we meestal in onze borstels en badkuipafvoeren vinden.
Een stressvolle gebeurtenis, zoals een ernstige ziekte, bevalling of emotioneel trauma, kan een schok voor het systeem zijn. Dat kan resulteren in telogene effluvium, een aandoening waarbij ongeveer 30% van de haren in de rustfase komen en een paar maanden later uitvallen.
Er zijn nog veel onbekenden over de specifieke oorzaak van telogeeneffluvium tijdens de pandemie, zegt Scott Paviol, MD, een gecertificeerde dermatoloog bij Paviol Dermatology in Charlotte, North Carolina.
“Veroorzaakt het COVID-virus daadwerkelijk haaruitval, of is wat we zien strikt een andere vorm van een levensstressor die haarverlies veroorzaakt? Dat heeft misschien tijd nodig om uit te zoeken', zegt dr. Paviol.
Artsen zeggen dat het dag na dag zien uitvallen van overtollig haar een verpletterende ervaring kan zijn die de aandoening uiteindelijk kan verergeren.
Scott Paviol, MD
Het opmerken van haaruitval kan een zeer verwoestende ervaring zijn voor mannen en vrouwen van elk ras. Het wordt een dagelijkse strijd van elk uur.
- Scott Paviol, MD"Het opmerken van dunner wordend haar kan een zeer verwoestende ervaring zijn voor mannen en vrouwen van elk ras. Het wordt een dagelijkse strijd van elk uur”, legt Dr. Paviol uit. "Als het stressgerelateerd haarverlies is, wordt het een stress over gestrest zijn."
Aan de positieve kant is telogeneffluvium een tijdelijke aandoening die meestal ongeveer zes maanden duurt. Hoewel er geen behandelingen zijn voor telogene effluvium, is het onwaarschijnlijk dat u door de aandoening kaal wordt en zal het haar uiteindelijk vanzelf teruggroeien.
Als je haaruitval opmerkt, maak dan een afspraak met je huisarts of een dermatoloog om de oorzaak te onderzoeken. Ze zullen je meestal vragen naar belangrijke gebeurtenissen in het leven, zoals stressoren of ziektes, van de afgelopen maanden. Ze kunnen ook een bloedtest uitvoeren om andere mogelijke oorzaken van haarverlies, zoals een schildklierprobleem, te elimineren.
Artsen raden aan om overmatig borstelen, kammen, wassen en andere activiteiten te vermijden die kunnen leiden tot onnodige haaruitval terwijl u telogene effluvium heeft. Ze moedigen patiënten ook aan om manieren te vinden om met emotionele stress om te gaan om hun algehele welzijn te verbeteren.
"Ik herinner patiënten met telogeeneffluvium eraan dat elke vorm van aanhoudende mentale stress fysiek schadelijk kan zijn. Zodra je je reactie op stress aanpast, zul je minder haren op je kussen opmerken”, zegt dr. Britt Kimmins. "Er is hoop, want als je eenmaal weet wat je hebt, kun je dingen veranderen om te proberen het te repareren."
Wat dit voor u betekent?
De pandemie is een extreem stressvolle situatie gebleken, vooral voor mensen van kleur die onevenredig zijn getroffen door COVID-19. Hoewel we de implicaties van die stress op de lange termijn nog moeten begrijpen, blijkt uit onderzoek dat sommige verschillende gemeenschappen in zwaar getroffen buurten in New York City als resultaat al een enorme opleving ervaren van een haarverliesaandoening die telogeeneffluvium wordt genoemd.
Het goede nieuws is dat deze aandoening tijdelijk is en dat het haar terug zal groeien. Het vinden van manieren om op een gezonde manier met stress om te gaan, kan lichamelijke symptomen, zoals haaruitval, helpen voorkomen en uw algehele welzijn verbeteren.
Hoe beïnvloedt langdurige stress uw gezondheid?