Omgaan met terafobie of de angst voor monsters

Inhoudsopgave:

Anonim

Terafobie (angst voor monsters) komt zeer vaak voor bij kinderen in de voorschoolse leeftijd. Het neemt over het algemeen af ​​tijdens de eerste jaren van het basisonderwijs en is hoogst ongebruikelijk tegen de tijd dat een kind de middelbare school bereikt. Bij tieners en volwassenen is de angst voor monsters een zeldzame maar potentieel levensbeperkende fobie

Jonge kinderen

Angsten zijn een normaal, gezond onderdeel van de ontwikkeling van kinderen. Ze helpen kinderen om de wereld om hen heen te begrijpen en om copingvaardigheden te ontwikkelen die een leven lang meegaan. Om deze reden worden fobieën over het algemeen niet gediagnosticeerd bij kinderen onder de 18 jaar, tenzij ze langer dan zes maanden aanhouden en klinisch significant lijden of beperkingen veroorzaken.

Triggers

Bij kinderen neemt de angst voor monsters vaak een niet-specifieke vorm aan. In plaats van bang te zijn voor Frankenstein, Dracula of Godzilla, is het kind bang dat 'een monster' onder hun bed of in hun kast leeft. Niettemin kan het kind vragen om een ​​tekening van het monster te maken, aanwijzingen te geven voor een omgevingstrigger. Sommige tekeningen kunnen lijken op een tv-stripfiguur, een ontvoerder die op het avondnieuws verscheen of zelfs een buurman die de kinderen in de buurt 'griezelig' noemen.

In deze gevallen kan het beperken van de blootstelling van het kind de angst helpen verminderen

Behandeling bij kinderen

Er zijn een aantal dingen die ouders kunnen doen om de angst van hun kinderen voor monsters te verminderen. Enkele ideeën zijn:

  • "Monsterafweermiddel": "Sommige ouders gebruiken 'monsterspray' om hun kinderen te helpen deze angst te bestrijden. Overweeg een leeg spuitflesje, gedeeltelijk gevuld met gekleurd water, of een aromatherapie-spray in een nachtelijk ritueel te gebruiken. Spray de kast onder het bed , en overal waar uw kind denkt dat het monster zich verbergt. Zorg ervoor dat u niets gebruikt dat schadelijk kan zijn voor het kind of schade aan stoffen of verf kan veroorzaken.
  • Troostende routines: Moedig rustgevende bedtijdroutines aan om de zenuwen van het kind te kalmeren. Een warm bad, een glas water en een verhaaltje voor het slapengaan zorgen voor ontspanning en een rustgevende slaapomgeving. Als het kind bang is in het donker, overweeg dan om een ​​nachtlampje te voorzien. Slapen met een huisdier kan ook een gevoel van bescherming geven.
  • "dapper" gedrag belonen: Sommige kinderen gedijen goed bij de aandacht die hun angsten trekken, dus richt je aandacht opnieuw. Geef een korte "monstercontrole" (en spuitritueel, indien gewenst) en verlaat dan de kamer. Gebruik stickers of andere markeringen om de nachten bij te houden dat het kind de hele nacht in bed blijft zonder u naar haar kamer te roepen. Als er een week aan stickers is verzameld, laat het kind ze dan inruilen voor een favoriete traktatie, zoals een uitstapje naar het park of een stapel koekjes.
  • Respect en geruststelling: Lach nooit om de angst van het kind, gebruik angst nooit als een bedreiging om slecht gedrag af te schrikken, of kleineer ze niet omdat ze bang zijn. Toon respect en gevoeligheid voor hun gevoelens en stel ze gerust dat alles goed komt.

Tieners en volwassenen

Bij oudere kinderen en volwassenen neemt de angst voor monsters meestal een meer specifieke vorm aan. Horrorfilms zijn vaak verantwoordelijk voor veel kortstondige angsten, vooral als ze worden bekeken vlak voordat ze naar bed gaan. Deze angsten houden meestal maar een paar nachten aan en worden vaak verlicht door te slapen met een licht aan en milde afleiding na te streven, zoals kijken lichte, komische televisie. Als de angst langer dan een paar nachten aanhoudt, kan dit een vroeg teken zijn van een echte fobie

Een hardnekkigere monsterfobie kan zijn oorsprong vinden in religieuze of culturele angsten. De angst kan gegeneraliseerd zijn of het kan een specifiek type wezen zijn, zoals vampiers, zombies of geesten. De angst voor hekserij hangt soms samen met de angst voor monsters. Deze fobieën zijn vaak gebaseerd op een mix van bijgeloof, stedelijke legendes en religieuze leringen.

Voor veel mensen is kennis macht. Het bestuderen van oude en moderne mythen over de gevreesde monsters, met name de wetenschap achter de legendes, is vaak genoeg om mildere angsten te beteugelen. Voor meer intense fobieën kan professionele hulp nodig zijn

Een onbehandelde monsterfobie kan na verloop van tijd verergeren. Sociaal isolement is een mogelijkheid, vooral voor tieners, wiens vrienden de angst misschien kinderachtig of belachelijk vinden.

Veel tieners gedijen op legendereizen, waarbij ze in een groep uitgaan om nabijgelegen stedelijke legendes te trotseren en horrorfilmmarathons zijn een hoofdbestanddeel van het tienernachtleven. Kinderen die bang zijn om deel te nemen, lopen het risico bespot en gemeden te worden.

Behandeling voor volwassenen en tieners

Gelukkig reageert monsterfobie, net als alle fobieën, goed op een verscheidenheid aan behandelingen. Omdat ze vaak gebaseerd zijn op andere angsten, is het belangrijk om te beslissen over uw primaire therapiedoelen.

  • Geloof je dat je door een monster kan worden geschaad?
  • Maak je je zorgen over kwaadaardige entiteiten?
  • Wil je gewoon met je vrienden kunnen genieten van enge films en Halloween-evenementen?
  • Ben je bang dat je kind je angsten oppikt?

De antwoorden op deze en andere vragen zullen u helpen bij uw keuze voor een behandeling. Als je angst voor monsters bijvoorbeeld geworteld is in je religieuze of spirituele overtuigingen, kan je therapeut spirituele counseling voorstellen aan je religieuze leider in plaats van, of in aanvulling op, traditionele therapeutische technieken.