Tieners kunnen in de beste tijden een uitdaging zijn. Wanneer uw tiener echter ook een obsessief-compulsieve stoornis (OCS) heeft, kan dit extra uitdagingen opleveren. Tieners met OCS kunnen een aantal problemen hebben die de behandeling van symptomen moeilijk kunnen maken.
Behandeling Weigering
Tieners weigeren vaak te gaan voor beoordeling en behandeling van OCS. Dit heeft vaak te maken met het stigma van de diagnose van een psychische aandoening. Ze kunnen zich ook zorgen maken over schoolachterstand of zich zorgen maken over de bijwerkingen van OCS-medicatie. Bovendien heeft uw tiener, net als veel mensen met OCS, mogelijk een slecht inzicht in de aard en ernst van hun symptomen en ziet hij mogelijk niet de noodzaak om een behandeling te zoeken.
Hoe om te gaan: Probeer een therapeut te vinden die bedreven is in technieken voor motiverende gespreksvoering. Deze zijn ontworpen om de motivatie voor verandering te vergroten en negatieve gevoelens ten aanzien van behandeling door middel van voorlichting te verminderen. Deze technieken kunnen uw tiener ook helpen inzicht te krijgen in de impact van hun symptomen op zichzelf en de mensen om hen heen.
Het is belangrijk om te onthouden dat iemand dwingen om te veranderen gewoon niet werkt. Gewoon aanwezig zijn als een bron van ondersteuning voor wanneer uw tiener besluit om behandeling te zoeken, is vaak de beste optie. Constant gezeur en confrontatie maken de situatie vaak erger.
Ouderbetrokkenheid bij dwanghandelingen
Veel tieners met OCS zijn erin geslaagd hun ouders bij hun dwanghandelingen te betrekken. Dit kan dingen zijn zoals helpen met een schoonmaakritueel, afspreken om spullen in het huis op een bepaalde manier te regelen, of overdreven geruststelling geven, zoals je tiener keer op keer vertellen dat zijn handen schoon zijn of dat er niets ergs zal gebeuren. Dit kan leiden tot burn-out en frustratie als ouders het moe worden om deel te nemen aan rituelen en/of voortdurend geruststelling te bieden voor dezelfde problemen.
Hoe om te gaan: Idealiter zou u zich niet moeten bemoeien met de dwanghandelingen van uw kind en mag u ook niet doorgaan met het geven van geruststelling nadat u de eerste feedback aan uw kind hebt gegeven. Deelname aan dwanghandelingen versterkt alleen maar het belang ervan. Evenzo bevestigt het bieden van buitensporige geruststelling de zorgen die gepaard gaan met OCS. Veel ouders gaan mee met de dwanghandelingen van hun tiener, zodat hun tiener zich niet van streek zal voelen, maar het is belangrijk om te beseffen dat dit op de lange termijn meer kwaad dan goed doet.
Het kan vaak nuttig zijn om samen te werken met een professional in de geestelijke gezondheidszorg om problematisch OCS-gedrag te identificeren. Bovendien kan het nuttig zijn om familieleden bij de behandeling te betrekken.
Boos of gewelddadig gedrag
Veel plezierige, overigens goed aangepaste tieners met ocs worden erg boos als ze worden verhinderd een ocs-ritueel uit te voeren. In sommige gevallen kan dit leiden tot fysieke confrontaties tussen de ouder en tiener of de vernietiging van eigendommen.
Hoe om te gaan: Het is belangrijk om te onthouden dat deze woede in de overgrote meerderheid van de gevallen wordt veroorzaakt door angst, angst en frustratie, in plaats van door agressie. Je tiener voelt zich gewoon overweldigd en heeft geen middelen meer om ermee om te gaan.
Het kan vaak nuttig zijn om een objectieve derde partij in te schakelen, zoals een OCS-therapeut, die met uw tiener in een niet-oordelende omgeving kan werken om de aard van hun obsessies en dwanghandelingen te onderzoeken. De therapeut kan dan met uw tiener samenwerken om copingstrategieën in te voeren en de frequentie van dwanghandelingen te verminderen.
Als je dit alleen aanpakt, is je beste strategie misschien om gewoon weg te lopen totdat jij en je tiener gekalmeerd zijn. U kunt de zaak dan rationeel bespreken.
Weigering om symptomen te bespreken
Tieners zijn vaak terughoudend om details van hun leven met hun ouders te delen in de beste tijden, en deze geheimhouding kan nog erger zijn bij tieners met OCS. Symptomen van OCS kunnen gênant zijn, vooral met betrekking tot obsessies die verband houden met seksualiteit, waarbij ouders, broers en zussen, huisdieren of andere ongepaste figuren betrokken kunnen zijn.
Hoe om te gaan: Mogelijk moet u accepteren dat uw tiener niet bereid zal zijn om de aard van hun symptomen met u te delen. Het respecteren van hun privacy en het bieden van een ondersteunende, niet-oordelende omgeving als ze besluiten zich open te stellen, is vaak de meest nuttige strategie in deze omstandigheden. U kunt voorstellen dat als ze zich niet op hun gemak voelen om met u te praten, u hen kunt helpen een therapeut te vinden waar ze zich prettig bij voelen.
Hoewel uw tiener misschien bereid is om hun symptomen met een ocs-therapeut te bespreken, moet u er rekening mee houden dat de therapeut in de meeste gevallen de vertrouwelijkheid van uw kind moet respecteren en geen details met u zal delen tenzij uw kind toestemming geeft. Dit kan erg frustrerend zijn voor ouders, maar het is belangrijk om het recht op privacy van uw kind te respecteren.
Drugs gebruiken om ermee om te gaan
Het is niet ongebruikelijk dat tieners drugs en alcohol gebruiken om de symptomen van OCS het hoofd te bieden, vooral als hun OCS-symptomen gepaard gaan met depressie.
Hoe om te gaan: In deze omstandigheden is het raadzaam om professionele hulp in te roepen, omdat dit een complex probleem kan zijn dat de ervaring van opgeleide professionals in de geestelijke gezondheidszorg vereist. Uw huisarts is vaak een goed startpunt om middelen te identificeren. Het kan frustrerend zijn voor uw kind om dergelijke hulp af te wijzen, maar tenzij het een gevaar vormt voor zichzelf of iemand anders, kan het niet tot behandeling worden gedwongen.
Het stellen van duidelijke grenzen thuis, zoals het niet toestaan van drugs/drugsgebruik in huis, en het beheersen van uw eigen stressniveaus zijn in deze gevallen van het grootste belang.
Gepest worden
Helaas worden sommige tieners met OCS onderworpen aan psychisch en/of fysiek pesten. Dit kan extreem stressvol zijn voor zowel ouders als de getroffen tiener en kan leiden tot depressie. Natuurlijk verhoogt depressie het risico op zelfbeschadigend gedrag, inclusief zelfmoord.
Hoe om te gaan: Als u zich bewust wordt van pesten, is het essentieel om de juiste professionals op de school van uw tiener in te schakelen, waaronder het schoolhoofd, de studieadviseur en de leraar van uw kind. Hoewel je tiener assertiviteitsvaardigheden moet leren om met dergelijke situaties om te gaan, moeten ze zich ook veilig voelen en dergelijke problemen het hoofd bieden in een ondersteunende omgeving. Individuele therapie kan nuttig zijn om je te concentreren op het opbouwen van zelfrespect, het werken aan sociale vaardigheden en natuurlijk het beheersen van OCS-symptomen.
Als u of een geliefde worstelt met OCS, neem dan contact op met de Nationale Hulplijn voor Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
