Volgens de gehechtheidstheorie is een affectieve band een vorm van gehechtheidsgedrag dat de ene persoon heeft ten opzichte van de andere. Misschien wel het meest voorkomende voorbeeld van een affectieve band is die tussen een ouder en een kind. Andere voorbeelden zijn de band tussen romantische partners, vrienden en andere familieleden.
Criteria van een affectieve band
Psycholoog John Bowlby beschreef de term toen hij zijn zeer invloedrijke gehechtheidstheorie ontwikkelde. Volgens Bowlby ontstaat er een sterke affectieve band als een moeder inspeelt op de behoeften van haar kind. Deze band wordt geïntegreerd in de persoonlijkheid van het kind en dient als basis voor alle toekomstige affectieve banden.
Later beschreef Bowlby's collega Mary Ainsworth vijf criteria van affectieve banden:
- Affectieve banden zijn eerder persistent dan van voorbijgaande aard. Ze gaan vaak een lange tijd mee en verdragen in plaats van komen en gaan.
- Affectieve banden zijn gericht op een specifiek individu. Mensen vormen sterke gevoelens van gehechtheid en genegenheid jegens bepaalde mensen in hun leven.
- De relatie die betrokken is bij een affectieve band heeft een sterke emotionele betekenis. Deze affectieve banden hebben een grote impact op het leven van degenen die ze delen.
- Het individu zoekt contact en nabijheid met de persoon met wie hij of zij een affectieve band heeft. We willen fysiek dicht bij de mensen zijn met wie we genegenheid delen.
- Onvrijwillige scheiding van het individu leidt tot leed. Naast het zoeken naar nabijheid, raken mensen van streek wanneer ze worden gescheiden van degenen aan wie ze gehecht zijn.
Ainsworth suggereerde dat de toevoeging van een zesde criterium - comfort en veiligheid in de relatie zoeken - de band van een affectieve band in een echte gehechtheidsrelatie veranderde.