Hoewel de wetenschap een lange weg heeft afgelegd in het begrijpen van obsessief-compulsieve stoornis (OCS), weten onderzoekers nog steeds niet zeker wat de aandoening veroorzaakt. Er zijn veel theorieën over de oorzaken van OCS, hoewel biologische en genetische oorzaken de meeste acceptatie hebben gekregen
Biologische theorieën
Biologische oorzaken van OCS bestuderen het circuitrelaissysteem tussen de orbitofrontale cortex, dat verantwoordelijk is voor complex gedrag zoals emotieregulatie, evaluatie, op beloning gebaseerde besluitvorming en ander doelgericht gedrag, naar de thalamus.
De luscircuits van de orbitofrontale cortex omvatten andere regio's zoals de caudate nucleus van de basale ganglia, die wordt geassocieerd met functies zoals cognitie en vrijwillige motorische bewegingen. Wanneer dit circuit wordt geactiveerd, worden deze impulsen onder uw aandacht gebracht en veroorzaken u om een bepaald gedrag uit te voeren dat de impuls op de juiste manier aanpakt.
Na gebruik van het toilet kunt u bijvoorbeeld uw handen gaan wassen om eventuele schadelijke ziektekiemen te verwijderen. Als je eenmaal het juiste gedrag hebt uitgevoerd - in dit geval je handen wassen - neemt de impuls van dit hersencircuit af en stop je met het wassen van je handen en ga je verder met je dag.
Niet te stoppen impulsen
Er is gesuggereerd dat als je ocs hebt, je hersenen moeite hebben met het uitschakelen of negeren van impulsen van dit circuit. Dit veroorzaakt op zijn beurt repetitief gedrag dat dwanghandelingen wordt genoemd en oncontroleerbare gedachten die obsessies worden genoemd.
Uw hersenen kunnen bijvoorbeeld moeite hebben met het uitschakelen van besmettingsgedachten nadat u het toilet hebt verlaten, waardoor u uw handen steeds opnieuw moet wassen.
Ter ondersteuning van dit onderzoek zijn de obsessies en dwanghandelingen die verband houden met OCS vaak gerelateerd aan seksualiteit, agressie en besmetting, die ook worden gecontroleerd door deze specifieke circuits. Bovendien zijn neuroimaging-onderzoeken, waarin wetenschappers en artsen naar je hersenen kijken, abnormale activiteit in dit hersencircuit hebben bevestigd.
Scans van mensen met OCS vertonen abnormale activiteit in verschillende delen van dit circuit, waaronder de orbitalfrontale cortex, cingulate cortex en caudate nucleus van de basale ganglia.
Serotonine systeem
Omdat veel mensen met OCS reageren op behandeling met medicijnen, waaronder selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) die de neurochemische serotonine stimuleren, is er gesuggereerd dat disfunctie van deze hersencircuits verband kan houden met een probleem met het serotoninesysteem.
Genetica
Er wordt ook aangenomen dat er een genetische component is voor OCS. U heeft meer kans om OCS te ontwikkelen als een familielid OCS heeft en ongeveer 25% van de mensen met OCS een naast familielid heeft met de aandoening.
Ter illustratie van een genetische link, hebben tweelingstudies met identieke tweelingen ook aangetoond dat beide tweelingen meer kans hebben om OCS te ontwikkelen als een tweeling de aandoening heeft. Tweelingstudies hebben ook aangetoond dat genetica voor kinderen tussen de 45% en 65% van uw risico op het ontwikkelen van OCS kan uitmaken.
Cognitieve gedragstheorieën
Bijna iedereen ervaart gedurende de dag bizarre of onverwachte gedachten. Volgens cognitief-gedragstheorieën van ocs, als u kwetsbaar bent voor ocs, kunt u deze gedachten niet negeren. Bovendien kunnen sommige mensen met ocs het gevoel hebben dat ze deze gedachten zouden moeten kunnen beheersen en dat deze gedachten gevaarlijk zijn .
Je zou bijvoorbeeld kunnen denken dat het hebben van deze gedachten betekent dat je gek wordt of dat je het ingebeelde of gevreesde gedrag daadwerkelijk gaat uitvoeren (zoals het neersteken van je partner). Omdat deze gedachten als gevaarlijk worden bestempeld, blijf je waakzaam en waakzaam, net zoals je constant uit het raam zou kunnen kijken als je hoorde dat er een inbreker in de buurt was.
Het voortdurend opmerken van deze gedachten kan de gevaarlijkheid van deze gedachten nog versterken. Dit zorgt voor een vicieuze cirkel waarin je vast komt te zitten in het bewaken van deze gevaarlijke gedachten. Als je vastzit in deze cyclus, kan het moeilijk, zo niet onmogelijk, zijn om je op iets anders te concentreren dan op de verontrustende gedachten. Dan wordt een obsessie geboren.
Dwanghandelingen zoals handen wassen kunnen een aangeleerd proces zijn. Als reactie op het voelen van besmetting, kunt u bijvoorbeeld uw handen wassen. Dit vermindert uw angst die goed voelt en versterkt op zijn beurt het handwasgedrag.
Door deze bekrachtiging voer je elke keer dat je de obsessie ervaart (zoals besmetting), de dwang uit (zoals hun handen wassen) om je angst te verminderen.
Psychodynamische theorieën
Psychodynamische theorieën over ocs stellen dat obsessies en dwanghandelingen tekenen zijn van onbewuste conflicten die je misschien probeert te onderdrukken, op te lossen of ermee om te gaan. Deze conflicten ontstaan wanneer een onbewuste wens (meestal gerelateerd aan een seksuele of agressieve drang) op gespannen voet staat met sociaal acceptabel gedrag.
In sommige gevallen, wanneer deze conflicten buitengewoon weerzinwekkend of verontrustend zijn, kan iemand er alleen indirect mee omgaan door het conflict over te hevelen naar iets beters, zoals handen wassen, controleren of ordenen. Sommige psychodynamische behandelingen suggereren dat het maken van een persoon bewust van hun onbewuste conflicten kunnen hun symptomen verminderen, maar er is meer onderzoek nodig