Structuralisme wordt beschouwd als de eerste denkrichting in de psychologie. Het omvatte het afbreken en analyseren van de geest in de kleinst mogelijke delen. Structuralistische psychologie wordt meestal geassocieerd met Wilhelm Wundt, die beroemd was vanwege de oprichting van het allereerste laboratorium dat zich toelegde op experimentele psychologie en algemeen wordt beschouwd als de vader van de moderne psychologie.
Oorsprong
Was Wundt werkelijk de grondlegger van deze vroege denkrichting? Hoewel Wundt vaak wordt genoemd als de grondlegger van het structuralisme, heeft hij de term nooit echt gebruikt. In plaats daarvan verwees Wundt naar zijn ideeën als: vrijwilligheid. his Het was zijn leerling, Edward B. Titchener, die de term uitvond structuralisme.
Hoewel Titchener meestal degene is die wordt gecrediteerd voor de oprichting van het structuralisme en het brengen van de ideeën naar Amerika, begonnen de ideeën met Wundt. Titchener veranderde eigenlijk veel van wat Wundt leerde. Wundt geloofde dat de geest kan worden opgesplitst in structuren door bewuste ervaringen te classificeren in kleine delen die kunnen worden geanalyseerd, vergelijkbaar met andere wetenschappen. Titchener besloot het psychologische onderzoek van Wundt te schrappen omdat bewuste ervaringen in een experiment niet zo gemakkelijk te controleren zijn als gedrag. In plaats van zich te concentreren op het verkrijgen van kwantitatieve metingen, gaf Titchener prioriteit aan observatie en analyse
Introspectie: het belangrijkste instrument van het structuralisme
Titchener nam de experimentele techniek van Wundt, bekend als introspectie, en gebruikte deze om zich te concentreren op de structuren van de menselijke geest. Alles wat met deze techniek niet kon worden onderzocht, meende Titchener, behoorde niet tot het domein van de psychologie
Titchener geloofde dat het gebruik van introspectie, waarbij waarnemers werden gebruikt die streng waren getraind om hun gevoelens en sensaties te analyseren wanneer ze een eenvoudige stimulus kregen, kon worden gebruikt om de structuren van de geest te ontdekken. Hij besteedde het grootste deel van zijn carrière aan deze taak.
Titchener's structuralisme
Titchener's structuralisme benadrukte drie belangrijke taken in de studie van de menselijke geest:
- Om te ontdekken hoeveel processen er waren, identificeer je de elementen van deze processen en leg uit hoe ze samenwerken.
- Analyseren van de wetten die de verbindingen tussen de elementen van de geest beheersen.
- Om de verbindingen tussen de geest en het zenuwstelsel te evalueren.
Titchener's invloed
Ongeveer 20 jaar lang domineerde Titchener de Amerikaanse psychologie. Hij was ook buitengewoon productief en publiceerde tijdens zijn leven 216 boeken en kranten. Hij leidde een aantal invloedrijke psychologen op en begeleidde het doctoraatswerk van bijna 60 studenten, waaronder Margaret Floy Washburn en Edwin G. Boring. Toch wordt zijn werk tegenwoordig zelden genoemd buiten een puur historische context. Hij behield tijdens zijn leven een krachtige greep op de Amerikaanse psychologie en droeg ertoe bij dat psychologie een gerespecteerde tak van de wetenschappen werd, maar zijn invloed begon na zijn dood af te nemen.
Het structuralisme mag dan een korte periode van dominantie in de psychologie hebben genoten, de denkrichting stierf in wezen uit na de dood van de oprichter. Het leidde echter wel tot de ontwikkeling van andere stromingen, waaronder het functionalisme, het behaviorisme en de Gestaltpsychologie