Hoe praat je met je kinderen over depressie? Dat zal van een aantal verschillende factoren afhangen. Eerst moet je de reden voor de discussie weten. Wilt u informatie in het algemeen delen, hen vertellen over uw eigen worsteling met depressie, of met hen praten over de vraag of zij een depressie hebben? Dit geeft richting aan wat je doet.
Ten tweede, hoe oud is uw kind? Of uw kind in de voorschoolse leeftijd, basisschool of middelbare school zit, zal grotendeels de discussie bepalen die u voert. Jongere kinderen hebben minder gedetailleerde informatie nodig, terwijl oudere tieners veel meer aankunnen.
Wat je situatie ook is, weet dat open zijn over psychische problemen altijd de voorkeur heeft boven ze geheim te houden of er niet over te praten. Geestesziekte is lang verguisd als iets waar niemand over praat. Hoe opener u met uw kinderen kunt zijn, hoe meer ze zich op hun gemak zullen voelen als ze in de toekomst naar u toe komen om over hun problemen te praten.
Informatie delen over depressie
Als je gewoon informatie wilt delen over depressie in het algemeen of over geestelijke gezondheid, is dit een bewonderenswaardige zaak. In het verleden ging geestelijke gezondheid gepaard met stigmatisering, gebrek aan informatie en was het moeilijk voor gezinnen om over te praten. Tussen 2007 en 2018 is het zelfmoordcijfer onder jongeren met 60% gestegen, waardoor discussies over geestelijke gezondheid een topprioriteit zijn voor gezinnen.
Als ouder is het belangrijk om deze barrières met uw kinderen op jonge leeftijd te slechten, aangezien depressie een probleem is dat uiteindelijk iemand in het gezin kan treffen. Dit kan met name relevant zijn als u bloedverwanten heeft bij wie een depressie is vastgesteld.
Hoewel het misschien moeilijk is om erover te praten, als je wacht tot je kind ouder wordt, zullen de gesprekken moeilijker zijn om te beginnen. Als u nu begint te praten over depressie of andere geestelijke gezondheidsproblemen, zoals u zou praten over een lichamelijke ziekte zoals kanker of diabetes, dan zal uw kind eerder naar u toe komen als het problemen heeft. Zo open je de deur voor een gesprek als je jong begint.
Nogmaals, u wilt de leeftijd van uw kind overwegen voordat u dit doet. Hieronder vindt u enkele tips over hoe u dit gesprek op elke leeftijd kunt aanpakken.
Peuter
Tijdens de voorschoolse jaren wilt u uw gesprek afstemmen op onderwerpen die uw kind kan begrijpen. Denk hierbij aan praten over emoties en verdriet, en hoe je omgaat met je eigen verdriet. Ouders die openlijk emoties delen, evenals de copingstrategieën die ze gebruiken om ermee om te gaan, modelleren gedrag dat hun kleuters kunnen leren na te bootsen. Daarnaast leren ze hun kinderen dat het oké is om over emoties te praten en om hulp te vragen als dat nodig is.
Lagere school
Gesprekken met basisschoolkinderen zullen op hetzelfde fundament voortbouwen. Naarmate uw kind ouder wordt, kunt u echter meer details en uitleg over geestelijke gezondheid gaan delen. Het gebruik van nauwkeurige termen om ziekte zoals depressie te beschrijven, zal uw kind helpen om over de ziekte te leren en om minder stigma of schaamte te voelen als ze zich ooit zelf depressief voelen.
Middelbare school
Ten slotte, tijdens de middelbare schooljaren, zal het houden van een open gesprek over geestelijke gezondheid in het algemeen betekenen dat je tiener zich altijd op zijn gemak voelt om naar je toe te komen voor ondersteuning. Een ouder die wordt gezien als bereid om te helpen met psychische problemen, zal meer benaderbaar zijn dan iemand die het onderwerp nooit ter sprake heeft gebracht. Over het algemeen moet u uw kind altijd aanmoedigen om hulp te zoeken als het zich verdrietig of somber voelt, ongeacht de leeftijd. Moedig het delen van emoties aan en wees klaar met strategieën voor wanneer uw kind contact met u opneemt.
Delen over je eigen depressie
Wat als u met uw kind wilt praten over uw eigen depressie? Hoewel het misschien moeilijk is om erover te praten, is het het beste om uiteindelijk je toestand in de openbaarheid te brengen. Hoewel jongere kinderen misschien meer moeite hebben om het te begrijpen, zijn er manieren waarop u met uw kind kunt praten om het aan hen uit te leggen.
U vraagt zich misschien ook af wanneer het de beste tijd is om met uw kind over uw eigen depressie te praten. Wanneer heb je voor het eerst symptomen? Nadat u samen met uw arts een behandelplan heeft opgesteld? Of nadat uw behandeling goed op gang is gekomen?
De waarheid is dat de meeste kinderen zullen merken dat het niet goed met je gaat. Als je de waarheid probeert te verdoezelen, kunnen ze verhalen verzinnen over wat er gebeurt die angstaanjagender zijn dan de werkelijke situatie, vooral in het geval van jongere kinderen.
Om deze reden is het het beste om over uw geestelijke gezondheid te praten zodra u zich op uw gemak voelt. Je hoeft niet met ze te praten alsof je alles al bedacht hebt of een plan hebt over wanneer je 'genezen' zult zijn.
In plaats daarvan wil je ze geruststellen dat ondanks je ziekte alles goed komt en dat ze niet bang hoeven te zijn. Wat uw kinderen het meest van u nodig hebben, is de geruststelling dat ze geliefd zijn en dat alles goed komt.
Dat kan betekenen dat je er extra voor moet zorgen dat je zoveel mogelijk routines aanhoudt, zelfs als je ziekte het moeilijk maakt. Dat kan betekenen dat je extra hulp inschakelt in de vorm van een partner, vriend, familielid of betaalde hulp als het even niet goed met je gaat. Probeer routines bij te houden, zoals regelmatige maaltijden en gezinsactiviteiten om uw kind gerust te stellen en zijn angsten te kalmeren.
Het is ook belangrijk om te bedenken dat uw kind zichzelf de schuld kan geven. Neem daarom contact op met uw kind om te vragen hoe het met hem gaat. Als ze het moeilijk hebben, wil je misschien met je eigen arts of therapeut praten over opties voor het hele gezin.
Zorg er ten slotte voor dat u een tijdstip kiest om met uw kind te praten waarop u niet gestoord wordt en waar uw kind zich op zijn gemak voelt. Dit kan betekenen dat je samen een favoriete activiteit doet of in de auto rijdt. Geef ze de tijd om na te denken over wat je hebt gedeeld en geef ze de tijd om het te begrijpen. Sta open voor vragen en vraag hen hoe ze zich voelen. Het belangrijkste is dat je het jezelf gemakkelijk maakt als je je slecht voelt over de situatie. Uw kind moet weten dat depressie een ziekte is zoals alle andere, en dat u er niet voor kiest om het te hebben.
Peuter
Wat moet je tegen je kleuter zeggen? Een jonger kind hoeft niet veel details over uw aandoening te weten en zou het ook niet begrijpen. Als je te veel dingen tegelijk deelt, kunnen ze zich overbelast en verward voelen. Bovendien is de kans groter dat een jonger kind denkt in termen van fysieke gevolgen van uw ziekte. Ze maken zich misschien zorgen dat je erg ziek wordt en zelfs sterft aan een depressie.
Als uw kind in de voorschoolse leeftijd is, is het het beste om uw uitleg in concrete termen te houden die ze kunnen begrijpen.
Kies een tijd om te praten die natuurlijk en niet geforceerd aanvoelt, zoals wanneer je gaat zitten om te tekenen of iets te bouwen. Gebruik eenvoudige taal, zoals mama soms verdrietig is.
Geef voorbeelden van wat er gebeurt als je je verdrietig voelt, bijvoorbeeld als je moeite hebt om uit bed te komen of het moeilijk is om in huis te werken. Als uw partner het over moet nemen terwijl u gaat liggen, kunt u uw kind uitleggen dat dit een deel van u is dat u zich niet lekker voelt.
Een jong kind kan een depressieve ouder ook helpen de routines en de gezinsstructuur bij te houden. Door structuur en orde in hun leven te houden, zullen ze zich veilig voelen, ook al kan dat heel moeilijk voor je zijn.
Doe wat je kunt om dingen op de automatische piloot in te stellen, zodat ze precies weten wat er van hen wordt verwacht en de routines die ze moeten volgen. Dit zal hen helpen zich veilig te voelen en u ook helpen in het huishouden. Zelfs jonge kinderen kan worden geleerd hun speelgoed op te bergen en een ouder te helpen wanneer ze hulp nodig hebben.
Onthoud vooral dat zelfs zeer jonge kinderen in de voorschoolse leeftijd door uw depressie kunnen worden getroffen. Als je te depressief bent om met je kind bezig te zijn en ermee te spelen, kunnen ze het gevoel hebben dat er iets mis is, ook al kunnen ze het niet onder woorden brengen. Kinderen zijn echter veerkrachtig als je de communicatielijnen open kunt houden.
Lagere school
Wat als uw kind op de basisschool zit? Naarmate uw kind wat ouder is, kunt u in concretere termen gaan praten en woorden gebruiken om uw ziekte te beschrijven, zoals 'depressie'. U hoeft niet per se alle details van uw symptomen of uw behandelplan te delen, maar u moet zeker al uw vragen beantwoorden.
Op deze leeftijd zijn kinderen vatbaarder voor het gevoel dat ze op de een of andere manier de schuld hebben van uw depressie, vooral als u niet openlijk deelt wat er met u aan de hand is. Om deze reden is het belangrijk om met uw kind te delen dat dit niet hun schuld is en dat u de hulp krijgt die u nodig heeft.
Nogmaals, kinderen van deze leeftijd kunnen je in het hele huis helpen door klusjes te doen om de zaken met structuur en routine aan de gang te houden. Dit kan betekenen dat je de vaat in de vaatwasser doet of je wasgoed in een wasmand doet. Sommige kinderen kunnen zelfs meer aan, afhankelijk van hun eigen persoonlijkheid.
Met kinderen van deze leeftijd is de beste tijd om te praten misschien wanneer u samen een activiteit doet, zoals een blokje om. Praat over hoe je je voelt en vraag hoe ze zich voelen. Bied je excuses aan als je je niet als jezelf hebt gedragen, maar stel hen gerust dat je de hulp krijgt die je nodig hebt. Deel tot slot hoe je ermee omgaat, zodat ze weten hoe ze in de toekomst met hun eigen emoties moeten omgaan.
Middelbare school
Ten slotte, als uw kind de middelbare schoolleeftijd heeft, kan het gesprek dat u voert er heel anders uitzien. Misschien wilt u openlijk met hen praten over uw diagnose, uw behandelplan en hoe uw gedrag hen beïnvloedt. Vraag hen wat ze van de situatie vinden en wees bereid om even op een antwoord te wachten.
Oudere kinderen kunnen nog meer in het huis helpen door dingen te doen zoals eten maken of boodschappen doen. Zorg ervoor dat u bij uw kind blijft informeren over hoe hij zich voelt.
Wanneer u zich zorgen maakt over depressie bij uw kind
Wat moet u doen als u zich zorgen maakt dat uw kind misschien depressief is? Nogmaals, dit is afhankelijk van de leeftijd van uw kind en uw relatie met uw kind. Hieronder vindt u enkele suggesties om het onderwerp depressie aan de orde te stellen bij kleuters, basisschoolkinderen en middelbare scholieren.
Peuter
Als uw kind nog in de voorschoolse leeftijd is, is de kans groter dat u droefheid waarneemt dan dat u een depressie vermoedt. Op deze leeftijd is het belangrijk om te weten dat uw kind nog steeds leert over de wereld en over zijn eigen gevoelens.
Vraag ze hoe ze zich voelen als ze van streek zijn en laat ze zien dat het oké is om over slechte gevoelens te praten. Bedank ze voor het delen en zorg ervoor dat je vaak met ze incheckt.
Als u op deze leeftijd een probleem met de geestelijke gezondheid vermoedt, is de beste eerste stap om met uw kinderarts te praten om uw zorgen te uiten. De arts van uw kind is het best uitgerust om te adviseren of het een probleem is waar u zich zorgen over moet maken.
Lagere school
Kinderen in de basisschoolleeftijd beginnen de wereld meer te begrijpen en kunnen bang zijn om met u te delen hoe ze zich voelen, uit angst dat ze 'in de problemen zullen komen'. Om deze reden is het belangrijk om een open geest te hebben, een actieve en betrokken luisteraar te zijn en elk stigma over praten over gevoelens en geestelijke gezondheid te verminderen.
Uw kind moet weten dat u een persoon bent die ze kunnen vertrouwen en met wie ze hun problemen kunnen delen. Probeer jezelf daarom in de schoenen van je kind te verplaatsen en empathie te tonen voor hun situatie. Als je merkt dat ze moeite lijken te hebben, vraag ze dan hoe ze zich voelen en hoe je kunt helpen. Moedig tegelijkertijd niet aan om stil te staan bij negatieve emoties. Bespreek ze liever en probeer erachter te komen wat er aan de hand is.
Het belangrijkste om te onthouden wanneer u met uw kind in de basisschoolleeftijd spreekt, is kalm, rationeel en niet-oordelend te blijven. Je doel is niet zozeer om het probleem op te lossen, maar eerder om het probleem te begrijpen en je kind te laten zien dat je bereid bent te luisteren. In plaats van in te springen met oplossingen voor problemen, moet u echt luisteren naar wat uw kind deelt en hoe hij zich voelt. Dit zal een grote bijdrage leveren aan het aanmoedigen van hen om in de toekomst met u te praten als ze hulp nodig hebben.
Tot slot, als u zich oprecht zorgen maakt dat uw kind in de basisschoolleeftijd worstelt met een depressie, neem dan contact op met uw huisarts of hun kinderarts. Nogmaals, het advies van een professional zal de zaken gemakkelijker maken en u hoeft zich niet langer af te vragen of u tekenen van een probleem negeert dat moet worden behandeld.
Middelbare school
Tot slot, wat moet u doen als u een kind in de middelbare school heeft en bang bent dat ze depressief zijn? Op deze leeftijd is er zeker reden tot bezorgdheid, aangezien het aantal zelfmoorden stijgt. Veel tieners zijn nu betrokken bij sociale media en technologie, wat een negatieve invloed kan hebben op hun geestelijke gezondheid. Hoe praat u als ouder met hen als u denkt dat ze aan een depressie lijden?
Het is belangrijk voor je tiener om te weten dat het goed is dat hij of zij naar je toe komt als hij zich verdrietig of depressief voelt of zin heeft in zelfbeschadiging of zelfmoord. Je kunt ze het gevoel geven dat het oké is om naar je toe te komen door kalm en open te zijn als je met elkaar praat en een niveau van vertrouwen op te bouwen.
Als je niet zeker weet hoe je het onderwerp ter sprake moet brengen, overweeg dan om als uitgangspunt een film of ander programma over het onderwerp te kijken. Kies een tijdstip waarop ze niet moe, gestrest enz. zijn en kijk samen naar het programma. Stel dan enkele open vragen, zoals: "Hoe voel je je?" of "Waar denk je aan?"
Hoewel je tiener misschien niet meteen openstaat om te praten, is het belangrijk om hen te laten weten dat je er voor hen bent als ze vragen hebben of willen praten. Je kunt ze er ook aan herinneren dat het oké is om hulp te vragen en dat hulp vragen geen teken van zwakte is.
Uw oudere kind kan zich hulpeloos voelen als het zich depressief voelt, dus het is belangrijk dat u waarschuwingssignalen of symptomen serieus neemt. Lijkt het alsof de routine van uw tiener verstoord is geraakt? Begin daar een gesprek over. Praat rechtstreeks met hen over depressie (of zelfbeschadiging) om te laten zien dat de communicatielijnen open zijn en dat u er bent om een hulpmiddel voor hen te zijn. Je kunt zelfs direct vragen of je tiener zich depressief voelt of er ooit aan gedacht heeft zichzelf iets aan te doen.
Het belangrijkste is dat je niet het standpunt inneemt van een lezing geven of neerbuigend zijn. Niets zal je tiener sneller verder weg duwen. Als je tiener echt depressief is, zal een ouder die een standpunt lijkt in te nemen of hard is, de zaken alleen maar erger maken. Toon uw dank voor alles wat ze delen, zodat ze openstaan voor meer gesprekken.
Bovendien, als je je overweldigd voelt bij de gedachte om deze gesprekken te voeren, hoef je het niet allemaal alleen te doen. U heeft de mogelijkheid om een derde partij in te schakelen, zoals een arts of GGZ-professional als u zich echt zorgen maakt.
Met een tiener kun je ook praten over zelfzorg voor depressie en dingen die gedaan kunnen worden om hun humeur te verbeteren, zoals het gebruik van technologie beperken, gezond eten, regelmatig bewegen en tijd besteden aan leuke dingen. Een depressieve tiener die veel tijd alleen doorbrengt, zal zich meer depressief voelen.
Tot slot, als je het gevoel hebt dat je tiener in een crisissituatie zit, breng hem dan naar een afdeling spoedeisende hulp of laat hem 1-800-273-TALK (8255) bellen om met een getrainde crisisadviseur over hun situatie te praten. Het is beter om te overreageren dan te weinig als u zich echt zorgen maakt dat uw kind in een crisis verkeert.
Een woord van Verywell
Als u het gevoel heeft dat u met uw kind over depressie moet praten, hetzij om algemene informatie te verstrekken, om uw eigen diagnose en worstelingen te delen, of uit bezorgdheid dat uw kind misschien depressief is, dan voelt u zich misschien overweldigd en weet u niet wat u moet zeggen.
Het belangrijkste om te onthouden is dat wat uw kind het meest van u nodig heeft, is dat u het met respect en mededogen behandelt. Hoewel kinderen veerkrachtig zijn, heeft een kind dat te maken heeft met een depressieve ouder of zelf met een depressie te maken heeft, extra ondersteuning en aandacht nodig. Als u daar zelf niet in kunt voorzien, dan zal het in de steun moeten komen van anderen, zoals familie, vrienden of professionals.
Zorg er ten slotte voor dat u de communicatielijnen lang openhoudt nadat u het eerste gesprek hebt gevoerd. Je doel is niet om een eenmalig gesprek te hebben. In plaats daarvan wilt u uw kind aanmoedigen om op elk moment bij u te kunnen komen met hun zorgen, wetende dat u een luisterend oor zult bieden en klaar bent om te begrijpen en mee te voelen.
Zodra een kind zich op zijn gemak voelt om over depressie te praten, in welke context dan ook, zal de situatie ten goede komen voor het hele gezin. En je zult misschien merken dat als het onderwerp depressie eenmaal in de openbaarheid is, er minder stigma is over het openlijk delen met anderen als de tijd daar is.
